Het Hart Sneller Doen Slaan

Een simpele draai aan de sleutel en de kist opende geruisloos. Het koste veel moeite om niet met haar ogen te rollen. Mark hield van theatraal gedrag, maar zijn speeltjes verstoppen in een gesloten schatkist vond ze een beetje overdreven. De onthulling kwam zelfs met zijn kenmerkende grijns.

Ze hadden het er al een hele tijd over, maar het idee van kinky speeltjes was iets heel anders dan het speeltje zelf. Jenna was nieuwsgierig geweest, maar er was één ding in het bijzonder dat een ijzige grip rond haar hart deed verschijnen. Een rilling deed kippenvel op haar armen verschijnen maar toch slaagde Jenna erin om de stethoscoop die Mark links van de kist had gelegd te negeren terwijl ze in de kist rommelde.

Haar vingers streelde over het bij elkaar geraapte touw en Jenna vroeg zich af hoe de felrode kleur zich zou aftekenen tegen haar huid. Mark trok zijn wenkbrauwen op toen ze met een vragende blik een grote staaf met ronde kop omhoog hield. Een druk op de knop en het gezoem van de vibrerende kop vulde de kamer. Normaliter zou zulk een speeltje alle aandacht vragen maar het geluid was niet veel meer dan iets dat zich in de achtergrond bevond. Marks zijn verhitte blik volgde elke beweging en veel meer afleidend. Een gefladder begon laag in haar buik toen Jenna de vibrator aan de kant legde.

De meeste speeltjes trokken een geïnteresseerde blik van Jenna, en Mark maakte geen aanstalten om haar tegen te houden van ze allemaal te inspecteren. Hoewel Jenna zich afvroeg hoe lang het zou duren voordat hij dat ene speeltje tevoorschijn zou halen waar haar oog om de paar seconden terug op viel. Elke blik naar de stethoscoop maakte die ijzige grip in haar binnenste groter, terwijl Mark zijn aandacht zorgde dat het gefladder in haar buik uitzinniger werd.

Toen Mark achter haar ging staan om Jenna's hand naar het glimmende zwarte rubber te leiden was ervoor zorgen dat haar hand niet trilde het enige dat telde. Mark stopte op een paar centimeter afstand en liet haar hand boven het instrument zweven.

Zijn stem doorkliefde haar besluiteloosheid. "Maak je geen zorgen, dat zal niet bijten."

Dat ontlokte Jenna een kleine lach terwijl haar hand de stethoscoop vastgreep. Ze draaide zich om en keek met opgeheven kin naar hem op. "Oh, is hier iets dat wel zou bijten dan?"

Terwijl zijn ogen op haar hals gericht bleven was een nonchalant schouderophalen Marks antwoord. Jenna wist dat zijn blik precies bleven hangen op de plek waar hij zijn tanden het liefst zette. Een subtiel teken van hoezeer hij net datgene wou doen, maar dat kon ze gemakkelijk negeren toen ze langs hem heen naar de rand van het bed slenterde.

Haar vingers gleden over de lengte van de slangetjes en tikten tegen het diafragma, maar het kostte haar oprechte moeite om te zorgen dat de angst binnenin niet de overhand nam. Haar instinct schreeuwde om dat verrekte ding weg te gooien. Dit kleine dingetje van rubber en metaal was immers in haar angstigste als meest erotische dromen voorgekomen. Het enige instrument dat het meest intieme ding dat ze bezat kon stelen. Een bezoek aan de dokter was iets dat ze vermeed als de pest, wetende dat die mensen dit altijd droegen. Tot op heden deed de aanblik van een witte jas en stethoscoop haar beven.

Toch was ze hier, de rubberen slang tussen haar vingers gedraaid terwijl ze zich afvroeg hoe het zou klinken. Hoe het zou voelen om een hart te horen kloppen.

Het bed bewoog onder haar toen Mark zich erop liet vallen, een glimlach op zijn lippen ondanks dat die zijn ogen niet bereikte. In plaats van de lach scheen er een licht in zijn ogen dat ondeugende beloftes maakte. Toen Mark sprak was het dezelfde toon als de andere keren dat hij haar grenzen verlegde, iets zacht en sluw met een plagerig randje. Jenna wist dat zolang ze de stopwoordjes niet gebruikte, hij zou blijven doorgaan om te zien waar hij tegen de grens van haar toestemming kon drukken.

Ooit had hij haar verteld dat ze eerst de grenzen moesten kennen van wat mocht eer ze konden spelen, maar die grenzen kende Jenna zelf niet. Met een grijns had hij gefluisterd in haar oor. “Geen zorgen, die vinden we wel.”

Nu braken zijn woorden door de waas van Jenna’s herinnering.

"Het werkt beter als je die kleine witte plastic dingetjes in je oren doet in plaats van ze vast te houden."

Deze keer rolde ze met haar ogen, ook al keerden ze terug naar de stethoscoop. "Was er hier maar iets dat het waard was om naar te luisteren."

Het gefrutsel van knopen trok haar aandacht. Toen ze zich omdraaide, was zijn overhemd al half open. Mark stopte niet toen hij haar blik ontmoette, elke knoop werd in kalmte los gedaan. De spanning binnenin steen en de haartjes op haar armen gingen overeind staan terwijl de bal ijs in haar borst haar aderen verkilde. Toen het hemd openviel, leunde Mark achterover op zijn ellenbogen.

Hij wierp een veelbetekenende blik op de stethoscoop voor hij zijn blik op de hare richtte. Eén wenkbrauw trok omhoog, de simpelste uitdaging die hij kon geven.

Het zou gemakkelijk zijn geweest om weg te lopen. Hem het woord te geven en het onderwerp te laten vallen. Jenna wist dat hij dat zou doen. Mark was altijd duidelijk geweest over één ding: de stopwoordjes waren heilig. Een enkel woord en hij zou altijd stoppen.

Met ijs in haar aderen deed Jenna de oortjes in. Haar hand beefde toen ze het diafragma naar zijn borst bracht. Met haar ogen gericht op het haar op zijn borstkas zette ze het koude metaal een stukje onder zijn linkertepel en wachtte met ingehouden adem.

Bloed sijpelde door haar aderen, terwijl het gefladder in haar maag dreigde te exploderen. Toch bewoog ze het metaal in een spiraal tot ze de zachtste slag hoorde. Een bijna stille zucht die haar verstilde zodat ze kon luisteren. Een kleine beweging tot eindelijk Marks hartslag in haar oren klonk. Een dof en laag geluid dat er toch in slaagde om elke plof door haar hoofd te laten galmen. Het laken was gebundeld tussen de ijzeren grip van haar vingers, Jenna verloor het zicht op de wereld om haar heen toen het kloppen onder haar sneller werd.

Onbewust trok ze dichter naar Mark toe, haar hand op zijn middenrif gedrukt zodat ze beter kon luisteren. Toen ze Marks borst voelde bewegen met de slag van zijn hart, haperde haar adem.

Het duurde even voordat Jenna uit haar stille mijmeringen werd geschud, de oortjes werden plotseling weggetrokken en haar blik ging omhoog naar die van Mark. De grijns op zijn gezicht was zo scherp dat die Jenna deed rillen en twee woorden spoelden over haar heen.

"Mijn beurt."

Jenna krabbelde weg toen hij zich naar hem uitstrekte, terwijl haar eigen hart luid in haar oren klopte. "Ik kan me niet herinneren dat ik daarmee heb ingestemd." Het was niet makkelijk om haar stem onaangedaan te laten klinken.

Te oordelen naar het licht in zijn ogen toen hij naar voren stapte, leek het erop dat hij het ook niet geloofde. Hij stond klaar om haar te vangen met de minste beweging die maakte, toch moest ze het proberen.

Het was opwindend om terug te kunnen vechten en toch te verliezen. Om tegen iemand te worstelen terwijl je handen langzaam in de juiste positie werden gedwongen, een brede borstkas tegen de jouwe aangedrukt. De wereld om je heen werd kleiner en kleiner tot je focus volledig lag op weerstand te bieden.

Niets anders deed er toe dan dat moment. Ondanks de spanning in haar armen en het feit dat ze steeds naar achteren wordt geduwd, gaf de worsteling het gevoel dat ze leefde.

Het verschil tussen hen maakte het nog leuker toen ze zich alle kanten op bleef draaien. Mark was gewoon groter dan zij, zelfs als Jenna meer weerstand had geboden, hadden haar polsen nog in zijn hand gepast. Toch deed ze haar best om zijn overwinning zo moeilijk mogelijk te maken. Ze draaide en keerde, bokte met haar heupen. Zelfs haar tanden en nagels kwamen mee in de straat.

Toch werd onvermijdelijk het touw om haar polsen strakgetrokken en met een zegevierende grom pinde Mark hen vast op het bed. Jenna lag languit onder hem, met een lichte blos op haar huid, terwijl Mark diep ademhaalde. Geen van beiden schuwde het oogcontact, ze hielden het vol lang nadat een ander hun blik zou hebben afgewend. Jenna hield haar gezicht blank, bij Mark was er een donker randje aan zijn glimlach. Een randje dat een trilling door haar uitzond aan de gedachte dat hij net zozeer als zij genoot van het terugvechten. Deze keer verbrak Mark hun oogcontact, maar het was geen teken van zwakte, daar was geen behoefte aan. Hij hield zijn gewicht op haar benen terwijl hij zich om haar heen manoeuvreerde. Het duurde niet lang of haar enkels waren aan beide poten van het bed vastgebonden.

Jenna's bovenlichaam lag languit op de dekens, haar armen werden boven haar hoofd bijeengehouden door de touwboeien die hij haar eerder had omgedaan, terwijl haar billen op de rand van het bed lagen. Haar voeten lagen plat op de grond en werden vastgehouden door een tweede touw dat ervoor zorgde dat Jenna's benen open zouden blijven. Hun kleren lagen verspreid om hen heen, geen van beiden was erg voorzichtig geweest met waar ze gegooid werden.

Een spanning fladderde in Jenna's maag, en zelfs een vleugje angst tintelde in haar ruggengraat. Maar al het gevoel werd verborgen met diezelfde lege blik. Jenna gaf nooit een teken van wat ze aan het denken was. Het had geen zin om hem de voldoening te geven van gemakkelijk te lezen lichaamstaal, hij zou ervoor moeten werken.

Mark nam alle tijd om zijn ogen over haar lichaam te laten glijden, elke lijn tracerend terwijl zij stil bleef liggen. Een lage grinnik rolde over haar heen. Dit was een spel tussen hun beiden en Jenna wist haar grijns in te houden. Het was dan ook het leukste om met iemand te spelen als je het gevaar in de hoek kon voelen loeren.

Haar reacties dempen werd moeilijker toen zijn handen over haar huid gleden, een zachte aanraking gevolgd door het gewicht van zijn torso. Mark torende boven haar uit met een hand naast Jenna’s hoofd geplant. Zijn blik volgde de toppen van zijn vingers die een pad over haar buik trokken. Zacht, met net genoeg druk dat Jenna voelde terwijl ze een spiraal over haar borst trokken. Hoe dichter Marks vingers bij haar tepel kwamen, hoe moeilijker het voor haar werd om niet te kronkelen. Net voordat hij de roze buitenste rand bereikte, verschoof Jenna haar heupen, en een grijns verblinde haar.

Een glinstering van tanden voordat hij zich voorover boog en haar een kus gaf. Jenna hield haar lippen op elkaar, ze weigerde zo gemakkelijk toe te geven aan een beetje verleiding. Mark pakte haar kin vast, zijn vingers duwde in haar huid terwijl hij haar hoofd opzij draaide en met een grinnik een kus op haar wang drukte.

"Nooit de makkelijke weg met jou." Een lage toon die in haar oren rommelde voordat Mark zichzelf weer overeind tilde en op haar neerkeek.

Zijn ogen boorden zich in die van Jenna terwijl zijn hand het bed aftastte. Een flits van iets zwarts en glimmend trok Jenna's ogen. Het gevoel van anticipatie trok aan haar binnenste, terwijl iets kouds zich van haar aderen meester maakte. De stethoscoop had op de lakens gelegen tijdens hun worsteling.

Hij liet hem voor haar in de lucht bungelen, de zwarte plastic buisjes heen en weer slingerend terwijl de stalen verbinding het licht ving. Maar het was de slingerbeweging van het diafragma dat de haren op haar armen deed rijzen. Net als een hypnotist deed Mark het heen en weer zwaaien. De positie waarin ze zich bevond maakte het moeilijker, maar Jenna's armen trokken aan het touw terwijl haar voeten hun knopen testten. Mark keek naar haar worsteling terwijl zijn grijns groeide. De normale jongensachtige charme was verdwenen. Zijn grijns rekte zich te ver uit en toonde een kantje dat voor ieder ander verborgen werd gehouden. Een stukje van het monster dat in hem verborgen zat werd onthuld door die lach.

Mark ging zitten over haar buik en plantte zijn knieën aan weerskanten om ervoor te zorgen dat ze zo min mogelijk kon bewegen terwijl hij sprak. "Ik vraag me af of je wel zo kalm bent als je altijd lijkt te zijn." De oortjes gingen in zijn oren terwijl hij het diafragma tussen zijn wijs- en middelvinger hield.

Zijn stem hield een enge belofte toen hij sprak. "Het hart liegt nooit, weet je."

Jenna kronkelde onder hem en Marks grijns werd onmogelijk breder. Ze was zich al in de verte bewust geweest van haar eigen hartslag, maar op het moment dat de stethoscoop in beeld kwam, leek het in haar oren te donderen.

Elke slag sloeg zo hard tegen haar borst dat hij het ook zonder dat ding had moeten horen. Alles binnenin haar stopte toen het dichterbij kwam. Er waren geen gedachten, alleen een gevoel van angst en anticipatie vermengd met een gevoel van opwinding dat sterker werd naarmate de stethoscoop dichterbij kwam. Ze kronkelde harder onder hem, maar Mark maakte daar een eind aan toen hij met zijn linkerhand naar haar keel reikte en erin kneep. Jenna's ogen vielen op die van hem en met die scherpe tanden duidelijk in het zicht drukte hij de glimmende kop tegen haar aan.

Toen de stethoscoop eindelijk in contact kwam met haar huid, nam Jenna scherp adem. Een gebroken ademteug met de hand rond haar keel. Haar rug was gebogen terwijl ze zich tegen de aanraking op haar borst drukte. Op dat moment was ze zich niet bewust van de touwen of de lakens eronder. Het enige wat ze wist was het bonzen in haar borst en de koude die vlak onder haar linkerborst werd gedrukt.

Jenna's adem stokte ergens in haar borstkas. Ze kon alleen maar naar Mark opkijken. Hulpeloos toekijkend hoe hij zijn lippen likte en fluisterde op een toon vol verwondering.

"Het gaat zo snel." Jenna huiverde bij zijn woorden, zelfs toen ze Marks ogen zag fladderen terwijl hij luisterde. "Je hart slaat op hol." De woorden kwamen op een bijna eerbiedige toon.

Jenna's hart klopte sneller dan normaal, maar ze wist hoe het kon bonzen. Als haar hoofd helder genoeg was geweest, had ze de bonzen nog kunnen tellen. Maar alle rationele gedachten werden weggevaagd toen het intiemste stukje van haar werd geopenbaard. Niets kon ze nog verbergen. Jenna wist niet hoeveel tijd er verstreek terwijl haar ogen gericht bleven op een plek op het plafond achter Marks hoofd. Een scherpe steek brak uit in haar rechterwang en toen vonden Jenna's ogen weer de zijne, zijn hand streelde over haar wang op de plek waar zijn handpalm had geslagen.

Hij fronste zijn voorhoofd, temperde zijn grijns met een bezorgde blik en zei een enkel woord. "Adem." Het geluid van Jenna's ademteug vulde de kamer toen ze zich eindelijk herinnerde hoe dat moest.

Mark knikte. "Goed, ik wil hier naar blijven luisteren, dus je moet blijven ademen." Iets in haar binnenste klemde zich vast bij zijn woorden en haar dijen schuurden tegen elkaar.

Mark zat daar maar. Luisterend hoe haar hart als een trommel tekeer ging. De warmte van haar laag in haar buik verspreidde zich, kloppend tegen de ijzige kou in haar aderen.

Mark keek op haar neer, zijn hoofd schuin opzij tillend terwijl hij luisterde. Een rilling ging door Jenna heen toen ze de glans in zijn ogen was gaan herkennen. Iedere keer weer als hij een idee had kwam er datzelfde licht. Tot nu toe was ze altijd vrij geweest om terug te vechten. De mogelijkheid om de controle over te nemen was er altijd. Deze keer had hij haar die ontnomen. Het enige dat hem zou tegenhouden waren de overeengekomen woorden. Ze hadden over veel kinks en fantasietjes gesproken, maar nu was alles van het lijstje een optie en ze wist niet welke hij zou nemen. Marks grijns werd breder toen hij hoorde hoe Jenna's hart sneller ging kloppen.

Een lage grinnik, iets donkers met een akelig randje, borrelde uit hem op voor de woorden. "Tijd om te spelen."

Haar hoofd werd van het bed getild en een blinddoek ontnam Jenna het zicht. Haar borstkas rees op en neer van diepe teugen lucht. Blind en gebonden draaide ze haar hoofd om elk geluidje dat ze hoorde te volgen en deinsde terug toen er een afschuwelijk scheurend geluid klonk voordat er iets werd verscheurd. Jenna's ademhaling versnelde terwijl ze probeerde te luisteren, iets lang en kleverigs werd tussen haar borsten en over het middenrif geplaatst.

Haar mondhoeken draaiden naar beneden terwijl Jenna zich afvroeg waarom hij plakband op haar zou plakken voordat het afschuwelijke geluid terugkeerde. Een tweede stuk tape kruiste het eerste.

Het duurde even voordat Mark sprak met een boze belofte verborgen in zijn toon. "Jij zal niet snel ontsnappen en mag luisteren naar mijn kleine experiment. Laten we eens kijken hoe snel we je hart kunnen laten gaan."

Die onheilspellende woorden werden gevolgd door iets dat in haar oren werd geduwd. Een luid geritsel vulde Jenna's oor en ze huiverde bij het geluid ervan totdat het plotseling weg was. Het werd vervangen door een ritmisch gedreun dat haar hele hoofd vulde. Jenna begon te beven op het bed terwijl ze luisterde naar het bonzen van haar eigen hart. Ze kon niets doen om het geluid te stoppen, Jenna kon alleen maar luisteren hoe het versnelde.

Marks handen gleden over haar buik en Jenna hijgde. Ze was er zeker van dat ze dat deed, maar het enige wat ze kon horen was het steeds snellere bonzen van haar hart, terwijl Mark misbruik maakte van haar hulpeloze positie. Zachtjes tastte hij Jenna's lichaam af, vingers die overal heen dreven met de zachtheid van een veer. Een streling over haar zij. Marks nagel schraapte toen hij een lijn over haar buik trok. En hoewel Jenna haar hoofd bleef schudden, kon ze de oortjes niet loskrijgen.

Elke aanraking deed haar hart een beetje sneller slaan.

Het eelt op zijn hand schuurde toen hij over haar dijen wreef. Jenna beet op haar lip toen zijn duimen in de huid van haar binnenste dijen drukte, hij duwde ze in de richting van haar tintelende poes. Ze hapte naar lucht voordat hij stopte met het masseren van haar dijen.

Zijn vingers gleden over haar buik en langs haar zij tot ze de holte tussen haar schouders en armen bereikten. Marks vingers dansten tegen de tere huid van haar oksels en Jenna’s lichaam sprong op het bed. Ze kronkelde en bewoog op alle mogelijke manieren om aan die vingers te ontsnappen terwijl haar hart tekeer ging. Even plotseling als hij was begonnen, stopte Mark. Hij liet een moment van rust toe terwijl zijn hand over haar huid dreef.

Het bed zakte langs Jenna's heupen en Mark greep haar borsten, kneedde ze in een langzame verkenning terwijl een kreun haar ontsnapte. Hij bleef testen en plagen tot het moeilijk werd voor Jenna om zich te concentreren op wat hij aan het doen was. Het bonzen in haar borst en het donderen in haar oren namen alles in haar op, tot ze plotseling twee vingers tegen de zijkant van haar keel voelde drukken. Op de een of andere manier werd haar hele aandacht naar die twee vingers getrokken toen die een specifieke plek zochten. Jenna trok aan haar boeien, terwijl haar hart zich samenkneep. Alles stopte toen hij het vond.

Ze kon nauwelijks nog ademhalen toen die vingers op de halsslagader drukten en ze bevroor.

Jenna bleef stil liggen toen elke slag tegen Marks vingers drukte. Ze lag gevangen op het bed met niets anders als het geluid van haar eigen hart maar op zen minst had Mark niet geweten hoezeer het bonsde. Met zijn vingers op haar slagader kon hij iedere slag voelen.

Er trilde iets in haar en er moest een geluid uit haar open mond gekomen zijn, maar ze wist er niets van. Pas toen ze een scherpe pijn in haar zij voelde, besefte ze dat hij zich had bewogen. Geluid en gevoel kwamen tegelijk terug toen zijn tanden aan haar huid trokken. Ze kon voelen hoe hij boven haar uittorende en de vingers op haar slagader verschoven tot ze bij hun broers kwamen. Mark kneep.

Jenna's adem werd oppervlakkig. Op de een of andere manier voelde ze hoe zijn andere hand over haar borst streek, totdat Mark zijn nagels tegen haar huid zette en ze over haar zij naar beneden reek. Jenna hijgde scherp bij de steek en kromde haar rug terwijl haar hart wild in haar oren bonkte. De scherpte van de steek werd verzacht door Marks streling van de lijnen die zijn nagels achterlieten. Jenna kronkelde onder hem toen Marks vingers steeds lager dreven voor ze langs de top van haar benen naar haar huilende poes trokken.

Jenna kon nauwelijks ademen toen zijn vingers haar lippen streelden, tintelingen gingen met elke beweging op en neer door haar lichaam. Ze schokte op het bed toen hij langs haar clitje gingen. Een verwrongen kreun kwam toen zijn handpalm tegen haar stijve knopje drukte en er met net genoeg druk omheen draaide. De sensaties deden Jenna met haar heupen wiegen tegen de hand die het tempo bepaalde. Eén van Marks vingers ging naar beneden, omcirkelde haar ingang en drong naar binnen, waardoor ze nog een hijgerig kreuntje slaakte. De vinger in haar werd vergezeld door een tweede toen ze zich terugtrokken en ze trilde.

De wereld werd een kwelling van sensaties terwijl haar hart bleef kloppen in haar oren. De vingers in haar werkten samen met de handpalm die tegen haar clit drukte. Zelfs als ze het had gewild, was Jenna niet in staat om haar heupen te laten bewegen in het tempo dat was ingesteld. De kreun die ze liet horen was zelfs boven het bonzen in haar borstkas uit te horen. Toch kwam er geen genade, Mark’s hand bewoon in een gekmakende dans tegen haar.

Toen zijn handen haar verlieten liet Jenna zich op het bed vallen. Ergens werden de touwen rond haar enkels losgemaakt, maar het was allemaal ver weg terwijl ze haperend ademhaalde. Zelfs toen haar benen in de lucht werden geheven, kon ze het niet in zich vinden om zich erom te bekommeren. Pas toen iets lang en hard tegen haar onderlippen werd gelegd, kwam ze met een ruk weer bij haar positieven. De oordopjes werden uitgedaan zodat ze zijn stem kon horen.

"Dat leek me leuk." Zijn harde lengte wreef tussen haar lippen en duwde op haar met een druk die schokken door Jenna's benen stuurde. "Is dit wat je wilt?" Lage en heze woorden terwijl Mark langzaam naar voren bewoog, Jenna spietsend terwijl haar adem verdreven werd.

Toen Mark helemaal in haar zat, ging hij boven op haar liggen en drukte zijn lippen op een tiental plaatsen in haar nek. ten slotte begon hij heen en weer te schommelen en lachte toen Jenna kreunde.

De fluistering in haar oor was duivels van opzet. "Nu mag je naar de mijne luisteren."

Die woorden waren bijna genoeg om haar alleen al te laten kreunen. Het enige wat ze kon doen was haar voeten strekken en kronkelen op het bed. Van binnen werd de knoop met het moment steviger.

De oordopjes werden in haar oren teruggeplaatst voordat er iets van haar borst werd getrokken. Weer dat vreselijke geritsel toen de buisjes langs lakens en huid werden gesleept. Het duurde veel te lang voordat er iets heel anders kwam.

Een langzame, gestage beat. Alsof iemand op een trommel sloeg in een weloverwogen tempo, ervoor zorgend dat elke slag gevoeld werd vooraleer de volgende kwam.

Haar eigen hart had ook gebonsd, maar het klonk nooit zo. Elke slag weerklonk door haar lichaam terwijl Jenna huiverend onder Mark lag en hem met haar benen dichter naar zich toe trok. Ze kon horen hoe zijn hart sneller ging kloppen. Hoe dat zorgvuldige tempo van die trommel doorbroken werd. Het bed kantelde vlak bij haar hoofd toen Mark weer begon te bewegen. Een langzaam schommelen dat veranderde in een gestaag stoten. Elke seconde die voorbijging, werd het gedreun van de trommel luider en sneller.

Jenna kon niet anders dan kreunen terwijl haar heupen de zijne ontmoetten. De knoop binnenin werd steeds strakker terwijl de twee bewogen. Het was zijn hartslag die haar verder voerde naarmate ze uitzinniger werden. Dat bonzen in haar oren deed de knoop exploderen en bracht haar over de rand. Het ontlokte haar een gil terwijl de wereld schudde.

Terwijl de sterren voor haar ogen vlogen, voelde ze Mark in haar lichaam bonzen tot hij plotseling stopte. Het kloppen van zijn hart werd een vreemd, bijna fladderend geluid terwijl zijn lichaam zich spande en de golven van een tweede explosie haar mee naar beneden sleurden.

Daarna kon Jenna niets meer doen, haar lichaam was een lappenpop terwijl ze slap op het bed lag. Alleen een zachte kreun ontsnapte toen Mark weg gleed. Vanaf dat moment was alles wazig en Jenna dreef weg in een lege geest, ze zweefde in een waas, tot er een sprankeling van gevoel kwam van iets warms lag dat op en neer bewoog. Ze knipperde langzaam met haar ogen toen ze besefte dat alles weg was. De blinddoek, de boeien en zelfs de stethoscoop lagen op het bijzettafeltje. Terwijl ze haar wenkbrauwen fronste, brak een zachte plof door.

Met veel te veel moeite keek ze op en ontdekte dat Mark de dekens over hen beiden had getrokken en ervoor zorgde dat haar oor tegen zijn borst drukte. Jenna's blik was gericht op zijn hals waar ze zijn slagader kon zien bewegen, terwijl ze zachtjes de slag van zijn hart hoorde. De trommel werd eindelijk langzamer en ze dreef mee met zijn lied.