Door: DarqMindFan
Datum: 22-12-2025 | Cijfer: 9.2 | Gelezen: 557
Lengte: Lang | Leestijd: 28 minuten | Lezers Online: 6
Trefwoord(en): Met Familie, Vernederen,
Lengte: Lang | Leestijd: 28 minuten | Lezers Online: 6
Trefwoord(en): Met Familie, Vernederen,
Vervolg op: Gezin Aan De Ketting - 3: De Confrontatie
Moeder’s Schuld
In dit deel: Lise en Tim bezwijken voor incestueuze lust, gedreven door schuld en Marks manipulatie; hun overgave maakt hen emotioneel en fysiek versmolten, terwijl hij triomfantelijk toekijkt.
Lise:
Ik lig nog steeds bovenop Mark, mijn naakte lichaam schokkend en druipend van zweet en vocht, mijn kut pulserend en knijpend om zijn pik heen terwijl hij diep in me blijft. Mijn borsten, rood en gezwollen van zijn brute mishandeling, drukken tegen zijn borst, mijn tepels brandend van pijn. Tranen en snot stromen over mijn gezicht, vermengen zich met het zweet dat langs mijn kin druipt. Ik voel me als een leeg omhulsel, een gebroken pop die hij heeft gebruikt en nu nog steeds vasthoudt.
Tim is weggerend, de trap op, zijn deur dichtgeslagen als een finale veroordeling. Ik hoor zijn voetstappen nog echoën in mijn hoofd, zijn geschokte blik brandt op mijn netvlies. Ik wil schreeuwen, opstaan, naar hem toe rennen, sorry zeggen, hem vasthouden zoals ik dat deed toen hij klein was. Maar Mark houdt me vast, zijn armen om me heen als een kooi, zijn pik nog halfhard in me, langzaam stotend om me te herinneren wie de baas is.
Ik duw tegen zijn borst, mijn stem rauw en gebroken. “Laat me los! Dit is jouw schuld! Jij hebt hem gedwongen te kijken! Jij hebt hem me laten aanraken! Jij hebt alles verpest! Ik haat je! Ik haat je met heel mijn hart!”
Mark kijkt me aan, zijn ogen koud en berekenend, een glimlach die langzaam groeit als een slang die zijn prooi insluit. Hij draait ons om in één soepele beweging, zijn gewicht drukt me in de bank, zijn pik nog dieper in me stotend tot ik naar adem hap. Zijn handen pakken mijn polsen vast, pinnen ze boven mijn hoofd, zijn gezicht vlakbij het mijne, zijn adem heet tegen mijn huid.
“Stil, Lise,” zegt hij zacht, bijna teder, maar met die ondertoon die ik zo goed ken – die toon die zegt dat verzet zinloos is. “Je gaat mij niet de schuld geven. Dit is jóúw schuld. Alles is jóúw schuld.”
Ik worstel, probeer me los te rukken, maar hij drukt harder, zijn heupen stoten langzaam in me, een herinnering aan mijn overgave. “Nee… jij hebt dit gedaan… jij hebt me gedwongen te zeggen…”
Hij lacht zacht, zijn mond bij mijn oor, zijn stem fluisterend, insinuerend, als gif dat langzaam insijpelt. “O nee, Lise. Denk na. Denk écht na. Jij bent degene die hem dit huis heeft gegeven. Jij bent degene die hem heeft opgevoed met een moeder die te zwak is om nee te zeggen. Jij hebt hem laten zien hoe een vrouw zich laat vernederen omdat je diep vanbinnen weet dat je het verdient. Jij hebt hem verward gemaakt met je gejammer over je lelijke lichaam, je te dikke tieten, je waardeloosheid. Jij hebt hem laten geloven dat je sterk bent, terwijl je altijd al een slet was die wachtte op iemand zoals ik om je te breken. En nu hij de waarheid ziet – hoe je druipt en kreunt als een goedkope hoer – geef je míj de schuld? Nee, Lise. Jij hebt hem dit aangedaan. Jij hebt je door hem laten aanraken. Jij hebt gekreund terwijl zijn hand op je tiet lag. Jij hebt hem laten zien wat voor moeder hij heeft: een perverse, zwakke vrouw die klaarkomt van vernedering.”
De woorden snijden dieper dan een mes. Ze draaien in mijn hoofd, vermengen zich met mijn eigen schuld, mijn eigen zelfhaat. Is het waar wat Mark zegt? Heb ik hem dit aangedaan? Door te blijven? Door te huilen in plaats van te vechten? Door klaar te komen terwijl hij keek? De tranen stromen harder, mijn lichaam schokt onder hem.
“Het is niet waar… het is niet mijn schuld…” fluister ik, maar mijn stem is zwak, brekend.
Hij stoot dieper in me, langzaam, bijna liefdevol, zijn handen nog steeds om mijn polsen. “O jawel, Lise. Denk na. Jij hebt hem alleen opgevoed, maar je was nooit sterk genoeg. Jij hebt hem laten zien hoe een vrouw zich laat gebruiken omdat je diep vanbinnen weet dat je niets beters verdient. Jij hebt hem verpest met je schaamte, je gehuil, je zwakte. En nu hij weg is? Dat is omdat jij hem hebt laten zien wie je echt bent. Een moeder die komt terwijl haar zoon kijkt. Een moeder die bekent dat ze zijn pik wil. Jij hebt hem gebroken, Lise. Niet ik. Ik heb je alleen laten zien wie je bent. En nu is hij weg omdat hij ziet wat voor perverse slet zijn moeder is.”
Ik huil harder, mijn hele lichaam schokkend van verdriet en schuld. Zijn woorden nestelen zich in mijn hoofd, vermengen zich met mijn eigen angsten. Misschien heeft hij gelijk. Misschien ben ik de slechte moeder. Misschien heb ik Tim dit aangedaan door te zwak te zijn.
Hij laat mijn polsen los, zijn handen glijden naar mijn borsten, kneden zacht nu, bijna troostend. “Maar maak je geen zorgen, schat,” fluistert hij, zijn stem nu warmer, overtuigend, als een reddende hand. “Er is een manier om dit te herstellen. Om Tim terug te krijgen. Om hem te laten zien dat je van hem houdt, dat je alles voor hem overhebt. Dat je hem accepteert zoals hij is – met zijn verlangens, zijn verwarring.”
Ik schud mijn hoofd, snikkend. “Nee… wat…?”
Hij stoot langzaam in me, zijn pik weer hard wordend, zijn handen knijpend in mijn tepels. “Laat hem je nemen, Lise. Laat hem voelen hoe je bent. Laat hem zijn pik in je kut stoppen, zoals je net zei. Laat hem je hangtieten vastpakken, je laten kreunen zoals je voor mij kreunt. Laat hem in je komen. Dan weet hij dat je hem vergeeft. Dan weet hij dat je hem nodig hebt. Dan is hij weer van jou. Dan herstel je wat jij hebt gebroken. Want als je het niet doet… dan verlies je hem voorgoed. Dan ziet hij dat je een leugenaar bent. Dat je hem niet echt liefhebt.”
De woorden zijn een val. Ze spelen in op mijn schuld, mijn liefde voor Tim, mijn angst om hem te verliezen. Ze maken me klein, afhankelijk, wanhopig.
Ik huil harder. “Nee… dat kan niet… dat is ziek…”
Hij stoot dieper, zijn stem zacht, overtuigend. “Nee Lise, dat is niet ziek, dat is liefde, Lise. Pure liefde. Jij hebt hem gemaakt. Jij bent van hem. Laat hem je nemen. Laat hem je vullen. Dan is hij niet meer boos. Dan vergeeft hij je. Dan zijn jullie dichterbij dan ooit. Anders… anders gaat hij weg. Voor altijd. En dat zou jouw schuld zijn. Niet de mijne.”
Ik snik, mijn lichaam schokt, maar zijn woorden dringen binnen.
Diep.
In mijn zwakte.
In mijn schuld.
In mijn angst.
Hij stoot door, langzaam, diep.
“Denk erover na, Lise. Het is de enige manier.”
Ik zeg niets.
Ik huil alleen.
Maar in mijn hoofd… in mijn gebroken hoofd… begin ik het te geloven.
Omdat hij het zegt.
Omdat ik hem geloof.
Omdat ik te zwak ben om nee te zeggen.
Zoals altijd.
___
Tim:
Ik zit op de rand van mijn bed, mijn hoofd in mijn handen, mijn lichaam nog trillend van wat ik net heb gezien. De deur is dicht, maar ik hoor hen beneden – haar snikken, zijn stem, laag en kalm. Ik wil weg. Ik wil vergeten. Maar ik kan niet bewegen.
Dan hoor ik voetstappen op de trap.
Zwaar.
Zeker.
Hij klopt niet. Hij opent gewoon de deur.
Mark staat in de deuropening, zijn shirt half dicht, zijn gezicht kalm, maar zijn ogen glinsteren van triomf. Hij sluit de deur achter zich en leunt ertegenaan, armen over elkaar.
“Tim,” zegt hij zacht, maar met een ondertoon die me kippenvel bezorgt. “We moeten praten. Nu.”
Ik sta op, mijn vuisten gebald, mijn stem trillend van woede. “Ga weg. Nu. Of ik zweer je dat ik je vermoord.”
Hij lacht zacht, een koud, spottend geluid. “Je vermoordt me? Met wat, jongen? Je blote handen? Je bent boos, dat snap ik. Je hebt je moeder gezien zoals ze echt is. Geil. Druipend. Schreeuwend van genot terwijl ze mijn pik melkt. En jij… jij stond daar met een harde pik, nietwaar? Je kon niet wegkijken. Je raakte haar aan. Je voelde hoe nat ze was. Hoe haar tiet trilde onder je vingers.”
Ik storm op hem af, duw hem tegen de deur. “Hou je bek! Je bent ziek! Je hebt haar gedwongen!”
Hij grijpt mijn polsen vast, harder dan ik verwacht, en draait me om tot ik met mijn rug tegen de muur sta. Zijn gezicht vlakbij het mijne, zijn adem heet.
“Gedwongen?” sist hij. “Nee, Tim. Ze wílde het. Ze kwam harder dan ooit terwijl jij keek. Ze zei dat ze jouw pik in zich wil. Dat ze harder zou komen als jij haar neukt. Dat was niet ik die sprak. Dat was zíj. Je moeder. De vrouw die jou heeft gebaard. Die jou heeft gevoed met diezelfde tieten die je net hebt aangeraakt. Ze is een geile slet, Tim. En jij weet het. Je voelde het. Je pik was keihard terwijl je keek hoe ik haar kut vulde.”
Ik worstel, probeer me los te rukken, maar hij houdt me vast, met zijn ijzeren greep.
“Laat me los!” schreeuw ik, mijn stem breekt.
Hij lacht weer, zijn mond bij mijn oor. “Waarom? Omdat je weet dat ik gelijk heb? Je haat me omdat ik het zeg, maar je haat jezelf meer omdat je het voelt. Je wilt haar. Je wilt haar tieten vastpakken. Je wilt je pik in haar kut stoten en voelen hoe ze om je heen knijpt. Je wilt haar laten schreeuwen zoals ze voor mij schreeuwde. Ontken het maar. Je pik liegt niet.”
Ik voel de tranen komen, heet en bitter. “Nee… je liegt… je manipuleert alles…”
Hij laat me los, maar blijft staan, zijn ogen boren in de mijne. “Ik manipuleer? Ik laat jullie alleen de waarheid zien. Je moeder is gebroken. Ze denkt dat ze waardeloos is. Maar jij kunt haar heel maken. Door haar te geven wat ze nodig heeft. Door haar te neuken zoals ze verdient. Door haar te laten komen voor haar eigen zoon. Dan vergeeft ze zichzelf. Dan vergeef jij haar. Dan zijn jullie dichterbij dan ooit. Of… je rent weg als een lafaard. Dan verlies je haar voorgoed. Dan weet ze dat je haar niet echt liefhebt. Dat je te zwak bent om haar te geven wat ze echt nodig heeft.”
Ik zak op de grond, mijn rug tegen de muur, mijn hoofd in mijn handen. “Ga weg… alsjeblieft…”
Hij hurkt naast me, zijn hand op mijn schouder – vaderlijk, maar dreigend. “Denk erover na, Tim. Ze ligt beneden, naakt, druipend, wachtend. Ze huilt omdat ze denkt dat je haar haat. Ga naar haar toe. Raak haar aan. Neem haar. Laat haar voelen dat je haar accepteert. Dat je haar wilt. Dat je haar nodig hebt. Doe het voor haar. Of blijf hier zitten en haat jezelf voor de rest van je leven omdat je te laf was om de waarheid aan te nemen.”
Hij staat op, opent de deur.
“Ze wacht op je,” zegt hij zacht. “En ze zal ja zeggen. Omdat ze jou nodig heeft. Net zoals ze mij nodig heeft.”
De deur valt dicht.
Ik zit daar.
Alleen.
Trillend.
Huilend.
En zijn woorden dringen binnen.
Diep.
In mijn haat.
In mijn schuld.
In mijn verlangen.
Ik weet niet meer wat waar is.
Wat ik wil.
Wie ik ben.
Maar ik weet dat ik naar beneden wil.
Om haar te haten.
Om haar te redden.
Om haar te nemen.
En dat maakt me kapot.
Voor altijd.
___
Even later…
Tim zat daar, zijn lichaam trillend, Mark’s woorden echoënd in zijn hoofd als gif. Ze wacht op je… ze wil je… doe het voor haar… Hij haatte Mark. Hij haatte zichzelf. Maar zijn pik was hard – pijnlijk hard – bij de gedachte aan haar natte kut, haar zware tieten, haar gekreun.
Waarom? Waarom voel ik dit? dacht hij, zijn vuisten gebald tot zijn knokkels wit werden. Ze is mijn moeder. Ze hield me vast toen ik huilde, las me voor, beschermde me. En nu… wil ik haar neuken? Haar laten kreunen zoals ze voor hem kreunde? Mark heeft gelijk – ik werd hard toen ik haar aanraakte. Haar tiet voelde zo zacht… zo warm… ik haat mezelf. Ik ben ziek. Maar… als ik het niet doe, verlies ik haar. Ze heeft me nodig. Ze is schuldig, zegt Mark. Misschien is dat waar. Misschien is dit liefde?
Hij stond op, zijn benen zwaar als lood, zijn hart bonkend in zijn borst. De trap leek eindeloos – elke tree een strijd, zijn gedachten racend: Maar wat als ze nee zegt? Wat als ze ja zegt? Wat als Mark kijkt? Hij duwde de deur open.
De woonkamer was donker, alleen een lampje aan. Lise lag op de bank, naakt, haar lichaam nog glinsterend van zweet, haar kut open en druipend. Ze keek op – haar ogen vol tranen, schuld, maar ook een gebroken verlangen. “Tim… het spijt me… vergeef me…”
Mark zat naast haar, zijn hand strelend over haar tieten, zijn blik triomfantelijk. “Kijk wie er is,” zei Mark zacht. “Je zoon. Hij komt je redden… op zijn manier.”
Tim voelde woede opborrelen. “Hou je bek, Mark. Dit is tussen mij en haar.”
Mark lachte zacht, stond op, maar bleef staan. “Natuurlijk, jongen. Maar je weet wat ze nodig heeft. Wat jij nodig hebt. Neem haar. Laat haar voelen dat je haar accepteert.”
Tim knielde bij haar, zijn handen trillend op haar dijen – haar benen spreidend, zijn vingers glijdend over haar natte kut. Ze schokte, kreunde zacht. “Je bent nat… voor mij…”
Lise snikte: “Ja… ik ben zwak… neem me… als je me vergeeft… ik ben schuldig, Tim… ik heb je dit aangedaan… vergeef me… alsjeblieft?”
Tim’s hoofd tolde. Ze geeft het toe. Ze is schuldig. Ze wil dit. Mark had gelijk. Zijn pik klopte pijnlijk. Hij duwde zijn broek omlaag, zijn eikel tegen haar opening. “Je bent van mij nu… mam…”
Lise kreunde, haar handen greep zijn shirt: “Ja… Tim… mijn jongen… neem me… ik hou van je…”
Mark: “Goed zo, Tim. Laat haar voelen dat je haar accepteert. Neuk haar diep.”
Tim aarzelde, knielend tussen Lise's wijd gespreide benen, zijn pik hard en kloppend, de eikel nat van haar vocht dat al langs zijn schacht droop. Zijn adem stokte in zijn keel, zijn handen trilden op haar dijen – de hitte van haar huid brandde onder zijn vingers, haar natheid glinsterend in het schemerlicht, haar schaamlippen gezwollen en open, uitnodigend, druipend van Mark's zaad en haar eigen schaamte. Dit is mam… mijn moeder… de vrouw die me vasthield toen ik bang was, die me troostte als ik huilde, die altijd zei dat ik haar alles was… en nu lig ik hier, mijn pik tegen haar kut, klaar om in haar te duwen… wat ben ik voor monster? dacht hij, een golf van misselijkheid vermengd met een donkere, brandende lust die zijn hele lichaam deed trillen. Ze heeft me grootgebracht… en ik wil haar neuken… ik haat mezelf… maar ik haat haar ook… omdat ze dit liet gebeuren… omdat ze nat is voor mij… omdat ik haar nodig heb om me heel te voelen…
Lise keek op naar hem, haar ogen vol tranen, schuld en een gebroken, smekend verlangen dat haar verscheurde. Mijn jongen… mijn Tim… hij kijkt naar me met haat… maar ook met iets anders… lust? God, vergeef me… ik heb hem dit aangedaan… ik ben zwak… maar als hij me neemt… vergeeft hij me misschien… dan ben ik nog zijn moeder… dan verlies ik hem niet… dacht ze, haar hart brekend bij de gedachte aan wat ze was geworden – een vrouw die haar zoon smeekte haar te neuken om vergeving te krijgen.
Mark zat naast haar, zijn hand op Tim's onderrug – vaderlijk eerst, dan duwend, harder, onverbiddelijk. “Doe het, jongen,” gromde hij laag, zijn stem vol autoriteit. “Ze wacht op je. Haar kut druipt voor je pik. Je voelt het – hoe nat ze is, hoe ze open gaat voor je. Duw je pik in haar. Langzaam. Laat haar elke centimeter voelen. Laat haar kreunen voor haar zoon.”
Tim’s adem stokte, zijn lichaam verstijfde – hij wilde terugtrekken, vluchten, maar Mark’s hand drukte harder, zijn vingers diep gravend in Tim’s pnderrug. Ik kan dit niet… ze is mam… maar als ik het niet doe… haat ze me… verlies ik haar… Mark heeft gelijk… ze wil het… ze zei het… ik moet haar redden… door haar te nemen… dacht hij, terwijl zijn innerlijke strijd hem verscheurde, terwijl tranen prikten in zijn ogen en terwijl hij zijn pik pulserend tegen haar opening drukte.
Met een laatste, trillende aarzeling – zijn pik pulserend, zijn hart bonzend als een trommel – duwde Mark hem vooruit. Tim’s eikel gleed in haar – langzaam, centimeter voor centimeter, haar schaamlippen spreidend als zachte, natte bloemblaadjes. Haar warmte omsloot hem als een handschoen, strak en pulserend. Hij kreunde diep, de sensatie was overweldigend: haar kut knijpend om hem heen, nat en warm, melkend bij elke millimeter die dieper in haar ging. God… ze is zo strak… zo nat… voor mij… het voelt… als thuiskomen… maar dit is verkeerd… ik neuk mijn moeder… en het voelt goed… ik haat mezelf… maar ik kan niet stoppen… dacht hij, zijn haat vermengd met lust, zijn pik steeds harder kloppend in haar, haar hitte brandend door zijn aderen, zijn ballen aangespannen van de intensiteit.
Lise hapte naar adem, haar lichaam schokte terwijl de pik van haar zoon in haar binnendrong – langzaam, pijnlijk haar schaamlippen rekkend, haar kutwanden spreidend rond zijn schacht, haar vocht spattend bij de beweging. Mijn jongen… in me… zo langzaam… ik voel hem… elke centimeter… dit is mijn Tim… mijn kind… en hij vult me… ik ben een monster… maar ik heb hem nodig… om hem te houden… vergeef me… oh god ik kom al bijna… dacht ze, haar tranen stromend, haar kut harder knijpend om hem heen, nat en warm, haar heupen licht omhoog duwend ondanks zichzelf. Ze kreunde zacht – diep, gebroken – "Tim… ja… langzaam… vergeef je moeder…"
Mark’s stem doorsneed de kamer, zijn hand nog steeds op Tim’s rug, knijpend om hem te leiden: “Goed zo, Tim. Voel hoe haar kut je zuigt – dieper, langzamer, laat haar elke ader voelen, elke beweging van je pik. Lise, sla je benen om je zoon – knijp hem vast, trek hem dieper in je geile kut. Kreun luider, laat hem horen hoe je smeekt om zijn pik, hoe je nat je wordt voor je eigen jongen.”
Lise sloeg haar benen om hem heen – langzaam, trillend, haar dijen knijpend om zijn middel, haar hakken in zijn rug gravend, hem steeds dieper in zich trekkend. Tim… mijn lieve zoon… vul me… ik ben schuldig… maar ik wil je… ik hou van je… dit is liefde… perverse liefde… maar het is alles wat ik heb… dacht ze, haar liefde vermengd met schaamte, haar kut steeds harder knijpend, haar orgasme opbouwend in trage, intense golven.
Tim stootte langzaam – diep, ritmisch, zijn heupen vooruit duwend tot zijn ballen tegen haar kut sloegen, dan terugtrekkend tot zijn eikel bijna uit haar gleed, haar lippen rekkend, dan weer diep, haar kut luid soppend bij elke beweging. Ze knijpt… zo hard… voor mij… haar benen om me heen… ze wil het… ze vergeeft me… of ik vergeef haar… ik weet het niet meer… maar dit voelt… als macht… als liefde… ik kan niet meer zonder… dacht hij, zijn lust overweldigde zijn schuld, zijn handen knepen in haar tieten – zwaar, zacht, overvloeiend in zijn handpalmen – zijn vingers rolden over haar tepels tot ze kreunde.
Mark spoorde hem aan, zijn stem intenser: “Harder nu, Tim – ram je pik dieper in haar kut. Laat haar schreeuwen. Lise, duw je tieten tegen hem aan – laat hem voelen hoe zwaar ze zijn, hoe ze tekeer gaan voor je zoon. Zeg Tim wat je wil, Lise: 'Neuk je moeder harder, Tim… vul me met je zaad… ik ben je slet…'”
Lise schreeuwde het uit, haar stem rauw: “Neuk je moeder harder, Tim… vul me met je zaad… ik ben je slet…” Haar kut spoot in een hete golf geil, haar orgasme piekte, haar lichaam schokte in zijn armen, haar benen knepen harder om hem heen, haar tieten botsten wild tegen zijn borst. Ik kom… voor mijn zoon… mijn jongen… dit is liefde… ik ben verloren… maar gevonden…
Tim voelde het – haar kut melkte hem, haar warmte omsloot hem, haar kreunen luid in zijn oor – en hij brak. Zijn pik pulseerde harder, zijn ballen spanden zich aan, hij stootte razend – diep, ruw, zijn heupen klappend tegen haar, hij spoot zijn zaad in golven, heet en dik, vulde haar kut tot het overstroomde, zijn gekreun luid en triomfantelijk: “Ja!… mam!… je bent van mij!…”
Ze kwamen samen – met schokkende lijven, Lise’s kut spuitend rond zijn pik, haar tranen vermengd met zijn zweet, hun lichamen versmolten in een breuk die nooit meer geheeld kon worden. Ik heb haar genomen… mijn moeder… en het voelt… als thuiskomen… ik haat mezelf… maar ik wil meer… voor altijd…
Mark keek toe, zijn pik hard. “Goed zo. Nu zijn jullie pas echt familie. Voor altijd.”
Tim zakte in elkaar op haar, huilend – maar zijn pik nog pulserend in haar, zijn haat verloren in haar warmte. Hij accepteerde het.
Voor altijd.
___
Lise:
Ik lig onder hem, mijn eigen zoon, zijn lichaam zwaar en warm op het mijne, zijn borst hijgend tegen mijn borsten gedrukt, zijn adem nog onregelmatig in mijn nek. Zijn pik zit nog in me – halfhard nu, maar pulserend met de laatste naschokken, omringd door mijn eigen natte warmte die hem vasthoudt alsof ik hem nooit meer wil loslaten. Ik voel elke klop van zijn hart door zijn schacht heen echoën in mijn kut, een intieme, zondige herinnering aan wat zojuist is gebeurd. Mijn schaamlippen zijn gezwollen, rauw, druipend van ons vermengde vocht dat langzaam langs mijn billen sijpelt, warm en plakkerig op het laken. Mijn borsten drukken plat tegen hem aan, mijn tepels brandend van zijn greep.
Fysiek voel ik me uitgehold – een leeg, gebruikt vat dat nog nazindert van genot en pijn. Mijn kut knijpt onwillekeurig om hem zijn pik, kleine naschokken die me laten kreunen, mijn dijen trillend, mijn tenen gekruld in een laatste kramp. Maar emotioneel… dat is een orkaan die me verscheurt. Mijn jongen… mijn Tim… hij ligt op me… in me… hij heeft me genomen… zijn moeder… denk ik, terwijl een golf van schuld en liefde me overspoelt, en terwijl tranen opwellen in mijn ogen en op zijn schouder druppelen. Ik heb hem dit aangedaan… mijn zwakte… mijn eenzaamheid… ik liet Mark binnen… ik liet dit gebeuren… maar hij vergeeft me… hij houdt van me… op deze manier… ik voel zijn warmte… zijn zaad in me… het is verkeerd… maar het vult de leegte… ik ben niet meer alleen… Mijn hart breekt van liefde voor hem – mijn kind, mijn alles – vermengd met afschuw voor mezelf. Ik haat Mark omdat hij dit orkestreerde, maar diep vanbinnen dank ik hem ook – omdat dit Tim dichterbij brengt dan ooit, in een verwrongen intimiteit die me vult met een schuldige vreugde. Ik ben een slechte moeder… maar ik ben zijn moeder… en nu ook zijn vrouw. Ik haat mezelf… maar ik heb hem nodig. Dit is liefde. Dit is mijn leven nu.
Mark’s stem doorsneed de stilte, zacht en voldaan, zijn hand strelend over Tim's rug – vaderlijk, maar ook bezitterig. “Goed gedaan, jongen,” zei hij vol lof, zijn toon warm als een mentor die zijn pupil prijst. “Je hebt het perfect gedaan. Je hebt haar genomen zoals ze het verdiende – diep, hard, vol passie. Kijk naar haar… kijk hoe ze huilt, maar ook glimlacht door haar tranen heen. Je hebt haar gered, Tim. Je hebt haar laten voelen dat ze nog iets waard is. Je bent een man nu – een echte man. Ik ben trots op je.”
Tim tilde zijn hoofd op, zijn gezicht nat van tranen, zijn adem nog hijgend, zijn pik nog pulserend in me. Ik voelde zijn verwarring, zijn schuld, maar ook zijn acceptatie – een golf van emotie die door hem heen ging en op mij oversloeg. Mijn jongen… hij is trots… maar gebroken… net als ik… Mark’s woorden maken hem sterker… maar het is mijn schuld… ik heb hem dit aangedaan… dacht ik, mijn hart krimpend van pijn, mijn armen om hem heen slaand, hem vasthoudend alsof hij nog klein was, mijn tranen vermengd met de zijne. Ik hou van je… mijn Tim… vergeef me… blijf bij me…
Mark ging door, zijn stem zacht maar dwingend: “Maar nu… is het beter als je naar je kamer gaat, Tim. Laat haar rusten. Morgen is een nieuwe dag – een dag waarop jullie dit kunnen herhalen, dieper, intenser. Ga slapen. Droom van haar. Van hoe ze om je heen kneep. Van hoe ze je moeder is – en nu je vrouw.”
Tim knikte langzaam, zijn lichaam schokkend terwijl hij zich terugtrok – zijn pik uit me glijdend met een nat, soppend geluid, mijn kut knijpend in een laatste kramp, zaad uit me druipend. Hij keek naar me – zijn ogen vol liefde, haat, lust – en fluisterde: “Mam… ik… ik hou van je…” voordat hij opstond en de kamer uit liep, zijn voetstappen zwaar op de trap.
Ik voelde de leegte meteen – koud, pijnlijk, mijn kut pulserend leeg, mijn hart brekend bij zijn woorden. Mijn Tim… hij houdt van me… ondanks alles… morgen… een nieuwe dag… dacht ik, terwijl ik overspoeld werd door een golf van hoop vermengd met schuld, en tranen over mijn wangen stroomden terwijl ik naar Mark keek, mijn stem gebroken: “Dank je… Mark… voor dit…”
Hij glimlachte, zijn hand strelend over mijn borst. “Goed zo, Lise. Je bent mijn perfecte teef.”
Ik huilde – maar mijn kut kneep samen van geluk.
Voor altijd.
Lise:
Ik lig nog steeds bovenop Mark, mijn naakte lichaam schokkend en druipend van zweet en vocht, mijn kut pulserend en knijpend om zijn pik heen terwijl hij diep in me blijft. Mijn borsten, rood en gezwollen van zijn brute mishandeling, drukken tegen zijn borst, mijn tepels brandend van pijn. Tranen en snot stromen over mijn gezicht, vermengen zich met het zweet dat langs mijn kin druipt. Ik voel me als een leeg omhulsel, een gebroken pop die hij heeft gebruikt en nu nog steeds vasthoudt.
Tim is weggerend, de trap op, zijn deur dichtgeslagen als een finale veroordeling. Ik hoor zijn voetstappen nog echoën in mijn hoofd, zijn geschokte blik brandt op mijn netvlies. Ik wil schreeuwen, opstaan, naar hem toe rennen, sorry zeggen, hem vasthouden zoals ik dat deed toen hij klein was. Maar Mark houdt me vast, zijn armen om me heen als een kooi, zijn pik nog halfhard in me, langzaam stotend om me te herinneren wie de baas is.
Ik duw tegen zijn borst, mijn stem rauw en gebroken. “Laat me los! Dit is jouw schuld! Jij hebt hem gedwongen te kijken! Jij hebt hem me laten aanraken! Jij hebt alles verpest! Ik haat je! Ik haat je met heel mijn hart!”
Mark kijkt me aan, zijn ogen koud en berekenend, een glimlach die langzaam groeit als een slang die zijn prooi insluit. Hij draait ons om in één soepele beweging, zijn gewicht drukt me in de bank, zijn pik nog dieper in me stotend tot ik naar adem hap. Zijn handen pakken mijn polsen vast, pinnen ze boven mijn hoofd, zijn gezicht vlakbij het mijne, zijn adem heet tegen mijn huid.
“Stil, Lise,” zegt hij zacht, bijna teder, maar met die ondertoon die ik zo goed ken – die toon die zegt dat verzet zinloos is. “Je gaat mij niet de schuld geven. Dit is jóúw schuld. Alles is jóúw schuld.”
Ik worstel, probeer me los te rukken, maar hij drukt harder, zijn heupen stoten langzaam in me, een herinnering aan mijn overgave. “Nee… jij hebt dit gedaan… jij hebt me gedwongen te zeggen…”
Hij lacht zacht, zijn mond bij mijn oor, zijn stem fluisterend, insinuerend, als gif dat langzaam insijpelt. “O nee, Lise. Denk na. Denk écht na. Jij bent degene die hem dit huis heeft gegeven. Jij bent degene die hem heeft opgevoed met een moeder die te zwak is om nee te zeggen. Jij hebt hem laten zien hoe een vrouw zich laat vernederen omdat je diep vanbinnen weet dat je het verdient. Jij hebt hem verward gemaakt met je gejammer over je lelijke lichaam, je te dikke tieten, je waardeloosheid. Jij hebt hem laten geloven dat je sterk bent, terwijl je altijd al een slet was die wachtte op iemand zoals ik om je te breken. En nu hij de waarheid ziet – hoe je druipt en kreunt als een goedkope hoer – geef je míj de schuld? Nee, Lise. Jij hebt hem dit aangedaan. Jij hebt je door hem laten aanraken. Jij hebt gekreund terwijl zijn hand op je tiet lag. Jij hebt hem laten zien wat voor moeder hij heeft: een perverse, zwakke vrouw die klaarkomt van vernedering.”
De woorden snijden dieper dan een mes. Ze draaien in mijn hoofd, vermengen zich met mijn eigen schuld, mijn eigen zelfhaat. Is het waar wat Mark zegt? Heb ik hem dit aangedaan? Door te blijven? Door te huilen in plaats van te vechten? Door klaar te komen terwijl hij keek? De tranen stromen harder, mijn lichaam schokt onder hem.
“Het is niet waar… het is niet mijn schuld…” fluister ik, maar mijn stem is zwak, brekend.
Hij stoot dieper in me, langzaam, bijna liefdevol, zijn handen nog steeds om mijn polsen. “O jawel, Lise. Denk na. Jij hebt hem alleen opgevoed, maar je was nooit sterk genoeg. Jij hebt hem laten zien hoe een vrouw zich laat gebruiken omdat je diep vanbinnen weet dat je niets beters verdient. Jij hebt hem verpest met je schaamte, je gehuil, je zwakte. En nu hij weg is? Dat is omdat jij hem hebt laten zien wie je echt bent. Een moeder die komt terwijl haar zoon kijkt. Een moeder die bekent dat ze zijn pik wil. Jij hebt hem gebroken, Lise. Niet ik. Ik heb je alleen laten zien wie je bent. En nu is hij weg omdat hij ziet wat voor perverse slet zijn moeder is.”
Ik huil harder, mijn hele lichaam schokkend van verdriet en schuld. Zijn woorden nestelen zich in mijn hoofd, vermengen zich met mijn eigen angsten. Misschien heeft hij gelijk. Misschien ben ik de slechte moeder. Misschien heb ik Tim dit aangedaan door te zwak te zijn.
Hij laat mijn polsen los, zijn handen glijden naar mijn borsten, kneden zacht nu, bijna troostend. “Maar maak je geen zorgen, schat,” fluistert hij, zijn stem nu warmer, overtuigend, als een reddende hand. “Er is een manier om dit te herstellen. Om Tim terug te krijgen. Om hem te laten zien dat je van hem houdt, dat je alles voor hem overhebt. Dat je hem accepteert zoals hij is – met zijn verlangens, zijn verwarring.”
Ik schud mijn hoofd, snikkend. “Nee… wat…?”
Hij stoot langzaam in me, zijn pik weer hard wordend, zijn handen knijpend in mijn tepels. “Laat hem je nemen, Lise. Laat hem voelen hoe je bent. Laat hem zijn pik in je kut stoppen, zoals je net zei. Laat hem je hangtieten vastpakken, je laten kreunen zoals je voor mij kreunt. Laat hem in je komen. Dan weet hij dat je hem vergeeft. Dan weet hij dat je hem nodig hebt. Dan is hij weer van jou. Dan herstel je wat jij hebt gebroken. Want als je het niet doet… dan verlies je hem voorgoed. Dan ziet hij dat je een leugenaar bent. Dat je hem niet echt liefhebt.”
De woorden zijn een val. Ze spelen in op mijn schuld, mijn liefde voor Tim, mijn angst om hem te verliezen. Ze maken me klein, afhankelijk, wanhopig.
Ik huil harder. “Nee… dat kan niet… dat is ziek…”
Hij stoot dieper, zijn stem zacht, overtuigend. “Nee Lise, dat is niet ziek, dat is liefde, Lise. Pure liefde. Jij hebt hem gemaakt. Jij bent van hem. Laat hem je nemen. Laat hem je vullen. Dan is hij niet meer boos. Dan vergeeft hij je. Dan zijn jullie dichterbij dan ooit. Anders… anders gaat hij weg. Voor altijd. En dat zou jouw schuld zijn. Niet de mijne.”
Ik snik, mijn lichaam schokt, maar zijn woorden dringen binnen.
Diep.
In mijn zwakte.
In mijn schuld.
In mijn angst.
Hij stoot door, langzaam, diep.
“Denk erover na, Lise. Het is de enige manier.”
Ik zeg niets.
Ik huil alleen.
Maar in mijn hoofd… in mijn gebroken hoofd… begin ik het te geloven.
Omdat hij het zegt.
Omdat ik hem geloof.
Omdat ik te zwak ben om nee te zeggen.
Zoals altijd.
___
Tim:
Ik zit op de rand van mijn bed, mijn hoofd in mijn handen, mijn lichaam nog trillend van wat ik net heb gezien. De deur is dicht, maar ik hoor hen beneden – haar snikken, zijn stem, laag en kalm. Ik wil weg. Ik wil vergeten. Maar ik kan niet bewegen.
Dan hoor ik voetstappen op de trap.
Zwaar.
Zeker.
Hij klopt niet. Hij opent gewoon de deur.
Mark staat in de deuropening, zijn shirt half dicht, zijn gezicht kalm, maar zijn ogen glinsteren van triomf. Hij sluit de deur achter zich en leunt ertegenaan, armen over elkaar.
“Tim,” zegt hij zacht, maar met een ondertoon die me kippenvel bezorgt. “We moeten praten. Nu.”
Ik sta op, mijn vuisten gebald, mijn stem trillend van woede. “Ga weg. Nu. Of ik zweer je dat ik je vermoord.”
Hij lacht zacht, een koud, spottend geluid. “Je vermoordt me? Met wat, jongen? Je blote handen? Je bent boos, dat snap ik. Je hebt je moeder gezien zoals ze echt is. Geil. Druipend. Schreeuwend van genot terwijl ze mijn pik melkt. En jij… jij stond daar met een harde pik, nietwaar? Je kon niet wegkijken. Je raakte haar aan. Je voelde hoe nat ze was. Hoe haar tiet trilde onder je vingers.”
Ik storm op hem af, duw hem tegen de deur. “Hou je bek! Je bent ziek! Je hebt haar gedwongen!”
Hij grijpt mijn polsen vast, harder dan ik verwacht, en draait me om tot ik met mijn rug tegen de muur sta. Zijn gezicht vlakbij het mijne, zijn adem heet.
“Gedwongen?” sist hij. “Nee, Tim. Ze wílde het. Ze kwam harder dan ooit terwijl jij keek. Ze zei dat ze jouw pik in zich wil. Dat ze harder zou komen als jij haar neukt. Dat was niet ik die sprak. Dat was zíj. Je moeder. De vrouw die jou heeft gebaard. Die jou heeft gevoed met diezelfde tieten die je net hebt aangeraakt. Ze is een geile slet, Tim. En jij weet het. Je voelde het. Je pik was keihard terwijl je keek hoe ik haar kut vulde.”
Ik worstel, probeer me los te rukken, maar hij houdt me vast, met zijn ijzeren greep.
“Laat me los!” schreeuw ik, mijn stem breekt.
Hij lacht weer, zijn mond bij mijn oor. “Waarom? Omdat je weet dat ik gelijk heb? Je haat me omdat ik het zeg, maar je haat jezelf meer omdat je het voelt. Je wilt haar. Je wilt haar tieten vastpakken. Je wilt je pik in haar kut stoten en voelen hoe ze om je heen knijpt. Je wilt haar laten schreeuwen zoals ze voor mij schreeuwde. Ontken het maar. Je pik liegt niet.”
Ik voel de tranen komen, heet en bitter. “Nee… je liegt… je manipuleert alles…”
Hij laat me los, maar blijft staan, zijn ogen boren in de mijne. “Ik manipuleer? Ik laat jullie alleen de waarheid zien. Je moeder is gebroken. Ze denkt dat ze waardeloos is. Maar jij kunt haar heel maken. Door haar te geven wat ze nodig heeft. Door haar te neuken zoals ze verdient. Door haar te laten komen voor haar eigen zoon. Dan vergeeft ze zichzelf. Dan vergeef jij haar. Dan zijn jullie dichterbij dan ooit. Of… je rent weg als een lafaard. Dan verlies je haar voorgoed. Dan weet ze dat je haar niet echt liefhebt. Dat je te zwak bent om haar te geven wat ze echt nodig heeft.”
Ik zak op de grond, mijn rug tegen de muur, mijn hoofd in mijn handen. “Ga weg… alsjeblieft…”
Hij hurkt naast me, zijn hand op mijn schouder – vaderlijk, maar dreigend. “Denk erover na, Tim. Ze ligt beneden, naakt, druipend, wachtend. Ze huilt omdat ze denkt dat je haar haat. Ga naar haar toe. Raak haar aan. Neem haar. Laat haar voelen dat je haar accepteert. Dat je haar wilt. Dat je haar nodig hebt. Doe het voor haar. Of blijf hier zitten en haat jezelf voor de rest van je leven omdat je te laf was om de waarheid aan te nemen.”
Hij staat op, opent de deur.
“Ze wacht op je,” zegt hij zacht. “En ze zal ja zeggen. Omdat ze jou nodig heeft. Net zoals ze mij nodig heeft.”
De deur valt dicht.
Ik zit daar.
Alleen.
Trillend.
Huilend.
En zijn woorden dringen binnen.
Diep.
In mijn haat.
In mijn schuld.
In mijn verlangen.
Ik weet niet meer wat waar is.
Wat ik wil.
Wie ik ben.
Maar ik weet dat ik naar beneden wil.
Om haar te haten.
Om haar te redden.
Om haar te nemen.
En dat maakt me kapot.
Voor altijd.
___
Even later…
Tim zat daar, zijn lichaam trillend, Mark’s woorden echoënd in zijn hoofd als gif. Ze wacht op je… ze wil je… doe het voor haar… Hij haatte Mark. Hij haatte zichzelf. Maar zijn pik was hard – pijnlijk hard – bij de gedachte aan haar natte kut, haar zware tieten, haar gekreun.
Waarom? Waarom voel ik dit? dacht hij, zijn vuisten gebald tot zijn knokkels wit werden. Ze is mijn moeder. Ze hield me vast toen ik huilde, las me voor, beschermde me. En nu… wil ik haar neuken? Haar laten kreunen zoals ze voor hem kreunde? Mark heeft gelijk – ik werd hard toen ik haar aanraakte. Haar tiet voelde zo zacht… zo warm… ik haat mezelf. Ik ben ziek. Maar… als ik het niet doe, verlies ik haar. Ze heeft me nodig. Ze is schuldig, zegt Mark. Misschien is dat waar. Misschien is dit liefde?
Hij stond op, zijn benen zwaar als lood, zijn hart bonkend in zijn borst. De trap leek eindeloos – elke tree een strijd, zijn gedachten racend: Maar wat als ze nee zegt? Wat als ze ja zegt? Wat als Mark kijkt? Hij duwde de deur open.
De woonkamer was donker, alleen een lampje aan. Lise lag op de bank, naakt, haar lichaam nog glinsterend van zweet, haar kut open en druipend. Ze keek op – haar ogen vol tranen, schuld, maar ook een gebroken verlangen. “Tim… het spijt me… vergeef me…”
Mark zat naast haar, zijn hand strelend over haar tieten, zijn blik triomfantelijk. “Kijk wie er is,” zei Mark zacht. “Je zoon. Hij komt je redden… op zijn manier.”
Tim voelde woede opborrelen. “Hou je bek, Mark. Dit is tussen mij en haar.”
Mark lachte zacht, stond op, maar bleef staan. “Natuurlijk, jongen. Maar je weet wat ze nodig heeft. Wat jij nodig hebt. Neem haar. Laat haar voelen dat je haar accepteert.”
Tim knielde bij haar, zijn handen trillend op haar dijen – haar benen spreidend, zijn vingers glijdend over haar natte kut. Ze schokte, kreunde zacht. “Je bent nat… voor mij…”
Lise snikte: “Ja… ik ben zwak… neem me… als je me vergeeft… ik ben schuldig, Tim… ik heb je dit aangedaan… vergeef me… alsjeblieft?”
Tim’s hoofd tolde. Ze geeft het toe. Ze is schuldig. Ze wil dit. Mark had gelijk. Zijn pik klopte pijnlijk. Hij duwde zijn broek omlaag, zijn eikel tegen haar opening. “Je bent van mij nu… mam…”
Lise kreunde, haar handen greep zijn shirt: “Ja… Tim… mijn jongen… neem me… ik hou van je…”
Mark: “Goed zo, Tim. Laat haar voelen dat je haar accepteert. Neuk haar diep.”
Tim aarzelde, knielend tussen Lise's wijd gespreide benen, zijn pik hard en kloppend, de eikel nat van haar vocht dat al langs zijn schacht droop. Zijn adem stokte in zijn keel, zijn handen trilden op haar dijen – de hitte van haar huid brandde onder zijn vingers, haar natheid glinsterend in het schemerlicht, haar schaamlippen gezwollen en open, uitnodigend, druipend van Mark's zaad en haar eigen schaamte. Dit is mam… mijn moeder… de vrouw die me vasthield toen ik bang was, die me troostte als ik huilde, die altijd zei dat ik haar alles was… en nu lig ik hier, mijn pik tegen haar kut, klaar om in haar te duwen… wat ben ik voor monster? dacht hij, een golf van misselijkheid vermengd met een donkere, brandende lust die zijn hele lichaam deed trillen. Ze heeft me grootgebracht… en ik wil haar neuken… ik haat mezelf… maar ik haat haar ook… omdat ze dit liet gebeuren… omdat ze nat is voor mij… omdat ik haar nodig heb om me heel te voelen…
Lise keek op naar hem, haar ogen vol tranen, schuld en een gebroken, smekend verlangen dat haar verscheurde. Mijn jongen… mijn Tim… hij kijkt naar me met haat… maar ook met iets anders… lust? God, vergeef me… ik heb hem dit aangedaan… ik ben zwak… maar als hij me neemt… vergeeft hij me misschien… dan ben ik nog zijn moeder… dan verlies ik hem niet… dacht ze, haar hart brekend bij de gedachte aan wat ze was geworden – een vrouw die haar zoon smeekte haar te neuken om vergeving te krijgen.
Mark zat naast haar, zijn hand op Tim's onderrug – vaderlijk eerst, dan duwend, harder, onverbiddelijk. “Doe het, jongen,” gromde hij laag, zijn stem vol autoriteit. “Ze wacht op je. Haar kut druipt voor je pik. Je voelt het – hoe nat ze is, hoe ze open gaat voor je. Duw je pik in haar. Langzaam. Laat haar elke centimeter voelen. Laat haar kreunen voor haar zoon.”
Tim’s adem stokte, zijn lichaam verstijfde – hij wilde terugtrekken, vluchten, maar Mark’s hand drukte harder, zijn vingers diep gravend in Tim’s pnderrug. Ik kan dit niet… ze is mam… maar als ik het niet doe… haat ze me… verlies ik haar… Mark heeft gelijk… ze wil het… ze zei het… ik moet haar redden… door haar te nemen… dacht hij, terwijl zijn innerlijke strijd hem verscheurde, terwijl tranen prikten in zijn ogen en terwijl hij zijn pik pulserend tegen haar opening drukte.
Met een laatste, trillende aarzeling – zijn pik pulserend, zijn hart bonzend als een trommel – duwde Mark hem vooruit. Tim’s eikel gleed in haar – langzaam, centimeter voor centimeter, haar schaamlippen spreidend als zachte, natte bloemblaadjes. Haar warmte omsloot hem als een handschoen, strak en pulserend. Hij kreunde diep, de sensatie was overweldigend: haar kut knijpend om hem heen, nat en warm, melkend bij elke millimeter die dieper in haar ging. God… ze is zo strak… zo nat… voor mij… het voelt… als thuiskomen… maar dit is verkeerd… ik neuk mijn moeder… en het voelt goed… ik haat mezelf… maar ik kan niet stoppen… dacht hij, zijn haat vermengd met lust, zijn pik steeds harder kloppend in haar, haar hitte brandend door zijn aderen, zijn ballen aangespannen van de intensiteit.
Lise hapte naar adem, haar lichaam schokte terwijl de pik van haar zoon in haar binnendrong – langzaam, pijnlijk haar schaamlippen rekkend, haar kutwanden spreidend rond zijn schacht, haar vocht spattend bij de beweging. Mijn jongen… in me… zo langzaam… ik voel hem… elke centimeter… dit is mijn Tim… mijn kind… en hij vult me… ik ben een monster… maar ik heb hem nodig… om hem te houden… vergeef me… oh god ik kom al bijna… dacht ze, haar tranen stromend, haar kut harder knijpend om hem heen, nat en warm, haar heupen licht omhoog duwend ondanks zichzelf. Ze kreunde zacht – diep, gebroken – "Tim… ja… langzaam… vergeef je moeder…"
Mark’s stem doorsneed de kamer, zijn hand nog steeds op Tim’s rug, knijpend om hem te leiden: “Goed zo, Tim. Voel hoe haar kut je zuigt – dieper, langzamer, laat haar elke ader voelen, elke beweging van je pik. Lise, sla je benen om je zoon – knijp hem vast, trek hem dieper in je geile kut. Kreun luider, laat hem horen hoe je smeekt om zijn pik, hoe je nat je wordt voor je eigen jongen.”
Lise sloeg haar benen om hem heen – langzaam, trillend, haar dijen knijpend om zijn middel, haar hakken in zijn rug gravend, hem steeds dieper in zich trekkend. Tim… mijn lieve zoon… vul me… ik ben schuldig… maar ik wil je… ik hou van je… dit is liefde… perverse liefde… maar het is alles wat ik heb… dacht ze, haar liefde vermengd met schaamte, haar kut steeds harder knijpend, haar orgasme opbouwend in trage, intense golven.
Tim stootte langzaam – diep, ritmisch, zijn heupen vooruit duwend tot zijn ballen tegen haar kut sloegen, dan terugtrekkend tot zijn eikel bijna uit haar gleed, haar lippen rekkend, dan weer diep, haar kut luid soppend bij elke beweging. Ze knijpt… zo hard… voor mij… haar benen om me heen… ze wil het… ze vergeeft me… of ik vergeef haar… ik weet het niet meer… maar dit voelt… als macht… als liefde… ik kan niet meer zonder… dacht hij, zijn lust overweldigde zijn schuld, zijn handen knepen in haar tieten – zwaar, zacht, overvloeiend in zijn handpalmen – zijn vingers rolden over haar tepels tot ze kreunde.
Mark spoorde hem aan, zijn stem intenser: “Harder nu, Tim – ram je pik dieper in haar kut. Laat haar schreeuwen. Lise, duw je tieten tegen hem aan – laat hem voelen hoe zwaar ze zijn, hoe ze tekeer gaan voor je zoon. Zeg Tim wat je wil, Lise: 'Neuk je moeder harder, Tim… vul me met je zaad… ik ben je slet…'”
Lise schreeuwde het uit, haar stem rauw: “Neuk je moeder harder, Tim… vul me met je zaad… ik ben je slet…” Haar kut spoot in een hete golf geil, haar orgasme piekte, haar lichaam schokte in zijn armen, haar benen knepen harder om hem heen, haar tieten botsten wild tegen zijn borst. Ik kom… voor mijn zoon… mijn jongen… dit is liefde… ik ben verloren… maar gevonden…
Tim voelde het – haar kut melkte hem, haar warmte omsloot hem, haar kreunen luid in zijn oor – en hij brak. Zijn pik pulseerde harder, zijn ballen spanden zich aan, hij stootte razend – diep, ruw, zijn heupen klappend tegen haar, hij spoot zijn zaad in golven, heet en dik, vulde haar kut tot het overstroomde, zijn gekreun luid en triomfantelijk: “Ja!… mam!… je bent van mij!…”
Ze kwamen samen – met schokkende lijven, Lise’s kut spuitend rond zijn pik, haar tranen vermengd met zijn zweet, hun lichamen versmolten in een breuk die nooit meer geheeld kon worden. Ik heb haar genomen… mijn moeder… en het voelt… als thuiskomen… ik haat mezelf… maar ik wil meer… voor altijd…
Mark keek toe, zijn pik hard. “Goed zo. Nu zijn jullie pas echt familie. Voor altijd.”
Tim zakte in elkaar op haar, huilend – maar zijn pik nog pulserend in haar, zijn haat verloren in haar warmte. Hij accepteerde het.
Voor altijd.
___
Lise:
Ik lig onder hem, mijn eigen zoon, zijn lichaam zwaar en warm op het mijne, zijn borst hijgend tegen mijn borsten gedrukt, zijn adem nog onregelmatig in mijn nek. Zijn pik zit nog in me – halfhard nu, maar pulserend met de laatste naschokken, omringd door mijn eigen natte warmte die hem vasthoudt alsof ik hem nooit meer wil loslaten. Ik voel elke klop van zijn hart door zijn schacht heen echoën in mijn kut, een intieme, zondige herinnering aan wat zojuist is gebeurd. Mijn schaamlippen zijn gezwollen, rauw, druipend van ons vermengde vocht dat langzaam langs mijn billen sijpelt, warm en plakkerig op het laken. Mijn borsten drukken plat tegen hem aan, mijn tepels brandend van zijn greep.
Fysiek voel ik me uitgehold – een leeg, gebruikt vat dat nog nazindert van genot en pijn. Mijn kut knijpt onwillekeurig om hem zijn pik, kleine naschokken die me laten kreunen, mijn dijen trillend, mijn tenen gekruld in een laatste kramp. Maar emotioneel… dat is een orkaan die me verscheurt. Mijn jongen… mijn Tim… hij ligt op me… in me… hij heeft me genomen… zijn moeder… denk ik, terwijl een golf van schuld en liefde me overspoelt, en terwijl tranen opwellen in mijn ogen en op zijn schouder druppelen. Ik heb hem dit aangedaan… mijn zwakte… mijn eenzaamheid… ik liet Mark binnen… ik liet dit gebeuren… maar hij vergeeft me… hij houdt van me… op deze manier… ik voel zijn warmte… zijn zaad in me… het is verkeerd… maar het vult de leegte… ik ben niet meer alleen… Mijn hart breekt van liefde voor hem – mijn kind, mijn alles – vermengd met afschuw voor mezelf. Ik haat Mark omdat hij dit orkestreerde, maar diep vanbinnen dank ik hem ook – omdat dit Tim dichterbij brengt dan ooit, in een verwrongen intimiteit die me vult met een schuldige vreugde. Ik ben een slechte moeder… maar ik ben zijn moeder… en nu ook zijn vrouw. Ik haat mezelf… maar ik heb hem nodig. Dit is liefde. Dit is mijn leven nu.
Mark’s stem doorsneed de stilte, zacht en voldaan, zijn hand strelend over Tim's rug – vaderlijk, maar ook bezitterig. “Goed gedaan, jongen,” zei hij vol lof, zijn toon warm als een mentor die zijn pupil prijst. “Je hebt het perfect gedaan. Je hebt haar genomen zoals ze het verdiende – diep, hard, vol passie. Kijk naar haar… kijk hoe ze huilt, maar ook glimlacht door haar tranen heen. Je hebt haar gered, Tim. Je hebt haar laten voelen dat ze nog iets waard is. Je bent een man nu – een echte man. Ik ben trots op je.”
Tim tilde zijn hoofd op, zijn gezicht nat van tranen, zijn adem nog hijgend, zijn pik nog pulserend in me. Ik voelde zijn verwarring, zijn schuld, maar ook zijn acceptatie – een golf van emotie die door hem heen ging en op mij oversloeg. Mijn jongen… hij is trots… maar gebroken… net als ik… Mark’s woorden maken hem sterker… maar het is mijn schuld… ik heb hem dit aangedaan… dacht ik, mijn hart krimpend van pijn, mijn armen om hem heen slaand, hem vasthoudend alsof hij nog klein was, mijn tranen vermengd met de zijne. Ik hou van je… mijn Tim… vergeef me… blijf bij me…
Mark ging door, zijn stem zacht maar dwingend: “Maar nu… is het beter als je naar je kamer gaat, Tim. Laat haar rusten. Morgen is een nieuwe dag – een dag waarop jullie dit kunnen herhalen, dieper, intenser. Ga slapen. Droom van haar. Van hoe ze om je heen kneep. Van hoe ze je moeder is – en nu je vrouw.”
Tim knikte langzaam, zijn lichaam schokkend terwijl hij zich terugtrok – zijn pik uit me glijdend met een nat, soppend geluid, mijn kut knijpend in een laatste kramp, zaad uit me druipend. Hij keek naar me – zijn ogen vol liefde, haat, lust – en fluisterde: “Mam… ik… ik hou van je…” voordat hij opstond en de kamer uit liep, zijn voetstappen zwaar op de trap.
Ik voelde de leegte meteen – koud, pijnlijk, mijn kut pulserend leeg, mijn hart brekend bij zijn woorden. Mijn Tim… hij houdt van me… ondanks alles… morgen… een nieuwe dag… dacht ik, terwijl ik overspoeld werd door een golf van hoop vermengd met schuld, en tranen over mijn wangen stroomden terwijl ik naar Mark keek, mijn stem gebroken: “Dank je… Mark… voor dit…”
Hij glimlachte, zijn hand strelend over mijn borst. “Goed zo, Lise. Je bent mijn perfecte teef.”
Ik huilde – maar mijn kut kneep samen van geluk.
Voor altijd.
Ontdek meer over mij op mijn profiel pagina, bekijk mijn verhalen, laat een berichtje achter of schrijf je in om een mail te ontvangen bij nieuwe verhalen!
Hoi, ik ben Ferko, 47 jaar. Heb je dat tintelende gevoel ervaren? Stel je voor hoe dat wordt op mijn prive pagina, waar fantasie en spanning doorgaan...
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10
Durfit (54)
Doerakje (51)
WrestlingG (31)
Milenaav (56)