De Centerparcsjongens Zijn Terug!

(Dit verhaal herneemt de personages uit mijn vorige reeks: Center Parcs - 1. Als je die niet hebt gelezen, zou het goed zijn dat je dat alsnog doet!)

Het zou uiteindelijk véél langer duren dan ik had verwacht. De vakantie in het bungalowpark was begin van de zomer geweest. Intussen waren we bijna acht maanden verder. Het was wat we in ons land “krokusvakantie” noemden, en geheel uitzonderlijk viel deze week nu wél samen met een vakantieweek in het hoger onderwijs in Nederland waardoor al mijn vrienden van vroeger nu plots vrij waren.

Ik had al een paar keer geprobeerd om de jongens terug samen te krijgen maar telkens was er weer één die niet kon. Deze keer leken de agenda’s plotseling en onverwacht samen te passen.

Het onmogelijke lukte daarbij plots wel: ze slaagden erin hun ouders te overtuigen om hen samen enkele dagen te laten vertoeven in België, de vrienden onder elkaar. Natuurlijk vertelden ze hun thuisfront niet dat er van stadsbezoeken niets in huis zou komen. Ik was op die periode net bezig met het renoveren van een oud huis, en de tweede en derde verdieping (drie slaapkamers, een reusachtige zolder met doucheruimte) en de keuken waren grotendeels klaar. Meer had ik niet nodig om mijn gasten enkele dagen te entertainen.

Ik had maanden de tijd gehad om na te denken wat ik met hen zou doen, en ook al hadden zij zelf in chats online voorgesteld om opnieuw truth or dare te spelen, zelf wou ik het liefst iets nieuws, iets anders. Bovendien hadden we drie volle dagen ter onze beschikking, van maandag tot donderdagochtend, met één extra avond want iedereen zou op wisselende momenten aankomen op zondagavond. We konden moeilijk drie dagen hetzelfde truth or dare spelen, leek me. Ik had deze driedaagse dan ook grondig voorbereid en gezorgd voor een pak verrassingen. Ik had daarom ook op de immense zolder hier en daar wat extra “elementen” toegevoegd waarvan ik dacht dat ze van pas zouden komen.

Tevens had ik de jongens anderhalve maand vooraf een privémail gestuurd met enkele opdrachten en tips voor onze midweek: 1.Zorg dat je lichaam van hals tot en met voeten volledig glad is. 2.vul de checklist in in bijlage (ik had hen een bdsmchecklist meegestuurd) 3.kies uit de volgende links een toy die je interesseert en bezorg mij je keuze (ik had een dertigtal sekstoys geselecteerd waaruit ze mochten kiezen) 4.breng mee: minstens twee badhanddoeken, een doosje condooms, glijmiddel.

Dankzij hun antwoorden in mail had ik al één en ander kunnen voorbereiden dus het was uitkijken naar het moment van aankomst.

Wie het eerst aankwam, was natuurlijk de Marokkaanse Malik. Hij woonde vlakbij, in Kortrijk, en studeerde op dat moment in Gent. Gelukkig zat hij er op een goedkoop studentenkot, zodat hij geen excuus hoefde te verzinnen om enkele dagen van huis weg te zijn. Bovendien was het lesvrije week en miste hij ook geen lessen.

Ik had iedereen gevraagd om niet aan te bellen, maar om achterlangs, de binnenkoer op, meteen aan te kloppen aan de keukendeur, maar mij vooraf via smartphone te verwittigen wanneer ze er zouden zijn.

Malik had mij ouderwets gebeld dat hij er stipt om 16u zou zijn dus ik wachtte hem beneden op, onzichtbaar voor hem.

Hij klopte op de keukendeur, ik antwoordde niet, en toen de stilte bleef duren, opende hij voorzichtig de deur. Op de keukentafel vlakbij de deur lag een blad met instructies (voor iedereen):

“Beste. Welkom op deze speelweek! Je maakt je als volgt klaar. Kleed je eerst volledig uit en stop je kleren in je reistas. Op de tafel hier ligt je outfit klaar voor de rest van de week, een verrassing voor al wie hier deze week is. Trek dat aan. Daarna neem je de blinddoek en blinddoek je jezelf en je wacht dan tot ik je kom halen. Welkomstgroetjes van Thomas!”

De stiekeme webcam die ik in de keuken had opgehangen, en die ik op smartphone kon volgen, toonde mij hoe de jonge volbloed zich uitkleedde, en eenmaal naakt hoe hij aantrok wat ik had klaargelegd. Voor de eerste avond had ik een verkleedavond voorzien. Daarom was alle kledij in dat thema. Er was zowel iets Egyptisch, iets Grieks, iets Romeins als iets hedendaags. Om inspiratie op te doen had ik allerlei cosplay kostuums bekeken, maar ik had voor de rest veel aan mijn eigen (ik geef het toe: voyeuristische) neigingen overgelaten. Met andere woorden...veel hadden de kostuums vaak niet om het lijf. Dat was trouwens mijn uitgangspunt geweest in mijn zoektocht.

Omdat hij zo’n prachtige, goudbruine huid had, had ik voor Malik het kostuum klaargelegd van een Egyptische farao.

Alle outfits zat verpakt in een doos met hun naam er op. Malik opende de doos met op het etiket “Malik”. Daarin lag een briefje met uitleg en het kostuum.

“Malik, jij bent vanavond een Egyptische farao. In deze doos vind je twee gouden polsbanden, een rijkelijk versierde gouden kraag om rond je hals te doen, een Egyptisch rokje en in dezelfde stijl als de rijkelijk versierde kraag een riem met afhangend front. ten slotte vind je hier ook de zwarte blinddoek.”

Op mijn tablet zag ik hoe Malik zijn prachtige gebronsde lijf omtoverde naar een Egyptische farao. Het zwarte, met gouden randen omzoomde Egyptische rokje dat vooraan en achteraan in een driehoekige punt omlaag hing, bedekte nauwelijks zijn geslachtsdelen, en achteraan zag je het begin van zijn bilspleet aan de driehoekige punt. Zoals gevraagd stopte hij zijn eigen kledij en schoenen in zijn reistas.

Toen hij de blinddoek had omgedaan, en hij braaf stond te wachten, kwam ik te voorschijn vanuit de woonkamer.

“Dag Malik, tof dat je er bent en dat je je hebt klaargemaakt. Ik neem je nu mee naar boven, naar onze speelruimte voor vandaag. Opgelet, er is een eerste trap, een overloop, een tweede trapje, een overloop en dan een steilere trap. Eenmaal we daar boven zijn, kunnen we daar op de overloop via een deur in de speelruimte.”

“Dag Tom, ik ben zo blij dat ik er bij kan zijn!”

“Dan gaan we nu naar boven, en wachten we op de anderen.”

“Ok!”

Met zijn reistas aan de hand leidde ik Malik naar boven en nadat we de speelruimte hadden bereikt, plaatste ik hem op één van de stoelen aan de linkerkant van de zolder. Toen hij neerzat, merkte ik tot mijn vreugde op dat het Egyptische rokje zo kort was dat het nauwelijks zijn dijen bedekte, en je kon vrij goed zijn bruine scrotum en zijn besneden Marokkaanse lul zien.

Net op dat moment -dat ik bewonderend stond te kijken naar de prachtige edele delen van deze jonge god- hoorde ik het alarmsignaal op mijn tablet. Ik had aan de voorkant van de binnenkoer een automatische voeler geplaatst, en die gaf een signaal door telkens iemand de binnenkoer betrad. Er was dus een nieuwe gast!

“Malik, blijf rustig zitten, er is een nieuwe gast en die ga ik halen.”

Ik liep de trap naar beneden en onderweg zag ik op de tablet dat het Nico was. Hij kwam de keuken binnen en zag de brief op de tafel liggen. Uit de stapel dozen nam hij de doos met zijn naam erop en opende die. In de doos zat de kledij die ik voor hem had uitgekozen, de gouden outfit van een arabische, Egyptische man uit de oudheid: een goudkleurige hoofddoek die tot op de schouders kwam, bicepsbanden, een zeer brede kraag rond de hals en ten slotte een minislipje met frontaal lendendoekje en achteraan een kort lapje. Nico deed zijn sportschoenen uit, trok zijn witte sweater uit die hij aanhad, en ook zijn bijpassende joggingbroek. Meteen stond hij poedelnaakt. Zelfs op het beeld van de kleine tablet oogde zijn gebruinde, slanke body indrukwekkend. Bovendien zag ik dat hij, toen hij spiernaakt was, een opkomende erectie had, want zijn bijzonder lange voorhuid, die in slappe toestand de eikel meer dan bedekte, had zich intussen onderaan de eikel teruggetrokken, en zijn lange lid stond half gezwollen. Snel trok hij het gouden lendendoekje aan, had wat moeite om er zijn lange piemel in op te bergen, maar toen dat gelukt was, vervolledigde hij zijn outfit en eindigde met het omdoen van de blinddoek.

Meteen stapte ik vanuit het verborgene van de woonkamer op hem toe, en net zoals ik met Malik had gedaan, bracht ik hem naar de speelruimte boven, en liet hem er plaatsnemen op één van de stoelen.

Ik liep de trap af naar de woonkamer om op de volgende gast te wachten. Toen de keukendeur andermaal openging kwamen er meteen drie jongens binnen. Op de beelden van de webcam herkende ik eerst Jeroen, Bas en Henk. Natuurlijk, hoe naïef had ik kunnen zijn? Die kwamen natuurlijk allemaal sàmen in één uit het noorden van Nederland. Alleen mijn blonde krullebol die het begin was geweest van mijn avonturen in Centerparcs liet nog even op zich wachten. Maar kort na het drietal kwam ook hij de keuken binnen.

Jeroen las de nota die ik op de tafel had achtergelaten voor.

“Oei, gasten, dit hoort een verrassing te zijn. Hoe lossen we dat op als we hier alle vier samen staan?”

“Ik stel voor dat we met drie terug naar de auto gaan, en elke tien minuten komt dan de volgende. Dan zien we elkaar niet en blijft het een verrassing.”

“Prima,” zei Gert-Jan, “dan blijf ik als laatste.”

“Ik blijf alvast hier, gaan jullie maar met Gert-Jan mee,” reageerde Jeroen.

Ik slaakte een zucht van verlichting dat ze het spel niet saboteerden door zich samen om te kleden.

Jeroen bleef alleen in de keuken achter en volgde de voorschriften zodat hij snel in zijn outfit stond: zijn kostuum voor deze avond was dat van een Romeinse gladiator. Hij droeg op zijn naakte lijf een rok die samengesteld was uit zo’n achttal laaghangende, brede, lederen riemen. Tussen de riemen was ook telkens wat tussenruimte zodat zijn onderlijf niet helemaal bedekt was. De bruine lederen lappen -met spijkers versierd- kwamen tot halverwege zijn dijen. Aan de voorkant hingen er precies drie: één voor de linkerdij, één voor de rechterdij en één centraal. Rond zijn polsen droeg hij bijpassende lederen banden. En onder zijn hals, tot op de top van zijn schouders en netjes op de bovenkant van de borst en rug droeg hij een cirkelvormige, lederen bedekking. Ik beken: ik had van het oorspronkelijke pakje dat ik had gekocht de rok vervangen door een andere, extra rok die ik had gevonden. Die laatste was veel opener en dus bloter. Want toen ik Jeroen naar boven had gebracht en ik hem op een stoel had laten plaatsnemen, gleden de twee leren lappen van voor zijn dijen opzij. Zo zat hij met compleet naakte benen met alleen nog een soort lederen schaamlap voor zijn geslacht.

De volgende in het rijtje bleek Bas te zijn. Voor deze prachtjongen met het lange, blanke, gladde en lichtgespierde lijf hem had ik een Vikingpakje besteld. Dat bestond uit niet veel meer dan (en ik ga van onderen naar boven) lederen enkelbanden met extra zwart bont, een lederen riem om de middel waaraan vooraan en achteraan een halfronde lap bont ging waardoor zijn benen aan de zijkant van de heupen volledig bloot bleven, polsboeien in hetzelfde leder met het zwarte bond, en een schouderkap bestaande uit lederen riemen die over de schouders en onder de oksels door gingen, met een ketting op de borst samen gehouden. Bovenaan op de rug ook weer een lap bont.

Ik was net terug van boven, toen Henk al in de keuken stond. Ik keek vanop tablet toe hoe hij zijn outfit uit de doos aantrok op zijn blote body. Voor hem had ik een Aladdinkostuum gevonden, maar ik had er wat mee geprutst. Over zijn naakte torso kwam natuurlijk het typische (te korte) mouwloze (en open hangende) kleurrijke vestje dat Aladdin zo typeert. Daaronder had hij ook de kenmerkende witte pofbroek die bovenaan werd dichtgehouden door een felgouden, breed lint dat vooraan was dichtgeknoopt. Maar die broek had ik wat aangepast. Bij het zoeken naar kostuums had ik beelden gevonden van mannelijke buikdansers in het verre oosten. Hun broeken waren aan de zijkant open. Dus had ik me een tijdlang bezig gehouden met de naad van de twee broekspijpen vanaf de riem tot aan de gouden elastiek die om de enkel zat, voorzichtig los te maken. Het resultaat was dat de benen aan de zijkant volledig bloot waren en bij het stappen, kwamen ook de knieën af en toe te voorschijn, en ik vermoed -maar dat kon ik niet zien op het scherm van de tablet- dat je af en toe ook naar binnen kon kijken ter hoogte van de dijen.

De laatste uit het rijtje was Gert-Jan. De adonis waar dit hele avontuur mee was begonnen. Daarom ook had ik in zijn doos het kostuum gestopt van de Griekse God Zeus. Sandalen van niet meer dan wat gouden, lintjes, een met goud gebiesde witte rok die vooraan en achteraan in een punt liep, gouden polsbanden, en hetzelfde soort banden rond de biceps, en ten slotte een witte, loshangende schoudermantel die op de rechterschouder was afgesloten met een grote gouden knop.

Mijn lieveling was nog steeds mooi gebruind en ik verkneukelde er mij in dat de goedkope stof van de Chinese leverancier zo dun was, dat je zijn hele lichaam er best doorheen zag. Ik sloot de keukendeur met de sleutel, deed het licht uit en leidde Gert-Jan naar boven.

Misschien dacht je dat ik Dries was vergeten? Absoluut niet! Dries had me laten weten dat hij met het openbaar vervoer zou komen (trein) en ik had hem in de vroege namiddag al aan het station opgepikt. En ik had ruim de tijd genomen om hem “voor te bereiden”.

Ik had intussen zelf ook mijn kostuum aangetrokken: een heerlijk alternatief vikingkostuumpje, zogezegd van een vikingkrijger. Een donkerbruin rokje gemaakt uit vogelveren, over mijn borst gekruiste lederen riemen, die aan beide kanten een lederen schouderstuk vasthielden, waar ook dezelfde bruine veren bovenop waren bevestigd. Lederen polsbanden waren het sluitstuk van de outfit.

Intussen was het al half zeven ‘s avonds en onze eerste avond samen kon van start gaan. We waren weer allemaal samen en hopelijk kwamen er enkele heerlijke dagen!