De Observatiesessie
Erik staarde naar het bericht op zijn telefoon, zijn hart sloeg een slag over. "Vandaag 19:00, mijn kantoor. Kom op tijd, draag nette kleding. Er zijn anderen aanwezig." Lisa's berichten waren altijd kort en direct, maar dit was anders. "Er zijn anderen aanwezig." Die woorden bleven door zijn hoofd spoken terwijl hij door de stille gangen van het universiteitssportcomplex liep.

De avond was gevallen en de meeste studenten waren al lang vertrokken. Zijn voetstappen echoden door de verlaten gangen. Toen hij de deur van het kantoor van Lisa naderde, hoorde hij stemmen. Meerdere vrouwenstemmen die zacht met elkaar praatten, afgewisseld met korte lachsalvo's. Zijn hand aarzelde bij de deurklink, plotseling onzeker. Wie waren die "anderen"?

Hij klopte zachtjes.

"Binnen," klonk Lisa's stem, zelfverzekerd en professioneel zoals altijd.

Erik opende de deur en bleef versteend in de deuropening staan. Lisa zat achter haar bureau, gekleed in een strakke zwarte jurk die haar silhouet perfect accentueerde. Maar zij was niet alleen. Emma stond naast haar, leunend tegen het bureau met een wetenschappelijke nieuwsgierigheid in haar ogen. Sarah, de verkoopster uit de lingeriewinkel die hem eerder had geholpen, zat in een comfortabele stoel in de hoek, haar benen elegant gekruist.

En toen zag hij ze. De drie studentes uit de bibliotheek. Die lange donkerharige, de intellectueel met de bril, en de atletisch gebouwde blonde. Ze zaten op een rij stoelen tegen de muur, alsof ze waren uitgenodigd voor een presentatie of lezing. Een plotselinge realisatie trof hem als een bliksemschicht. De manier waarop die drie zich in de bibliotheek hadden gedragen, hun strategische posities voor de glazen wand, de gefocuste blikken die hij nu herkende... Het kon geen toeval zijn geweest. Ze moesten vooraf hebben geweten wat er zou gebeuren, waar precies ze moesten staan. Zijn sessie met Emma in die half-doorschijnende glazen ruimte was geen toevallige blootstelling geweest. Het was gepland. Hij herinnerde zich hoe hij tegen het glas was klaargekomen, onzeker over wat de studentes precies hadden kunnen onderscheiden door het half doorzichtige melkachtige glas. Die gedachte, het niet weten hoeveel ze hadden gezien, zond een complexe mengeling van schaamte en opwinding door zijn lichaam.

"Erik," zei Lisa kalm, alsof het de normaalste zaak van de wereld was om vijf extra vrouwen in haar kantoor te hebben. "Sluit de deur achter je."

Met trillende vingers deed hij wat hem gevraagd werd.

"Je kent Emma en Sarah al," vervolgde Lisa. "En dit zijn Sanne, Floor en Britt." Ze wees naar respectievelijk de donkerharige, de brunette met bril, en de atletische blonde. "Ze studeren psychologie en hebben een bijzondere interesse in menselijk gedrag onder... specifieke omstandigheden."

Erik kon nauwelijks ademhalen. De drie studentes keken hem aan met een mengeling van wetenschappelijke interesse en iets wat hij niet helemaal kon duiden…, herkenning…? Verwachting? Hij herkende nu duidelijk de blik in hun ogen. Een weten dat verder ging dan toevallige herkenning. Hadden ze gezien hoe hij zich had overgegeven aan het genot, hoe zijn sperma tegen het matte oppervlak van het glas was gespoten? De onzekerheid over wat ze precies hadden waargenomen maakte hem merkwaardig kwetsbaar. De lippen van Sanne krulden in een nauwelijks waarneembare glimlach wanneer hun ogen elkaar ontmoetten, een subtiele expressie die hem het gevoel gaf dat ze misschien meer had gezien dan hij destijds had beseft. Dit was geen toevallige ontmoeting, maar de volgende fase in wat steeds meer op een zorgvuldig uitgestippeld plan leek.

"Vandaag zijn zij hier als observatoren," ging Lisa verder, terwijl ze opstond en naar het midden van de ruimte liep. "Allemaal met verschillende expertises, maar met een gedeelde interesse in jouw voortgang."

"Mijn voortgang?" Erik zijn stem klonk vreemd, alsof die van iemand anders kwam.

Emma stapte naar voren. "We hebben je dossier besproken," zei ze, een map openend die ze in haar handen hield. "Je reacties op verschillende stimuli, je ontwikkeling tot nu toe. We zijn bijzonder geïnteresseerd in je reactie op de sessie in de bibliotheek."

De blonde studente, Britt, glimlachte subtiel. "Een fascinerende casus van latent exhibitionisme."

Erik zijn hart sloeg over. Ze wisten het. Ze hadden hem gezien, of in ieder geval genoeg gezien om te begrijpen wat er was gebeurd.

"Vandaag," verklaarde Lisa, "gaan we die kant van je verder verkennen. In een gecontroleerde omgeving, met deskundige observatie." Ze gebaarde naar het midden van de ruimte. "Kom hier staan, Erik."

Zijn benen voelden als lood terwijl hij naar het aangewezen punt liep, zich pijnlijk bewust van de zes paar ogen die elke beweging volgden. De ruimte voelde tegelijk te klein en te groot, alsof de muren op hem afkwamen terwijl de afstand tussen hem en de vrouwen onoverbrugbaar leek.

"Voor we beginnen," zei Lisa, terwijl ze een formulier van haar bureau pakte, "moet ik formeel je toestemming vragen. Dit is een officiële observatiesessie, Erik. Je kunt op elk moment stoppen door het woord 'oranje' te gebruiken, dat weet je."

Hij knikte, zijn mond te droog om te spreken.

"Zeg het," drong Lisa aan.

"Ik begrijp het," zei hij zacht.

"Goed," Lisa glimlachte. "Dan verzoek ik je bij deze om je uit te kleden. Volledig."

De ruimte leek stil te vallen, alle aanwezigen hielden hun adem in. De handen van Erik gingen naar de knoopjes van zijn overhemd, trillend maar vastberaden. Dit ging verder dan alle vorige sessies, verder dan hij ooit had gedacht te gaan. Zes vrouwen die hem zouden observeren in zijn meest kwetsbare staat. De gedachte was zowel verschrikkelijk als vreemd opwindend.

Hij begon langzaam en met trillende vingers kledingstuk voor kledingstuk uit te trekken, vouwde ze netjes op en legde ze op een aangewezen stoel. Eerst zijn overhemd, dan zijn schoenen en sokken, vervolgens zijn broek. Hij aarzelde even bij zijn boxershort, keek naar Lisa die hem aanmoedigend toeknikte.

Met een diepe ademhaling duwde hij zijn ondergoed naar beneden en stapte eruit. Nu stond hij daar, volledig naakt in het midden van de kamer, omringd door zes volledig geklede vrouwen die hem met verschillende graden van interesse observeerden.

"Draai langzaam rond," instrueerde Emma. "We willen je van alle kanten bekijken."

Erik gehoorzaamde, zijn lichaam bewoog mechanisch terwijl zijn geest worstelde met de overweldigende sensatie van blootstelling. Hij voelde hoe zijn huid warm werd onder hun gezamenlijke blik, een blozen dat zich verspreidde van zijn gezicht naar zijn borst.

"Noteer zijn autonome reacties," hoorde hij Emma tegen Sanne zeggen. "Verhoogde doorbloeding van de huid, pupilverwijding, ademhalingspatroon."

De donkerharige vrouw, Sanne, maakte aantekeningen op een tablet, haar blik analytisch maar niet onvriendelijk. "Interessant hoe zijn lichaam reageert op perceptie van kwetsbaarheid," merkte ze op. "De tegenstrijdige signalen van angst en opwinding."

"Let op zijn penis," voegde Sarah toe, haar stem professioneel maar met een ondertoon die Erik zijn hart sneller deed kloppen. "Beginnende zwelling ondanks, of misschien dankzij het ongemak."

Erik realiseerde zich met schrik dat hij inderdaad half opgewonden begon te raken, enkel door het feit dat hij bekeken werd. Het was een verraderlijke reactie die hij niet kon verbergen of onderdrukken.

"Erik," Lisa's stem was zacht maar gezaghebbend, "kun je voor ons beschrijven wat je op dit moment voelt?"

Hij slikte moeizaam. "Ik voel me... blootgesteld," begon hij aarzelend. "Kwetsbaar. Maar ook... ik weet het niet..."

"Opgewonden?" bood Floor aan, de brunette met de bril, terwijl ze haar hoofd licht schuin hield, de typische houding van een psycholoog die een interessant geval observeert.

"Ja," gaf hij toe, zijn stem nauwelijks hoorbaar. "Hoewel ik niet begrijp waarom."

"Dat is precies wat we vandaag willen verkennen," zei Lisa. Ze liep naar een kast en haalde er een kleine doos uit. "Emma, wil jij de volgende fase leiden?"

Emma stapte naar voren met een zelfverzekerdheid die Erik zowel intimideerde als fascineerde. "We gaan je lichamelijke reacties testen onder verschillende omstandigheden van observatie," legde ze uit. "Reageer natuurlijk, probeer niets te verbergen of te onderdrukken. Dat is essentieel voor onze data."

Ze haalde een kleine buttplug uit de doos die Lisa had aangereikt. Het was niet groot, maar de implicatie van wat er ging gebeuren stuurde een schok door Erik zijn lichaam.

"Voor degenen die nieuw zijn," legde Emma uit aan de drie studentes, "Erik heeft al enige ervaring met anale stimulatie. Uit ons onderzoek blijkt dat dit een sterke erogene zone voor hem is."

Britt, de atletische blonde, leunde geïnteresseerd voorover. "Hoe reageert zijn prostaat op directe stimulatie?" vroeg ze, op een toon alsof ze vroeg naar het weer.

"Dat zullen we observeren," antwoordde Emma. Ze reikte Erik een tube glijmiddel aan. "Bereid jezelf voor," instrueerde ze. "Wij willen zien hoe je dat doet."

Erik nam de tube met trillende vingers aan. Dit was een nieuw niveau van tentoonstelling. Niet alleen naakt staan, maar zichzelf moeten voorbereiden voor anale penetratie terwijl zes paar ogen elk detail registreerden.

"Hoe... hoe wil je dat ik...?" stamelde hij.

"Ga in spreidstand staan, buig licht voorover en breng het glijmiddel aan," dirigeerde Emma, alsof ze instructies gaf voor een eenvoudige taak.

Met een diepe ademhaling deed Erik wat hem gevraagd werd. Hij boog voorover, zijn benen gespreid, en bracht het koude glijmiddel aan rond zijn anus. De sensatie van zes vrouwen die dit intieme moment observeerden was bijna ondraaglijk intens. Toch merkte hij tot zijn eigen verbazing dat zijn penis nu volledig hard werd, als reactie op de extreme kwetsbaarheid en blootstelling.

"Fascinerend," hoorde hij Floor fluisteren. "De paradox van schaamte en opwinding."

"Het lichaam verraadt vaak wat de geest wil ontkennen," reageerde Sarah.

Emma reikte hem de buttplug aan. "Breng hem in," zei ze simpelweg.

Erik positioneerde de plug tegen zijn gesmeerde opening en duwde langzaam. De druk was bekend maar vreemd anders in deze context. Toen de plug voorbij de kringspier gleed en op zijn plaats schoot, kon hij een zachte kreun niet onderdrukken.

"Perfect," prees Lisa. "Nu rechtop staan, gezicht naar ons toe."

Hij gehoorzaamde, zijn lichaam tintelend van de gemengde sensaties. De plug stimuleerde subtiel zijn prostaat bij elke kleine beweging, terwijl de blikken van de vrouwen hem mentaal stimuleerden op een onverwachte manier.

"Laten we wat experimenten doen," suggereerde Sanne. "Erik, kun je je handen achter je rug houden, zodat we je lichamelijke reacties volledig kunnen zien?"

Hij plaatste zijn handen achter zijn rug, waardoor zijn borst naar voren kwam en zijn erectie nog prominenter werd. Een druppel voorvocht verscheen aan de top, glinsterde in het zachte licht van het kantoor.

"Noteer de pre-ejaculatoire respons," zei Emma tegen Britt, die aantekeningen maakte.

"Erik," sprak Lisa weer, "je lijkt je comfortabeler te voelen dan aan het begin. Klopt dat?"

Hij dacht na over de vraag. Vreemd genoeg was dat zo. De initiële schok en schaamte waren niet verdwenen, maar hadden plaatsgemaakt voor een soort kalme acceptatie, vermengd met een onderstroom van opwinding die hij niet helemaal begreep.

"Ja," gaf hij toe. "Het is alsof... alsof ik na de eerste schok een soort drempel over ben."

"Dat is normaal," legde Floor uit. "Het initiële verzet tegen kwetsbaarheid maakt vaak plaats voor een vorm van bevrijding zodra men accepteert dat er geen weg terug is."

"Laten we de parameters veranderen," stelde Emma voor. Ze wendde zich tot de studentes. "Wie wil directe observatie uitvoeren?"

Na een moment van aarzeling stond Britt op. Haar atletische figuur bewoog met natuurlijke gratie terwijl ze naar Erik liep. Ze stopte op slechts een armlengte afstand van hem.

"Ik ga je lichamelijke reacties van dichtbij observeren," zei ze zakelijk. "Blijf stil staan."

Erik zijn hart klopte in zijn keel terwijl Britt langzaam om hem heen liep, dichterbij dan enige vrouw behalve Lisa en Emma ooit was geweest in deze context. Hij voelde haar blik als een fysieke aanraking op zijn huid, kon haar subtiele parfum ruiken, hoorde haar zachte ademhaling terwijl ze elk detail van zijn naakte lichaam observeerde.

"Verhoogde vasculaire respons langs de schacht," noteerde ze. "Duidelijke veneuze structuren zichtbaar. Glans volledig vrij van voorhuid, met significante zwelling."

Erik sloot zijn ogen, overrompeld door de klinische beschrijving van zijn meest intieme delen.

"Ogen open, alsjeblieft," corrigeerde Britt zacht. "Oogcontact is een belangrijke parameter in dit experiment."

Hij opende zijn ogen weer, ontmoette de hare. Er was geen spot in haar blik, geen oordeel, alleen wetenschappelijke interesse en misschien een vleugje van iets anders… Oprechte nieuwsgierigheid naar zijn ervaring.

"Hoe voelt de plug?" vroeg ze, haar stem nu zachter, alleen voor hem hoorbaar.

"Constant," fluisterde hij terug. "Elke beweging, elke ademhaling... wordt versterkt."

Ze knikte begripvol. "Fascinerend hoe het lichaam meerdere stimuli integreert." Luider, voor de hele groep: "Subject toont verhoogde gevoeligheid voor anale stimulatie."

Sanne stond nu ook op, voegde zich bij Britt. "Mag ik de tactiele respons testen?" vroeg ze aan Lisa.

Lisa knikte toestemmend. "Erik, Sanne gaat je aanraken om je huidreactie te testen. Is dat akkoord?"

Hij kon nauwelijks spreken, knikte alleen maar.

De vingers van Sanne raakten licht zijn bovenarm aan, gleden dan naar zijn schouder, zijn borst. De aanraking was professioneel, niet seksueel, maar in zijn huidige staat van opwinding was elke aanraking geladen met betekenis en sensatie. Haar vingers vonden zijn tepel, observeerden hoe deze verhardde onder haar aanraking.

"Sterke reactie op lichte stimulatie," rapporteerde ze. "Consistent met verhoogde algehele opwinding."

De ademhaling van Erik versnelde. De combinatie van de plug die zijn prostaat stimuleerde, de aanraking van Sanne, en de constante observatie van de andere vrouwen bracht hem in een staat van intense opwinding.

Floor voegde zich nu ook bij hen, haar bril reflecteerde het licht terwijl ze hem bestudeerde. "Ik ben geïnteresseerd in de cognitieve component," zei ze. "Erik, wat gaat er door je hoofd op dit moment? Probeer het zo accuraat mogelijk te beschrijven."

Hij zocht naar woorden om de chaos in zijn hoofd te vatten. "Ik voel me... tentoongesteld," begon hij. "Alsof ik een object ben voor studie, maar tegelijkertijd heel aanwezig, heel... levend. Het is verwarrend omdat ik zou moeten willen ontsnappen, maar ik wil ook... blijven. Voelen wat er komt."

"Klassieke respons op erotische objectificatie," knikte Floor. "Het verlies van controle wordt gecompenseerd door intense sensatie."

Terwijl de drie studentes hem van dichtbij bestudeerden, bleef Emma aantekeningen maken. "We zien een consistente escalatie in zijn opwinding, ondanks, of dankzij, het publiek."

"Misschien is het tijd voor het sleutelexperiment," suggereerde Lisa. Ze stond op en kwam naar het centrum van de ruimte. "Erik, herinner je je onze eerste ontmoeting nog? In de kleedkamer, onder de douche?"

Een vlaag van warmte trok over zijn gezicht bij de herinnering. Het beeld stond in zijn geheugen gebrand: hoe ze daar in de deuropening had gestaan, een handdoek losjes om haar lichaam gewikkeld, haar donkere krullen nog vochtig van haar eigen douche. Hoe hij volledig naakt voor haar had gestaan, haar blik op hem gericht. Hoe haar handdoek op de grond was gevallen.

"De manier waarop je toen reageerde, puur door visuele stimulatie..." vervolgde Lisa, haar stem professioneel maar met een ondertoon die zijn hartslag versnelde. "Hoe je klaarkwam zonder ook maar aangeraakt te worden, enkel door de spanning van het moment."

"Ik zag toen al je potentieel," zei ze, haar ogen vasthoudend aan de zijne terwijl ze naar de andere vrouwen in de kamer gebaarde. "En nu zijn we klaar voor de volgende fase."

"Vandaag gaan we dat vermogen verder testen," verklaarde ze. "Maar met enkele parameters." Ze keek naar de studentes. "Niemand zal hem aanraken. Hij zal zichzelf niet aanraken. We willen weten of de combinatie van anale stimulatie en intense observatie voldoende is om een orgasme op te wekken."

Erik zijn ogen verwijdden zich. Wat Lisa voorstelde leek onmogelijk, maar zijn lichaam reageerde al op de gedachte alleen, zijn erectie pulserend zonder enige directe aanraking, net zoals die eerste keer in de douche toen haar blik alleen al voldoende was geweest om hem over de rand te duwen.

"Sanne, Britt, Floor," instrueerde Lisa, "cirkel om hem heen. Observeer van dichtbij. Beschrijf wat je ziet in detail, hardop."

De drie studentes vormden een cirkel om Erik heen, elk slechts een halve meter van hem verwijderd. Hij stond in het centrum, naakt, kwetsbaar, en intens bewust van elke centimeter van zijn huid.

"We zien duidelijke tekenen van pre-orgasmische spanning," begon Sanne, haar stem kalm en analytisch. "Verhoogde testiculaire elevatie, verkleuring van de glans, ritmische contractie van de buikspieren."

"Pupilverwijding, verhoogde ademhalingsfrequentie," voegde Floor toe. "Cognitieve focus volledig gericht op de sensaties."

"De anale respons is bijzonder interessant," merkte Britt op, terwijl ze licht naar beneden keek. "We kunnen subtiele contracties rond de plug zien, wat wijst op onwillekeurige stimulatie van de prostaatregio."

Hun stemmen, hun woorden, hun nabijheid, alles werd een onderdeel van een overweldigende sensorische ervaring. Erik voelde hoe zijn lichaam reageerde op hun observaties, hoe elke beschrijving zijn sensaties versterkte. De plug leek te pulseren in zijn lichaam, drukte precies tegen zijn prostaat met elke kleine beweging die hij maakte.

"Erik," Lisa's stem sneed door de mist in zijn hoofd. "Concentreer je op wat je voelt. Accepteer het. Laat het door je heen gaan."

Hij sloot zijn ogen, gaf zich over aan de sensaties. De constante druk tegen zijn prostaat, de warmte van zes vrouwen die hem omringden, hun ademhaling, hun gefluisterde observaties, de absolute blootstelling van zijn meest intieme reacties...

Een onverwachte golf van genot trok door zijn lichaam, beginnend bij de basis van zijn ruggengraat en stralend naar buiten. Zijn spieren spanden zich, zijn ademhaling stokte.

"Hij nadert een prostaat geïnduceerd orgasme," verklaarde Emma, haar stem nu gespannen van wetenschappelijke opwinding. "Zonder stimulatie van de penis."

Erik zijn lichaam schokte plotseling, een onvrijwillige reactie op de overweldigende sensaties. Een diepe kreun ontsnapte uit zijn keel terwijl de eerste contracties van zijn orgasme begonnen. Het was anders dan elk orgasme dat hij eerder had ervaren. Dieper, intenser, beginnend in zijn kern en pulserend naar buiten.

"Noteer de tijd," hoorde hij Emma zeggen, haar stem alsof die van ver kwam. "Orgasme geïnduceerd door pure observatie en indirecte prostaatsimulatie."

Met elke puls verspande zijn lichaam, zijn penis schokte, druppels sperma verschenen aan de top, maar zonder de krachtige stralen van een traditioneel orgasme. In plaats daarvan was het een langdurige, golvende extase die door zijn hele lichaam trok.

De wereld vervaagde aan de randen, concentreerde zich alleen op de pure sensatie, op het gevoel van zes vrouwen die getuige waren van zijn meest kwetsbare moment, die zijn reacties documenteerden en bestudeerden. Voor het eerst in zijn leven gaf hij zich volledig over, zonder schaamte, zonder voorbehoud.

Toen de laatste schokken wegebden, merkte hij dat hij op zijn knieën was gezakt, zijn lichaam te overweldigd om rechtop te blijven staan. Zacht gelach en gefluister omringden hem, maar er was geen spot in hun stemmen. Alleen oprechte verrassing en wetenschappelijke opwinding.

Lisa knielde naast hem, bood hem een glas water aan. "Uitstekend," zei ze zacht. "Dit geeft ons veel nieuwe data."

Langzaam keerde Erik terug naar de realiteit. De vrouwen bewogen zich om hem heen, verzamelden hun spullen, maakten laatste aantekeningen. Sarah hielp hem overeind, reikte hem een handdoek aan. Er was een nieuwe dynamiek in de ruimte, een gedeelde ervaring die hen allemaal had veranderd.

"Bedankt voor je deelname," zei Emma formeel, maar met een warmte in haar stem die nieuw was. "Deze sessie heeft ons waardevolle inzichten gegeven."

Terwijl Erik zich langzaam aankleedde, voelde hij een vreemde kalmte. De intense schaamte die hij had verwacht was er niet. In plaats daarvan was er een soort acceptatie, een begrip van een kant van zichzelf die hij nooit had willen erkennen.

"Voor we afsluiten," zei Lisa, "wil ik je iets laten zien." Ze gebaarde hem naar haar bureau, waar een open map lag. "Dit is een nieuwe toevoeging aan je dossier."

Observatierapport: Erik
Datum: 5 juni

Aanwezige observatoren: Lisa (leiding), Emma, Sarah, Sanne, Floor, Britt

Bevindingen:
Subject vertoont duidelijke exhibitionistische tendensen, mogelijk versterkt door eerdere ervaringen van gedwongen zelfbeheersing. De initiële angst- en schaamterespons evolueert snel naar acceptatie en opwinding bij voortdurende blootstelling.

Met name opmerkelijk is de capaciteit tot orgasme zonder directe genitale stimulatie, enkel door combinatie van:
1. Indirecte prostaatsimulatie;
2. Intense observatie door meerdere personen;
3. Verbale beschrijving van lichamelijke reacties.

De psychologische component lijkt dominant over de fysieke stimuli. Het is niet zozeer de aanwezigheid van meerdere observatoren, maar het bewustzijn van hun analytische blik dat de opwinding versterkt.

Aanbevelingen:
Verdere exploratie van de interactie tussen kwetsbaarheid, observatie en seksuele respons. Subject toont buitengewone ontvankelijkheid voor scenario's waarin machteloosheid en blootstelling centraal staan.

Psychologische impact:
Na initiële weerstand lijkt subject een significante psychologische drempel te hebben overschreden. De acceptatie van deze aspecten van zijn seksualiteit opent mogelijkheden voor verdere training in publieke settings.

Volgende fase:
Transitie naar gecontroleerde semi-publieke scenario's, mogelijk in samenwerking met Sanne, Floor en Britt voor verdere academische documentatie.

Erik staarde naar de klinische beschrijving van wat hij zojuist had ervaren. Het was alsof hij over de schouder van iemand anders meekeek naar een vreemde, maar die vreemde was hijzelf. Een kant van hemzelf die hij nooit had willen erkennen, maar die nu volledig was gedocumenteerd en geanalyseerd.

"Accepteer wie je bent, Erik," zei Lisa zacht. "Elk aspect. Dat is waarom we dit doen."

Hij knikte langzaam, zijn ogen nog steeds op de woorden in het dossier gericht. "Volgende fase..." herhaalde hij zacht. "Semi-publieke scenario's?"

Lisa glimlachte alleen maar, sloot de map. "Eén stap tegelijk. Ga nu naar huis, rust uit. We spreken snel weer af."

Terwijl Erik het kantoor verliet, knikten de drie studentes hem toe. Niet langer als wetenschappelijke observatoren, maar als medeplichtigen in een gedeeld geheim. Wat was begonnen als een vernederende ervaring had zich getransformeerd in iets heel anders: een verkenning, een onthulling, een acceptatie.

De koele voorjaarslucht voelde bevrijdend tegen zijn huid toen hij het gebouw verliet. De wereld om hem heen leek hetzelfde, maar hij was veranderd. Een nieuwe deur had zich geopend in zijn begrip van zichzelf, en hoewel een deel van hem zich nog steeds schaamde voor wat er was gebeurd, was er een ander deel dat niet kon wachten om te ontdekken wat er achter die deur lag.

Semi-publieke scenario's. Samenwerking met Sanne, Floor en Britt. De gedachte alleen al zond een nieuwe rilling door zijn lichaam.

Hij vroeg zich af wat Lisa en Emma voor hem in petto hadden.

De Demonstratie
Het SMS-bericht was cryptisch geweest: "Morgen, 20:00. Draag het witte overhemd en de zwarte broek. Universiteitsgebouw Oost, ingang D. Bevestig ontvangst. Lisa."

Erik had direct bevestigd, hoewel zijn maag zich had samengetrokken bij de gedachte aan wat Lisa deze keer zou plannen. De laatste sessie, waar hij was geobserveerd door Lisa, Emma, Sarah en de drie psychologiestudentes, had een onuitwisbare indruk op hem achtergelaten. Dagen na de sessie had hij zich afgevraagd wat ze bedoelden met "semi-publieke scenario's" in zijn dossier.

Nu, terwijl hij over de verlaten campus liep richting het aangegeven gebouw, kreeg hij het gevoel dat hij dit vanavond zou ontdekken. De lenteavond was mild, maar toch rilde hij onder zijn witte overhemd. Gebouw Oost was één van de oudere vleugels van de universiteit, voornamelijk gebruikt voor speciale lezingen en seminars. Overdag een levendige plek, maar nu, in de vroege avonduren, spookachtig stil.

Ingang D leidde naar een smalle gang met aan het einde een zware houten deur. Erik haalde diep adem en klopte aarzelend.

De deur werd bijna onmiddellijk geopend door Sanne, de lange donkerharige psychologiestudente. Ze droeg een strakke zwarte jurk die haar professioneel maar ook elegant maakte. Haar haar was nu opgestoken in een nette knot, wat haar scherpe jukbeenderen accentueerde.

"Erik," zei ze met een kleine glimlach. "Precies op tijd. Kom binnen."

Hij stapte naar binnen en zijn adem stokte. Hij bevond zich in een kleine ruimte, maar door een halfopen deur kon hij zien wat daarachter lag: een klein auditorium, opgebouwd als een collegezaal met rijen stoelen die in een halve cirkel omhoog liepen. En die stoelen waren niet leeg. Hij schatte dat er rond de dertig mensen waren.

"Wat is dit?" fluisterde hij, zijn hart sloeg over van paniek.

"Een privé-seminar," antwoordde Sanne kalm. "Over menselijke seksualiteit en gedragsrespons. Lisa is de hoofdspreker, samen met Dokter Verhagen van de faculteit Psychologie."

"Maar ik..."

"Ben een gevalsstudie," vulde ze aan. "Een praktijkdemonstratie. Precies zoals besproken in je dossier: een semi-publieke scenario-analyse."

Erik zijn hart bonkte in zijn keel. Dit ging ver voorbij wat hij zich had voorgesteld. Hij keek naar de halfopen deur, naar de silhouetten van het publiek, hoorde het gedempte geroezemoes van academische discussie.

"Ik kan dit niet," zei hij, zijn stem nauwelijks hoorbaar.

Ze keek hem doordringend aan. "Denk aan wat je hebt geleerd over jezelf, Erik. Over wat je werkelijk beweegt." De deur achter hen ging open en Emma kwam binnen, gekleed in een strakke grijze broek en een witte blouse die haar professionele rol benadrukte. Haar roodbruine haar viel in losse krullen over haar schouders.

"Is onze demonstrant gearriveerd?" vroeg ze, haar stem warm maar met een ondertoon van autoriteit. Toen ze Erik zag, glimlachte ze. "Perfect. We beginnen over tien minuten."

De mond van Erik was droog. "Emma, ik weet niet of ik..."

Ze legde een geruststellende hand op zijn arm. "Dit is een gesloten academisch seminar, Erik. Alle aanwezigen hebben een geheimhoudingsovereenkomst getekend. Ze zijn allemaal professionals in het veld: psychologen, seksuologen, gedragswetenschappers."

"Maar..." hij zocht naar woorden, "er zijn zo veel mensen."

"Vierentwintig professionals om precies te zijn," corrigeerde Emma. "Plus een groep van veertien masterstudenten psychologie en seksuologie, allemaal vrouwen overigens, die speciaal voor deze demonstratie zijn uitgenodigd. En dan zijn er nog Lisa, Floor, Britt, Sarah, Dokter Verhagen, Sanne en ik." Ze glimlachte bemoedigend. "Allen zeer discreet, allen professioneel geïnteresseerd in wat we hebben ontdekt in je dossier."

Erik keek tussen Emma en Sanne, zocht naar tekenen dat dit een grap was, een test. Maar hun gezichten waren ernstig en oprecht.

"Wat moet ik doen?" vroeg hij uiteindelijk, zijn stem zachter dan hij wilde.

"Volg gewoon Lisa's instructies," antwoordde Emma. "Zoals altijd." Ze begon de knoopjes van zijn overhemd los te maken. Erik verstijfde, maar liet het gebeuren. "Je zult achter een scherm wachten totdat je wordt aangekondigd. Dan voer je precies uit wat je wordt gevraagd."

Terwijl Emma zijn overhemd verder losknoopte, vroeg hij: "Moet ik... helemaal...?"

"Ja," antwoordde ze simpel. "Volledig naakt, net als bij onze vorige sessie. Maar deze keer voor een educatief doel."

Zijn handen trilden terwijl hij zijn overhemd uittrok. Sanne hielp hem met zijn schoenen en sokken, terwijl Emma zijn riem losmaakte. Binnen enkele minuten stond hij naakt in de ruimte, zijn kleding netjes opgevouwen op een kleine tafel. Er was een groeiend gevoel van onwerkelijkheid, alsof dit allemaal gebeurde in een droom, of bij iemand anders.

"Kom," zei Emma, terwijl ze een deur opende die hij nog niet had opgemerkt. Deze leidde naar een kleine ruimte direct achter wat hij nu kon zien als een podium. Een groot roodfluwelen gordijn scheidde deze ruimte van het podium. "Wacht hier tot Lisa je aankondigt."

Ze liet hem alleen, naakt en trillend in de ruimte. Door het gordijn kon hij schaduwen zien bewegen op het podium, hoorde hij Lisa's stem die de aanwezigen begroette. Haar woorden waren gedempt, maar hij ving fragmenten op over "unieke casestudie" en "fenomenale vooruitgang" en "directe observatie."

Nu pas zag hij dat aan weerszijden van het podium grote schermen waren opgesteld. Een koude rilling ging door hem heen toen hij begreep wat die voor zouden kunnen worden gebruikt. Een paar minuten later hoorde hij zijn naam. "...en nu wil ik graag onze demonstrant voorstellen, Erik, die zo vriendelijk is geweest om zijn unieke responses met ons te delen."

Het gordijn bewoog opzij en daar stond hij, volledig naakt, voor een publiek van academici, professionals en studenten. Het podium was helder verlicht, wat in schril contrast stond met de gedimde verlichting waar het publiek zat. Door de spotlichten op het podium was het meeste publiek in schaduwen gehuld, maar de eerste paar rijen waren duidelijk zichtbaar voor hem.

Wat hij zag deed zijn hart nog sneller slaan. De eerste rij was gevuld met jonge vrouwen, de masterstudenten waar Emma over had gesproken. Hun leeftijd leek dicht bij de zijne te liggen, begin tot midden twintig. Ze keken naar hem met een mengeling van wetenschappelijke nieuwsgierigheid en iets wat hij niet kon plaatsen. Fascinatie misschien, of iets persoonlijkers? Een van hen, een blonde vrouw met een bril en haar lippen licht gekruld, leunde naar voren in haar stoel, haar ogen intens gefocust op zijn naakte lichaam. Naast haar zat een vrouw met donker haar en olijfkleurige huid die aantekeningen maakte maar telkens opkeek, haar blik observeerde hem van zijn gezicht naar beneden.

Lisa stond in het midden van het podium, gekleed in een elegante zwarte jurk die haar autoriteit benadrukte. Naast haar stond een oudere man met grijs haar en een bril, die hij aannam dat Dokter Verhagen was. Aan de zijkant zag hij een tafel waar Sarah, Floor en Britt zaten, elk met een laptop en notitieblok voor zich.

"Erik," zei Lisa kalm, alsof ze alleen waren in haar kantoor, "ga in het midden staan en draai langzaam rond zodat iedereen je kan observeren."

Met mechanische bewegingen deed hij wat hem gevraagd werd. Het felle licht was warm op zijn huid, maar hij rilde toch. Terwijl hij ronddraaide, hoorde hij het zachte getik van toetsenborden, het gekras van pennen op papier, en hier en daar een zacht gemompel. Hij ving fragmenten op van wat de studenten tegen elkaar fluisterden. "Opmerkelijke lichaamshouding" en "kijk naar de spanning in zijn schouders" en iets wat klonk als "natuurlijke aanleg voor exhibitionisme."

Een van de studenten in het midden van de eerste rij, een vrouw met vuurrood haar in een strakke paardenstaart, wisselde een blik met haar buurvrouw en glimlachte subtiel. Hun ogen keerden direct terug naar zijn lichaam en Erik voelde zich bijna fysiek aangeraakt door hun blik.

Tot zijn ontzetting zag hij nu dat er een cameraman op het podium stond, die hem vanuit verschillende hoeken filmde. De beelden werden direct geprojecteerd op de grote schermen aan weerszijden van het podium, zodat het publiek elk detail van zijn naakte lichaam in close-up kon bestuderen.

"Zoals u kunt zien," hoorde hij Lisa uitleggen, "vertoont het subject de klassieke fysieke kenmerken van iemand met exhibitionistische tendensen. Let op de contrasten in zijn lichaamstaal: de spanning in zijn bovenlichaam die wijst op nervositeit, maar tegelijkertijd de subtiele voorwaartse kanteling van zijn bekken die duidt op opwinding."

Erik keek geschokt naar de schermen en zag tot zijn afschuw dat ze gelijk had. De camera was ingezoomd op zijn penis, die ondanks, of misschien dankzij, zijn extreme schaamte en nervositeit, subtiele tekenen van opwinding begon te vertonen. Op het enorme scherm kon iedereen zien hoe zijn penis licht begon te zwellen, het eerste stadium van een opkomende erectie.

Hij keek snel weg van de schermen en zijn blik viel op de eerste rij. De blonde student met de bril fluisterde iets tegen haar buurvrouw, terwijl haar ogen geen moment zijn lichaam verlieten. De vrouw met het rode haar maakte geconcentreerd aantekeningen, maar keek telkens op, haar ogen direct op zijn kruis gericht. Erik kon de blos op haar wangen zelfs vanaf het podium zien. Een andere student, met Aziatische gelaatstrekken en lang zwart haar, observeerde hem met een klinische maar intense blik, haar hoofd licht gekanteld alsof ze een interessant kunstwerk bestudeerde.

"Kijkt u naar de schermen," vervolgde Lisa, "dan ziet u de eerste tekenen van seksuele reactie. De subtiele verkleuring van de eikel, de lichte zwelling van de schacht."

Erik zijn wangen brandden van schaamte. Zijn meest intieme reacties werden niet alleen geobserveerd door tientallen professionals, maar tot in het kleinste detail vergroot op enorme schermen waarop iedereen elke nuance van zijn onwillekeurige respons kon bestuderen.

"Dokter Verhagen, wilt u de volgende fase inleiden?" vroeg Lisa.

De oudere man stapte naar voren. Zijn stem was diep en academisch. "Dank je, Lisa. Zoals we in onze vorige discussie hebben besproken, is een van de meest fascinerende aspecten van deze casus hoe sociale context en biologische respons elkaar versterken." Hij wendde zich tot Erik. "We gaan nu enkele basistests uitvoeren. Ga alsjeblieft op de aangegeven markering staan."

Erik zag nu een kleine X op de vloer van het podium. Hij ging erop staan, zich pijnlijk bewust van het feit dat hij nu perfect gepositioneerd was voor maximale zichtbaarheid vanuit elke stoel in het auditorium en voor de camera die zijn lichaam vastlegde voor de schermen.

Zijn penis was nu zichtbaar in een staat van halve opwinding. Niet volledig slap maar ook niet volledig hard. Een tussenfase die bijna pijnlijker was om tentoon te stellen dan volledige erectie of volledige rust, omdat het zo duidelijk zijn conflict tussen angst en opwinding weerspiegelde. Op de schermen kon hij zien hoe de aders onder de huid van zijn penis subtiel begonnen op te zwellen, hoe de eikel geleidelijk aan groter en donkerder werd.

Hij probeerde naar andere dingen te kijken, naar een punt ver weg, maar zijn blik werd onwillekeurig getrokken naar de eerste rij. De vrouw met het rode haar fluisterde nu iets tegen haar blonde buurvrouw, die knikte zonder haar ogen van zijn kruis af te halen. De Aziatische student maakte snelle notities, haar handschrift gehaast alsof ze bang was iets te missen. Erik kon niet geloven dat vrouwen van zijn eigen leeftijd hem zo klinisch observeerden, hun gezichten een mix van wetenschappelijke interesse en wat steeds meer leek op persoonlijke fascinatie.

"Voor degenen achterin," vervolgde Dokter Verhagen, "let u op de schermen waar u de genitale reactie duidelijk kunt zien. Merk op hoe de erectie geleidelijk toeneemt ondanks het ontbreken van directe aanraking. Een perfect voorbeeld van hoe opwinding kan ontstaan puur door mentale en sociale stimulatie."

Dokter Verhagen knikte naar Emma, die op het podium stapte met een klein voorwerp in haar hand. Een buttplug, realiseerde Erik, soortgelijk aan degene die hij tijdens de vorige sessie had gedragen.

"Uit eerdere tests is gebleken," vervolgde Dokter Verhagen, "dat het subject bijzonder sterk reageert op anale stimulatie, vooral in combinatie met observatie. Vandaag wil ik persoonlijk deze reactie testen en documenteren."

Tot de ontzetting van Erik kwam Dokter Verhagen naar hem toe met de plug en een tube glijmiddel in zijn handen. "Buig voorover en spreid je benen," instrueerde hij met een klinische neutraliteit. "Ik ga de anale stimulator inbrengen."

Erik zijn hart klopte in zijn keel. Dit was anders dan wat hij had verwacht. Tot nu toe waren alleen Lisa en Emma fysiek met hem bezig geweest tijdens sessies. De gedachte dat deze oudere professor, deze complete vreemdeling, hem zo intiem zou aanraken, stuurde een nieuwe golf van schaamte en verwarring door zijn lichaam.

"Uitstekend," merkte Dokter Verhagen op, wijzend naar de schermen. "Let op de genitale reactie bij alleen al de anticipatie van anale penetratie."

Erik keek naar de schermen en zag tot zijn schaamte dat zijn penis nu bijna volledig hard was, pulserend met elke hartslag, enkel door de gedachte aan wat komen zou. Op dit moment hoorde hij enkele zachte, professionele opmerkingen uit het publiek, terwijl ze zijn reactie bespraken alsof hij een interessant specimen was onder een microscoop.

Hij boog voorover en spreidde zijn benen zoals opgedragen, zijn gezicht brandend van schaamte. De camera verplaatste zich direct om een perfecte close-up van zijn ontblote anus te vangen, die nu vergroot op de schermen werd weergegeven voor het hele publiek.

Erik kon niet voorkomen dat zijn ogen naar de eerste rij gleden. De studenten leken collectief naar adem te happen. De blonde vrouw met de bril was nu volledig op het puntje van haar stoel gaan zitten, haar gezichtsuitdrukking geïntensiveerd. Een andere student, met krullend bruin haar, bedekte haar mond met haar hand, haar ogen wijd. De vrouw met het rode haar keek met een bijna hypnotische fascinatie naar de schermen, dan naar Erik zelf, en dan weer terug, alsof ze de live beelden wilde vergelijken met wat er op het scherm werd getoond.

"Observeer het anale gebied," legde Dokter Verhagen uit terwijl hij handschoenen aantrok. "De textuur, de lichte spanning rond de opening. Dit is typerend voor iemand die enige ervaring heeft met anale stimulatie, maar nog steeds in een verkennende fase zit."

Erik kon de commentaren nauwelijks verdragen. Zijn meest private delen werden niet alleen ontbloot, maar ook in detail besproken als studieobject, terwijl tientallen ogen elke nuance van zijn anatomie bestudeerden. Het koude glijmiddel op zijn anus deed hem naar adem happen. Dokter Verhagen was direct en efficiënt, verspreidde het glijmiddel rond en op zijn anus.

"Let op de reflexreactie," wees Dokter Verhagen het publiek. "Die initiële spanning gevolgd door ontspanning is kenmerkend voor iemand die tegelijkertijd nerveus en opgewonden is."

Het publiek kon op de schermen perfect zien hoe Erik zijn anus reageerde op de aanraking. De onwillekeurige samentrekking gevolgd door een subtiele ontspanning, zijn lichaam dat zich voorbereidde op wat komen zou.

"Ik ga nu de plug inbrengen," kondigde Dokter Verhagen aan. "Let op de gelijktijdige reactie van zowel het anale gebied als de genitaliën."

De druk van de plug was zowel vertrouwd als vreemd. Erik voelde hoe zijn lichaam weerstand bood, vervolgens toegaf, de plug volledig opnam tot deze op zijn plaats zat. Een onwillekeurige kreun ontsnapte aan zijn lippen.

"Noteer de vocale respons," hoorde hij Sarah zeggen aan de zijkant van het podium.

De camera verschoof nu weer naar zijn penis, die volledig hard was geworden na de plaatsing van de plug. Hij stond stijf tegen zijn buik, een druppel voorvocht aan de top.

"Zoals u kunt zien," legde Dokter Verhagen uit, "resulteert de anale stimulatie in een volledige erectie zonder directe genitale aanraking. Let op de volledig ontblote eikel, de duidelijke aderstructuren, en het vocht aan de top. Dit toont hoe de stimulatie van het anale gebied direct invloed heeft op de seksuele reactie."

Erik stond daar, volledig tentoongesteld, zijn lichaam verraderlijk in zijn reacties. De combinatie van extreme schaamte en intense fysieke stimulatie was overweldigend. Op de schermen kon iedereen elk detail van zijn opwinding zien. De manier waarop zijn penis pulseerde met elke hartslag, de glanzende druppel voorvocht die langzaam langs zijn schacht begon te glijden, de subtiele samentrekking van zijn testikels.

Hij dwong zichzelf te kijken naar de eerste rij. De roodharige student wiebelde nu licht op haar stoel, haar benen gekruist en haar handpalmen rustten op haar dijen. De Aziatische vrouw maakte geen aantekeningen meer, maar keek met een intense concentratie, haar ogen donker en gefocust. Een andere student, met kort donker haar en een atletische bouw, had een lichte blos op haar wangen en haar handen geknepen in haar schoot.

Lisa stapte weer naar voren. "Nu we de basisstimulatie hebben geïntroduceerd, gaan we over naar het kernexperiment van vandaag." Ze wendde zich tot het publiek. "Zoals velen van u weten uit de voorafgaande literatuur, kan intense observatie zelf een vorm van stimulatie worden bij mensen met exhibitionistische neigingen."

Ze knikte naar Sanne, die opstond en naast Erik kwam staan. "We gaan nu demonstreren hoe pure observatie, gekoppeld aan verbale beschrijving, zonder fysiek contact, een volledige fysieke reactie kan induceren."

Erik zijn hart klopte zo hard dat hij bang was dat het publiek het kon horen. Sanne begon om hem heen te cirkelen, langzaam, als een roofdier.

"Observeer de houding van het subject," zei ze tegen het publiek. "De lichte trilling in zijn dijspieren, de versnelde ademhaling." Haar stem was klinisch maar toch intiem, alsof ze direct tegen zijn huid praatte. "Let op de reactie in zijn kruis. Volledige erectie zonder aanraking."

En opnieuw had ze gelijk. Hoewel niemand hem aanraakte, reageerde zijn lichaam op haar woorden, op de wetenschap dat tientallen ogen elke subtiele verandering in zijn fysieke toestand noteerden, terwijl de camera geen enkel detail miste. Zijn erectie was volledig, zijn penis stond stijf omhoog, de eikel donker en gezwollen, de schacht met prominente aders duidelijk zichtbaar voor iedereen op de enorme schermen.

Floor en Britt voegden zich bij Sanne, vormden een driehoek om hem heen. Ze waren allemaal gekleed in strakke, professionele outfits die in schril contrast stonden met zijn naaktheid.

"De pupillen zijn verwijd," rapporteerde Floor, "wat duidt op een intense staat van opwinding."

"De huid vertoont een diepe blos," voegde Britt toe. "Let op de verhoogde gevoeligheid van de huid, zichtbaar door de lichte kippenvel-reactie op zijn rug en nek."

Erik sloot zijn ogen, probeerde zich te concentreren op zijn ademhaling terwijl de drie vrouwen hem omcirkelden en beschreven alsof hij een museumstuk was. Maar het sluiten van zijn ogen maakte het alleen maar intenser. Nu waren er alleen hun stemmen, hun woorden die zijn lichaam leken aan te raken zonder fysiek contact.

"Zoals u kunt zien," hoorde hij Lisa tegen het publiek zeggen, "is de reactie progressief. Zonder enige directe aanraking vertoont het subject een staat van volledige opwinding, puur door het mechanisme van observatie en beschrijving."

Het was waar. De combinatie van de buttplug die zijn meest gevoelige plekken stimuleerde bij elke kleine beweging, en de intense observatie van het publiek, bracht hem in een staat van opwinding die hij nooit had gedacht mogelijk te zijn. Hij voelde zich tegelijkertijd volledig blootgesteld en intens levend, elk zenuwuiteinde tintelend onder de collectieve blik.

De camera ving elk detail van zijn reacties. De schermen toonden afwisselend close-ups van zijn gezicht, rood van schaamte; zijn borst, snel op en neer bewegend met elke ademhaling; zijn penis, volledig opgericht en pulserend; en zijn anus, gespannen rond de basis van de plug. Niets werd aan de verbeelding overgelaten.

"Voor het volgende deel van de demonstratie," vervolgde Lisa, "willen we aantonen hoe de vocale participatie van het subject de ervaring verdiept."

Ze richtte zich tot Erik, haar stem nu directer. "Erik, beschrijf wat je op dit moment voelt. Probeer zo specifiek mogelijk te zijn."

Hij opende zijn mond, maar er kwam aanvankelijk geen geluid. Hij moest zijn keel schrapen.

"Ik voel..." begon hij aarzelend, zijn stem vreemd in zijn eigen oren. "Ik voel me volledig blootgesteld, maar ook... verbonden. Alsof elke blik een aanraking is." Hij zocht naar woorden. "De plug voelt groter dan hij is, elk klein verschuiving is... intens. En het weten dat iedereen me kan zien, me kan observeren in deze staat... het is overweldigend maar ook... bevrijdend."

"Bevrijdend," herhaalde Dokter Verhagen, die notities maakte. "Interessant. Kun je dat nader toelichten?"

Erik probeerde zijn gedachten te ordenen, wat moeilijk was in zijn huidige staat. "Het is alsof... alsof ik altijd heb geprobeerd delen van mezelf te verbergen, te ontkennen. Maar nu, hier, kan ik niets verbergen. En dat is... op een vreemde manier een opluchting."

Lisa knikte, alsof hij precies had gezegd wat ze verwachtte. "Wat we hier zien," richtte ze zich tot het publiek, "is het paradoxale fenomeen van vrijheid door volledige overgave. Het subject ervaart een psychologische bevrijding door de absolute afwezigheid van verhulling." Ze stapte naar een kleine tafel en pakte een afstandsbediening. "Voor de volgende fase combineren we anale stimulatie met intensere observatieparameters."

Tot Erik's verrassing begon de plug in hem te vibreren. Het begon met een subtiele trilling, maar die intensiveerde snel. De directe stimulatie van zijn meest gevoelige plekken, gekoppeld aan de continue observatie, bracht hem snel naar een nieuw niveau van opwinding.

"Let op de reactie in het hele lichaam," instrueerde Emma het publiek. "De verhoogde transpiratie langs de haarlijn, de onwillekeurige spiersamentrekkingen in de onderbuik."

Het publiek kon op de schermen perfect zien hoe Erik zijn penis reageerde op de verhoogde stimulatie, hoe deze nog harder werd, hoe de eikel nog donkerder en gezwollen werd, hoe de aders nog prominenter werden, en hoe er nu een constante stroom van voorvocht uit de opening sijpelde, glanzend in het felle licht van het podium.

Erik wierp opnieuw een blik naar de eerste rij en wat hij zag maakte zijn opwinding alleen maar intenser. De roodharige student had haar benen nu nog steviger gekruist en bewoog subtiel, als iemand die moeite heeft stil te zitten. De blonde vrouw met de bril ademde bijna hoorbaar snel, haar borst zichtbaar op en neer bewegend zelfs vanaf deze afstand. De vrouw met kort donker haar had haar lippen op elkaar geperst, haar ogen gefixeerd op zijn kruis met een blik van fascinatie die bijna hongerig was.

De ademhaling van Erik werd oppervlakkiger, zijn benen voelden zwak. De vibratie was precies afgesteld om zijn gevoeligste plekken te stimuleren op een manier die intense golven van genot door zijn lichaam stuurde. Maar het was niet alleen de fysieke sensatie, het was het bewustzijn dat zijn reacties werden bestudeerd, geanalyseerd, gedocumenteerd door tientallen professionele ogen, terwijl de camera's geen enkel detail misten. En het was de reactie van de studenten in de eerste rij, hun eigen zichtbare opwinding bij het observeren van hem, die een nieuwe dimensie van erotiek toevoegde aan de ervaring.

"We naderen het kritieke moment," merkte Lisa op. "Zoals u kunt zien, vertoont het subject alle tekenen van naderend orgasme, zonder directe genitale aanraking."

Ze had gelijk. Erik voelde de golf van spanning opbouwen, niet alleen in zijn kruis maar door zijn hele lichaam. Het was een dieper, intenser gevoel dan een conventioneel orgasme. Het begon aan de basis van zijn ruggengraat, spreidde zich uit naar zijn ledematen.

"Erik," Lisa's stem sneed door de mist van sensatie. "Je gaat klaarkomen voor ons. Accepteer het. Laat het door je heen gaan. Maar..." haar stem werd strenger, "je mag het niet knoeien op ons podium. Begrijp je?"

Hij knikte instinctief, wist niet hoe hij aan haar verzoek zou voldoen maar te overweldigd om vragen te stellen.

Het orgasme bouwde zich op tot een onvermijdelijk hoogtepunt. Een lage kreun ontsnapte aan zijn lippen terwijl de eerste contracties begonnen, diep in zijn kern. Zijn penis, hard en gespannen, trilde nu zichtbaar met elke hartslag. De eikel was donker en gezwollen, geaderde schacht volledig stijf. Een druppel voorvocht gleed langs zijn schacht, de voorbode van wat komen zou.

In de eerste rij kon hij zien hoe de studenten zich vooroverbogen, hun aandacht volledig gefocust op het schouwspel dat zich voor hen ontvouwde. De vrouw met het rode haar kneep in de rand van haar stoel, haar knokkels wit. De blonde vrouw ademde nu door haar mond, haar lippen droog van de snelle ademhaling. De Aziatische student had haar hand nu tegen haar borst, haar ogen niet knipperend, bang om een moment te missen.

Een diepe spanning bouwde zich op in Erik zijn buik, een hitte die zich verspreidde door zijn hele bekkenbodem. De vibratie in de plug leek hem over de rand te duwen. Hij voelde het komen, onvermijdelijk als een getijdengolf, een spanning zo intens dat het bijna pijn deed.

"N-nu," stamelde hij, nauwelijks in staat te spreken. "Ik ga..."

Emma was er plotseling, knielde voor hem, hield een kleine glazen schaal onder zijn penis. "Hier," instrueerde ze kalm. "Niet knoeien."

De eerste golf van zijn orgasme was zo intens dat Erik bijna zijn evenwicht verloor. Een diepe kreun ontsnapte aan zijn lippen terwijl zijn penis heftig begon te pulseren. De eerste straal van zijn zaad spoot in de schaal, dik, wit en overvloedig. Een tweede pulsatie volgde onmiddellijk, nog krachtiger dan de eerste, een nieuwe straal zaad die in de schaal spoot. En toen een derde, en een vierde, elke pulsatie bracht een nieuwe golf zaad, minder krachtig maar niet minder intens. Zijn lichaam schokte golf na golf van overweldigende sensatie terwijl zijn orgasme zich door zijn lichaam verspreidde, versterkt door de aanhoudende vibratie die zijn inwendige gevoelige plekken stimuleerde.

Op de schermen konden de toeschouwers in detail zien hoe zijn penis pulseerde met elke ejaculatie, hoe zijn testikels zich optrokken tegen zijn lichaam, hoe zijn hele lichaam gespannen stond in de greep van een orgasme dat intenser leek dan iets wat de meesten ooit hadden waargenomen. Niets werd aan de verbeelding overgelaten. Zijn meest intieme moment werd vastgelegd, vergroot, en bestudeerd door tientallen ogen.

In de eerste rij waren de reacties bijna even intens als de ervaring van Erik zelf. De roodharige student zat nu volledig verstijfd, haar ogen donker en gefixeerd op het schouwspel. De blonde vrouw met de bril had nu een hand op haar eigen borst, misschien onbewust, haar vingers licht gekromd in een gebaar dat spanning verried. De vrouw met kort donker haar had een hand voor haar mond geslagen, maar haar ogen waren wijd en intense fascinatie was duidelijk zichtbaar in haar blik.

De schaal ving elke druppel op, werd een klinisch bewijs van zijn meest intieme moment, vastgelegd voor wetenschappelijke observatie. Erik was zich vaag bewust van het zachte getik van toetsenborden, gefluisterde opmerkingen, het gekras van pennen die elke seconde van zijn orgasme vastlegden. Maar voornamelijk was hij gevangen in de intense sensatie die door zijn lichaam golfde, een orgasme dat dieper en intenser was dan alles wat hij ooit had ervaren, versterkt door de extreme context, de veelvoudige observatie en de directe inwendige stimulatie.

Toen de laatste schokken van genot wegebden, kwam er een abrupte verandering in Erik zijn bewustzijn. Waar slechts momenten eerder de opwinding alle schaamte had overheerst, begon nu het besef van zijn situatie in volle kracht terug te keren. De euforie van zijn orgasme maakte plaats voor een acute, brandende schaamte die zich over zijn hele lichaam verspreidde. Hij stond daar, trillend op zijn benen, zijn naakte lichaam bedekt met een dunne laag zweet, plots pijnlijk bewust van elke blik die op hem gericht was, nu zonder het beschermende filter van seksuele opwinding.

Hij keek naar beneden, naar Emma die nog steeds knielde met de schaal in haar hand. Het bevatte een substantiële hoeveelheid van zijn zaad, dikker en overvloediger dan normaal, het bewijs van de intensiteit van zijn ervaring. De aanblik ervan, wetend dat zijn meest intieme lichaamsvloeistof nu voor iedereen zichtbaar was, verdiepte zijn schaamte nog verder.

"Dank je, Erik," zei Lisa, haar stem zacht maar gezaghebbend. "Dat was een perfecte demonstratie van wat we wilden illustreren."

Dokter Verhagen stapte naar voren, richtte zich tot het publiek. "Wat we zojuist hebben waargenomen, is een van de meest zuivere voorbeelden van de kracht van psychologische en indirecte fysieke stimulatie. De capaciteit van het subject om tot volledige climax te komen zonder directe aanraking, puur door de combinatie van indirecte stimulatie en intense observatie, is buitengewoon fascinerend."

Nu de intensiteit van zijn orgasme wegebde, werd Erik zich plots bewust van het ongemak van de plug die nog steeds in hem zat, nu als een vreemd en opdringerig object in plaats van een bron van genot. De vibratie was gestopt, maar de aanwezigheid ervan was nu bijna pijnlijk in zijn overgevoelige staat.

"Voordat we afsluiten," zei Lisa, terwijl ze weer naar hem toeliep, "moeten we nog één laatste handeling voltooien." Ze wendde zich tot Emma, die nu opstond, de schaal nog steeds zorgvuldig in haar handen houdend. "Emma, wil je de stimulator verwijderen zodat Erik zich kan opfrissen?"

Emma knikte en zette de schaal voorzichtig op een nabijgelegen tafel. Ze liep naar Erik, haar gezicht professioneel maar met een zachte uitdrukking. "Draai je om en buig licht voorover," instrueerde ze zacht.

Erik gehoorzaamde, zijn gezicht brandend van schaamte nu de opwinding was weggeëbd en alleen het naakte besef overbleef dat hij volledig blootgesteld was geweest voor tientallen mensen, en dat hij op het punt stond om nog een intiem moment te ondergaan voor hetzelfde publiek.

Hij boog voorover, steunde met zijn handen op zijn knieën. De camera verplaatste zich discreet, maar hij wist dat het beeld nog steeds op de schermen te zien was. In dit moment van verminderde opwinding voelde de objectivering van zijn lichaam vele malen sterker, een bijna fysieke gewaarwording van kwetsbaarheid.

Emma plaatste een hand op zijn onderrug, een gebaar dat meer geruststellend dan klinisch was. "Ontspan je," fluisterde ze, alleen voor hem te horen. Haar andere hand ging naar de basis van de plug, de gladde rand die tegen zijn huid rustte. Ze draaide de plug langzaam, een subtiele roterende beweging die de spieren rond de plug deed ontspannen. Erik voelde hoe zijn lichaam reageerde op de beweging, een intieme gewaarwording die nu pure gêne was zonder de verzachtende invloed van opwinding.

"Adem langzaam uit," instrueerde Emma en terwijl hij gehoorzaamde, begon ze de plug voorzichtig naar buiten te trekken.

De sensatie was vreemd en intens, maar op een heel andere manier dan tijdens zijn opwinding. Hij voelde elke millimeter van de plug terwijl deze zich verplaatste, de bredere delen die zijn anus uitrekte, de nauwere delen die zijn lichaam deed aarzelen of het de plug zou loslaten of vasthouden. Het breedste deel van de plug naderde zijn kringspier, een rekking creërend die hij scherp voelde. Erik beet op zijn lip, een mengeling van fysiek ongemak en acute verlegenheid overspoelde hem. Dit was het meest zichtbare moment, wist hij, het moment waarop zijn lichaam het meest zou reageren.

Met een laatste zachte beweging trok Emma de plug volledig terug, het grootste deel gleed door zijn opening en bracht een onwillekeurige huivering teweeg in Erik zijn lichaam. Er was een subtiel maar hoorbaar geluid toen de plug zijn lichaam volledig verliet.

De plotselinge leegte waar eerst de plug was, creëerde een vreemde sensatie van zowel opluchting als kwetsbaarheid. Zijn lichaam reageerde op de verwijdering met subtiele, onwillekeurige samentrekkingen die hij niet kon beheersen, een fysiologische respons die hij wist dat zichtbaar was voor iedereen die keek.

Emma pakte een zachte doek en veegde zorgvuldig het overtollige glijmiddel weg, haar bewegingen efficiënt maar respectvol. "Je kunt je weer omdraaien," zei ze zacht.

Erik richtte zich langzaam op, zijn lichaam stijf van de spanning en de vreemde intimiteit van wat zojuist was gebeurd. Hij draaide zich weer naar het publiek, zijn gezicht rood maar zijn houding nu kalmer, uitgeput door de intensiteit van de ervaring en de extreme emotionele reis die hij had doorgemaakt.

Dokter Verhagen richtte zich opnieuw tot het publiek. "Dames en heren, hiermee sluiten we de praktische demonstratie af. Ik wil u allen bedanken voor uw aandacht en professionaliteit. Er is een kort document beschikbaar met de voorlopige bevindingen van dit onderzoek dat u kunt meenemen. Eventuele vervolgvragen kunnen gericht worden aan Lisa of mijzelf tijdens de receptie."

De lichten in het auditorium werden feller, markeerden het officiële einde van de sessie. Geroezemoes van stemmen vulde de ruimte terwijl de toeschouwers opstonden, aantekeningen verzamelden, en in kleine groepjes begonnen te discussiëren.

Emma kwam naar hem toe, bood hem een witte badjas aan. "Je was geweldig," fluisterde ze, terwijl ze de schaal zorgvuldig in haar andere hand hield. "Kom, je kunt je opfrissen in de aangrenzende kamer."

Ze leidde hem weg van het podium, door een zijdeur naar een kleine, comfortabele ruimte. Het contrast met het klinische auditorium kon niet groter zijn. Deze kamer had zachte verlichting, comfortabele meubels, en een warme, bijna intieme sfeer. Er stond een karaf water en enkele glazen op een kleine tafel.

Toen de deur achter hen dicht viel, verdween het geroezemoes van de vertrekkende menigte. Voor het eerst in wat uren leek, waren ze alleen.

Emma zette de glazen schaal op de tafel, de inhoud nog steeds zichtbaar. Zijn zaad glinsterde in het zachte licht. Ze draaide zich naar hem toe, haar blik veranderde subtiel naar een uitdrukking die hij inmiddels kende. "Je weet wat er nu komt, Erik," zei ze, haar stem kalm maar dwingend. Ze pakte de schaal op en hield die voor hem. "Drink het op."

Erik zuchtte zacht. Ondanks dat hij dit ritueel kende, voelde hij nog steeds een lichte tegenzin. "Moeten we dit echt nu doen?" vroeg hij, wetend wat haar antwoord zou zijn.

Emma's wenkbrauwen trokken licht op. "Je kent de regels, Erik. Dit is niet onderhandelbaar." Haar stem werd iets zachter, maar bleef gezaghebbend. "Het is onderdeel van onze afspraak."

Hij knikte, zich onderwerpend aan het onvermijdelijke. Met lichte aarzeling nam hij de schaal aan. Hij bracht de schaal naar zijn lippen en nam een eerste slok. De smaak was vertrouwd - zout, enigszins bitter, niet aangenaam maar inmiddels bekend. Hij slikte, zijn gezicht vertoonde een lichte frons. Hij dronk gestaag door, gemotiveerd om de taak snel achter de rug te hebben.

Emma observeerde hem met klinische aandacht. "Goed zo," moedigde ze hem aan. "Tot de laatste druppel."

Toen hij klaar was, gaf hij de lege schaal terug aan Emma, zijn gezicht nog steeds licht vertrokken van de smaak die in zijn mond achterbleef.

"Je accepteert het steeds beter," merkte ze op, de schaal wegzettend. Er was een zweem van goedkeuring in haar stem.

"Dat maakt het niet aangenamer," antwoordde hij, zijn stem ietwat schor.

Emma glimlachte licht. "Het hoeft niet aangenaam te zijn, Erik. Het gaat om de overgave, om het accepteren van wat ik van je vraag." Ze reikte naar een vochtige handdoek en gaf die aan hem. "En je doet het goed."

Hij nam de handdoek aan en veegde zijn mond af, een vreemde mengeling van opluchting en trots stroomde door zijn lichaam. Ondanks zijn blijvende tegenzin, was er ook een zekere voldoening in het volbrengen van wat van hem verwacht werd, in het tevredenstellen van Emma.

"Hoe voel je je?" vroeg Emma, terwijl ze hem observeerde met een klinische maar niet onvriendelijke blik.

"Overweldigd," antwoordde hij eerlijk. "Die hele zaal vol mensen, de camera's, de schermen... het was intenser dan ik had verwacht."

Emma knikte begripvol. "De visuele versterking was een belangrijk onderdeel van het experiment. De manier waarop je reageerde op de publieke blootstelling was precies wat we hoopten te zien."

"Waren er echt... vierentwintig professionals en veertien studenten?" vroeg hij, nog steeds verwerkend wat er zojuist was gebeurd.

"Allemaal toponderzoekers en veelbelovende studenten in het veld van menselijke seksualiteit en gedrag," bevestigde Emma. "Wat je zojuist hebt gedemonstreerd, zal waarschijnlijk in verschillende academische publicaties worden besproken." Ze glimlachte geruststellend. "Anoniem natuurlijk."

"Die camera's..." begon Erik, zijn stem trillend bij de herinnering aan de close-ups op de enorme schermen.

"Een essentieel onderdeel van wetenschappelijke observatie," antwoordde ze. "De opnames zijn strikt voor de archieven en verder onderzoek. Ze vallen onder dezelfde geheimhoudingsovereenkomst als de hele sessie."

Er was iets vreemd troostends in die gedachte. Dat zijn meest kwetsbare momenten zouden worden bestudeerd, geanalyseerd en besproken door experts over de hele wereld. Alsof zijn meest persoonlijke ervaringen iets groters dienden dan alleen hemzelf.

Lisa kwam binnen, haar gezicht stralend van wetenschappelijke tevredenheid. "Erik," zei ze warm, "je hebt jezelf overtroffen. De data die we vandaag hebben verzameld is van onschatbare waarde."

"Het was..." hij zocht naar woorden, "intenser dan ik had verwacht. Die schermen, de close-ups... ik had niet gedacht dat alles zo... zichtbaar zou zijn."

"Dat was een bewuste keuze," knikte ze. "De visuele vergroting verhoogt zowel de objectivering als de schaamterespons, wat een fascinerend feedback-effect creëert. Je lichamelijke reacties waren opmerkelijk consistent met onze hypothese. Dokter Verhagen was bijzonder onder de indruk," voegde Lisa toe. "Zijn specifieke betrokkenheid was een test om te zien hoe je zou reageren op een onbekende autoriteit die directe fysieke toegang tot je lichaam kreeg."

Erik herinnerde zich het moment waarop de oudere professor de plug had ingebracht, hoe de combinatie van de klinische aanpak en de publieke vertoning een nieuwe dimensie van vernedering en opwinding had gecreëerd. "Het was... anders," gaf hij toe.

"De progressie van een gecontroleerde privé-setting naar een semi-publieke academische setting toont de robuustheid van je respons aan," zei Lisa. Ze legde een hand op zijn schouder. "Er zijn niet veel mensen die de psychologische structuur hebben om zo'n ervaring niet alleen te verdragen, maar erin te gedijen."

Erik begreep wat ze bedoelde. Ondanks de extreme blootstelling, de intense kwetsbaarheid, had hij een soort vrijheid gevonden in de ervaring. Een acceptatie van kanten van zichzelf die hij altijd had geprobeerd te verbergen.

"Wat komt hierna?" vroeg hij, verrast door zijn eigen nieuwsgierigheid.

Lisa wisselde een blik met Emma. "Dat bespreken we op een later moment," zei ze. "Voor nu, zou je nog een half uurtje bij ons moeten blijven voor de vraag- en antwoordsessie. Niets fysieks meer, alleen intellectuele discussie. Het publiek heeft ongetwijfeld vragen over je subjectieve ervaring."

Erik knikte, een vreemde mix van uitputting en opwinding voelend bij de gedachte om terug te keren naar het podium, gekleed in niets meer dan een badjas, om vragen te beantwoorden over zijn meest intieme reacties.

Terwijl hij zich voorbereidde om terug te keren naar het auditorium, ving hij een glimp op van een pagina die Emma aan het invullen was. Een nieuwe toevoeging aan zijn dossier. Hij kon slechts een fragment lezen: "Subject heeft alle verwachtingen overtroffen m.b.t. publieke responsiviteit. De toegevoegde visuele elementen (schermen, close-ups) versterkten de schaamte- én opwindingsrespons aanzienlijk. Het privéritueel na afloop versterkt de conditionering verder. Klaar voor fase drie: gecontroleerde interactie met..."

Emma vouwde de pagina dicht voordat hij de rest kon lezen, glimlachte mysterieus naar hem. "Eén stap tegelijk, Erik. Eerst deze avond afronden."

Hij knikte, volgde haar terug naar het podium, zijn geest al gefascineerd door de mysterieuze "fase drie" die hem te wachten stond. De badjas voelde dun en ontoereikend na zijn volledige naaktheid, maar er was een nieuw zelfvertrouwen in zijn stappen. Hij had een grens overschreden, een drempel waar hij niet achter kon terugkeren.

En eerlijk gezegd, dat wilde hij ook niet meer.

Q&A
Erik nam plaats op een comfortabele stoel die Lisa voor hem had klaargezet op het podium. De witte badjas rond zijn lichaam voelde tegelijkertijd als bescherming en als een herinnering aan zijn naaktheid van slechts momenten eerder. Het podium was nu anders ingericht en zachter verlicht. Een kleine tafel met water stond naast hem, en de enorme schermen waren uitgeschakeld. Toch bleef het gevoel van blootstelling, nu op een andere, bijna intiemere manier.

Het publiek was rustiger geworden, georganiseerd in een meer formele setting voor de vraag- en antwoordsessie. Erik zag dat de studenten uit de eerste rij nog steeds vooraan zaten, hun blikken nu anders, een mengeling van wetenschappelijke nieuwsgierigheid en iets persoonlijkers na wat ze hadden meegemaakt.

Lisa stond naast hem, elegant en beheerst als altijd. "Zoals aangekondigd volgt nu het vraag- en antwoordgedeelte met onze deelnemer," kondigde ze aan. "Erik heeft toegestemd om enkele vragen over zijn subjectieve ervaring te beantwoorden. Ik wil jullie vragen om respect te behouden voor het intieme karakter van deze sessie, maar tegelijkertijd de wetenschappelijke openheid te waarderen die hij hier toont." Ze legde kort een hand op Erik zijn schouder. "Ik wil je eraan herinneren, Erik, dat de waarde van deze sessie ligt in volledige eerlijkheid. Hoe openlijker en gedetailleerder je kunt zijn, hoe waardevoller dit wordt voor ons onderzoek."

Erik knikte, zijn mond plotseling droog bij de gedachte aan wat zou volgen.

Ze gebaarde naar het publiek. "Wie heeft er een vraag?"

Verschillende handen gingen de lucht in. Lisa knikte naar een oudere vrouw in professionele kleding, halverwege het auditorium.

"Dank u," zei de vrouw, terwijl ze opstond. "Mijn vraag gaat over de verhouding tussen vernedering en genot in uw ervaring. Kunt u beschrijven of er een specifiek moment was waarop de schaamte van blootstelling omsloeg in erotische opwinding?"

Erik ademde diep in, zocht naar de woorden. Dit was anders dan hij had verwacht. Hij moest nu zijn innerlijke ervaring beschrijven, zijn meest private gevoelens vertalen naar woorden voor deze groep vreemden. In zekere zin voelde dit kwetsbaarder dan fysieke naaktheid.

"Er was niet zozeer één specifiek moment," begon hij, zijn stem aanvankelijk zacht maar sterker wordend naarmate hij sprak. "Het was meer een geleidelijke vervaging van grenzen. In het begin overheerste de schaamte, maar er was altijd... een onderstroom van opwinding. Toen ik zag dat..." hij aarzelde, wierp een blik naar de eerste rij, "dat sommigen van u geïnteresseerd en niet-veroordelend keken, veranderde er iets. Het gevoel bekeken te worden veranderde van bedreigend naar... bevrijdend."

De vrouw knikte, maakte een aantekening. "Dank u voor uw eerlijkheid."

Lisa wees naar een jongere man met een bril in de derde rij.

"U sprak over bevrijding door overgave," zei hij. "Heeft u dit gevoel eerder ervaren in uw leven, misschien in een andere context?"

Erik voelde een lichte blos op zijn wangen. "Niet op deze schaal. Maar..." hij aarzelde, "er zijn momenten geweest. Bijvoorbeeld toen ik voor het eerst..." hij zocht naar de juiste woorden, "experimenteerde met anale stimulatie. Er was diezelfde combinatie van schaamte en opwinding, van het verbreken van een taboe en het vinden van vrijheid daarin."

Een studente met lang kastanjebruin haar in de eerste rij stak haar hand op. Lisa knikte naar haar.

"Eva," stelde ze zich voor, haar stem had een zachte, bijna muzikale kwaliteit. "Ik ben benieuwd naar je allereerste seksuele ervaring met een partner. Zou je kunnen beschrijven hoe dat was, in detail? Specifiek ben ik geïnteresseerd in hoe je omging met de onzekerheid en de fysieke sensaties die je ervoer." Terwijl ze de vraag stelde, keek ze hem direct aan, haar groene ogen intens en gefocust.

Erik zijn hart sloeg een slag over. De vraag was zo direct, zo intiem. Hij wierp een snelle blik naar Lisa, die hem bemoedigend toeknikte.

"Wees alsjeblieft volledig eerlijk, Erik," moedigde Lisa hem aan. "Zelfs de meest beschamende details kunnen waardevol zijn voor ons begrip."

Hij ademde diep in, besloot om volledig open te zijn. "Mijn eerste keer," begon hij, "was eigenlijk een one-night stand. Ik was achttien… Daarvoor had ik alleen wat geëxperimenteerd met meisjes. Wat voelen aan borsten tijdens het zoenen, en één keer een meisje gevingerd op een feestje." Hij nam een slok water, voelde de spanning in zijn lichaam. "Maar echte seks, dat was met een meisje genaamd Mariska. Ze was twintig en studeerde al, iemand die ik ontmoette op een studentenfeest."

Hij merkte dat Eva zich licht naar voren boog, haar ogen nooit de zijne verlatend. Haar kastanjebruine haar viel in zachte golven over haar schouders en ze streek het langzaam achter haar oor in een beweging die tegelijk casual en intiem aanvoelde.

"Mariska was... opvallend, op een elegante manier," vervolgde Erik, de herinneringen kwamen duidelijker terug nu hij erover sprak. "Ze had blond haar, wat net tot haar schouders viel, heel steil en glanzend. Haar ogen waren donkerbruin, bijna zwart. Ze was slank, maar met duidelijke curves. Van het type dat niet veel moeite hoefde te doen om er goed uit te zien."

Eva knikte licht, alsof ze het beeld voor zich zag dat hij schetste.

"We hadden de hele avond geflirt en gedanst op het studentenfeestje en ik kon nauwelijks geloven dat ze geïnteresseerd in me was. Rond middernacht stelde ze voor om naar haar kamer te gaan. Het was een typische studentenkamer. Klein, maar ze had het persoonlijk gemaakt. Indiase sjaals aan de muur, kerstlichtjes rond haar boekenplank, een bureau vol met stapels boeken en papieren. Haar bed was breder dan een standaard studentenbed, met een donkerrode sprei en een stapel kleurige kussens."

Eva's blik werd intenser terwijl hij deze details deelde, alsof de setting van het verhaal belangrijk voor haar was.

"Zodra de deur dicht was, begonnen we te zoenen. Ze was veel... directer dan de meisjes die ik kende. Binnen enkele minuten had ze mijn shirt al uitgetrokken en haar eigen topje volgde meteen daarachteraan. Ze droeg een donkerblauwe beha met kant, wat een mooi contrast vormde met haar lichte huid. Ik herinner me hoe ik haar borsten door de stof probeerde te strelen, onhandig en zonder echt te weten wat ik deed."

Erik merkte een subtiele verandering in Eva's ademhaling, haar borst bewoog iets sneller onder haar strakke blouse.

"Ze vroeg of ik wel eens seks had gehad. Toen ik bekende van niet, glimlachte ze. 'Dan gaan we daar verandering in brengen,' zei ze. De zelfverzekerdheid in haar stem maakte me nog nerveuzer en tegelijk opgewonden." Erik pauzeerde, de herinnering verrassend levendig. "Ze duwde me achterover op haar bed, het zachte matras gaf meer mee dan ik had verwacht. Het enige licht in de kamer kwam van die kerstlichtjes en een kleine lamp op haar bureau, wat alles een zachte, gouden gloed gaf."

"Ze ging bovenop me zitten en begon mijn borst te kussen, lichtjes te bijten rond mijn tepels, wat me verraste. Ik had nooit gedacht dat dat zo gevoelig zou zijn. Toen begon ze mijn riem los te maken. Ik was zo opgewonden dat ik nauwelijks stil kon liggen. Toen ze mijn broek naar beneden trok en mijn boxershort volgde, voelde ik me plotseling extreem kwetsbaar."

Eva's pupillen verwijdden zich merkbaar terwijl ze luisterde, haar lippen nu licht uit elkaar.

"Mariska knielde naast het bed, tussen mijn benen. Ze keek me even aan met een blik die ik nooit zal vergeten, een mengeling van lust en... ik weet niet, een soort tederheid. Toen boog ze zich voorover, maar net toen ze haar hand naar mijn penis uitstrekte..." Erik's stem werd zachter, hij maakte de zin niet af.

"Ga door," moedigde Lisa hem aan. "We waarderen je eerlijkheid."

"Toen gebeurde het meest beschamende," vervolgde Erik, besloten om volledig eerlijk te zijn. "Zodra ze mijn penis aanraakte, nog voordat ze goed en wel begonnen was met strelen, kwam ik al. Het was zo plotseling en intens dat ik niet eens tijd had om te waarschuwen. Ik spoot spontaan over haar hand, haar beha, zelfs een beetje op haar hals en gezicht." Zijn stem werd bijna een fluistering. "Ik schaamde me dood en ik wilde het liefst door de grond zakken. Ik verontschuldigde me wel tien keer."

Eva slikte zichtbaar, haar wangen nu met een subtiele blos. Terwijl ze luisterde, viel het Erik op dat haar ademhaling dieper was geworden, haar borst duidelijker bewoog. Door de stof van haar lichtgekleurde blouse kon hij de contouren van haar bh zien, en, tot zijn verrassing, de duidelijke tekenen dat haar tepels hard waren geworden.

"Maar Mariska..." Erik vervolgde zijn verhaal, "ze lachte, niet gemeen of spottend, maar begripvol. Ze veegde mijn zaad van haar gezicht met haar vinger en zei: 'Dat is een compliment. En nu heb je meer controle voor ronde twee.' Ze trok haar beha uit die nat was van mijn sperma en gooide hem op de grond naast het bed. Ik herinner me nog hoe haar borsten eruitzagen in dat gedimde licht. Niet heel groot, maar vol, met kleine donkere tepels. In mijn ogen perfect."

Eva maakte haar lippen vochtig toen ze met haar tong over haar lippen ging, haar ademhaling zichtbaar dieper.

"Na een korte pauze, waarin we wat praatten en zoenden, werd ik weer opgewonden," ging Erik verder. "Mariska had zich inmiddels van haar spijkerbroek ontdaan en droeg alleen nog een donkerblauw kanten slipje. Ze ging naast me liggen op het bed, en ik voelde het warme contact van haar naakte huid tegen de mijne."

"Deze keer ging het langzamer. Ik wilde haar plezieren, dus begon ik haar te strelen, haar borsten, haar buik, en uiteindelijk, nadat ik haar slipje had uitgetrokken, tussen haar benen. Het was mijn tweede keer dat ik een meisje vingerde, en ik was onzeker. Ze moest me leiden, me laten voelen waar en hoe ze het wilde. 'Ja, daar... zachtjes... nu iets sneller...' Ze was verbazingwekkend geduldig met me."

Eva verschoof subtiel in haar stoel, kruiste haar benen op een manier die suggereerde dat ze spanning probeerde te beheersen. Haar ogen waren nu donkerder geworden, haar lichte make-up kon de blos op haar wangen niet meer verhullen.

"Na een tijdje was ze klaar voor penetratie. De kamer rook naar een combinatie van haar subtiele parfum en onze opwinding. Ze reikte naar haar nachtkastje voor een condoom, een gouden verpakking die glinsterde in het warme licht." Erik merkte dat hij nu volledig opging in zijn verhaal, de zaal vol mensen bijna vergetend. "Het condoom aanbrengen was een uitdaging. Mijn vingers trilden van opwinding en nervositeit. Ik kreeg het eerst binnenstebuiten, moest opnieuw beginnen met een tweede. Zelfs het afrollen was onhandig, ik was bang dat ik het zou scheuren. Mariska keek geduldig toe, streelde zichzelf zachtjes terwijl ze wachtte."

Eva beet nu zachtjes op haar onderlip, haar ogen halfgesloten maar intens gefocust op Erik. Hij voelde een lichte reactie in zijn eigen lichaam, een warmte die zich verspreidde en hem plotseling bewust maakte van de dunne badjas als enige bescherming.

"Toen kwam het moment zelf. Mariska ging op haar rug liggen, met haar benen gespreid. Het rode bedsprei contrasteerde prachtig met haar bleke huid. Ik positioneerde me erboven, maar wist niet precies... waar ik moest zijn." Hij slikte, een mengeling van opwinding en verlegenheid bij het zo expliciet delen van deze herinnering. "Ik probeerde mijn penis in haar kutje te duwen, maar vond de ingang niet direct. Het was ongemakkelijk, ik voelde me onhandig. Ik duwde tegen plekken die duidelijk niet de juiste waren. Ze nam mijn penis in haar hand en leidde me naar de juiste plek. Toen ik de warme, vochtige opening van haar kutje binnen ging, werd ik bijna overweldigd."

In Eva's blik was nu iets onmiskenbaars te zien. Een groeiende lust die ze nauwelijks kon verbergen. Haar ogen gleden even naar beneden, naar Erik zijn kruis, waar de dunne stof van zijn badjas een subtiele verandering vertoonde, een lichte verhoging die alleen zij leek op te merken. Toen hun ogen elkaar weer ontmoetten, was er een gedeeld bewustzijn, een stille bevestiging.

"De eerste penetratie was... ongelooflijk," vervolgde Erik, zijn stem nu dieper. "De warmte, de natheid, de manier waarop haar lichaam me omsloot. Het was zo anders dan mijn eigen hand of haar hand. Zo alomvattend. Ik schoof langzaam naar binnen, bang dat ik haar pijn zou doen, maar ze moedigde me aan om door te gaan. Het gevoel van volledig in haar zijn was overweldigend intiem. Het was alsof ik mezelf in haar verloor."

Eva zat nu volledig stil, als gevangen in zijn woorden, alleen haar borstkas bewoog met haar duidelijk zichtbare ademhaling.

"Toen begon ik te bewegen. Ik had geen idee van techniek of ritme, het was puur instinct. In en uit, eerst langzaam, toen sneller naarmate de sensatie intenser werd. Haar gezicht was zo dichtbij, ik kon haar ademhaling voelen, zien hoe haar ogen halfgesloten waren, haar lippen vochtig van de opwinding. De wrijving, de warmte, het geluid van onze lichamen die elkaar ontmoetten... het was te veel voor mijn onervaren lichaam." Erik pauzeerde even. "Na misschien één of twee minuten voelde ik alweer dat onmiskenbare gevoel opbouwen. Die druk vanuit mijn testikels, die spanning die zich opbouwt in mijn penis. Ik probeerde het nog tegen te houden, aan andere dingen te denken, maar het was hopeloos. Ik kwam opnieuw klaar, voelde hoe mijn penis pulseerde terwijl ik het condoom vulde."

Eva's ogen waren intens gefocust op hem, een hand rustte op haar bovenbeen, haar vingers subtiel bewegend in een klein, ritmisch patroon.

"Ik was teleurgesteld in mezelf," besloot Erik zijn verhaal. "Maar Mariska stelde me gerust. Ze zei dat het normaal was, dat controle komt met ervaring. We lagen nog een tijd naast elkaar op die donkerrode sprei, pratend in het gedimde licht van haar kamer. Later die nacht probeerden we het nog een keer, en toen ging het ietsje beter. Het duurde misschien twee of drie minuten." Hij glimlachte licht. "Het is ironisch... maar juist door de extreme dingen die ik in sessies zoals deze heb meegemaakt, heb ik veel meer controle gekregen over mijn opwinding en orgasmes. De blootstelling, de kwetsbaarheid, het leren omgaan met intense sensaties... het heeft me geholpen om meer in het moment te blijven zonder direct overweldigd te raken."

Toen hij zijn blik weer oprichtte, zag hij dat Eva's lichaamstaal volledig was veranderd. Ze zat nu met haar schouders subtiel naar achteren, wat de contouren van haar borsten accentueerde. Haar tepels waren nu duidelijk zichtbaar door de stof van haar blouse, harde punten die ze niet probeerde te verbergen. Haar lippen waren licht gezwollen alsof ze er te hard op had gebeten, haar ogen donker van onverholen lust.

"Dank je... voor je eerlijkheid," zei ze, haar stem merkbaar lager dan voorheen. "De combinatie van onhandigheid, schaamte en intense sensatie bij een eerste ervaring..." Ze pauzeerde even, ademde diep in op een manier die haar borsten nog nadrukkelijker accentueerde. "Het is fascinerend hoe universeel die ervaringen zijn en hoe ze ons vormen."

Lisa knikte en ging verder. "Nog één vraag," zei ze, en wees naar de Aziatische student met het lange zwarte haar die haar hand had opgestoken.

"Lin," stelde ze zich voor. "Ik ben benieuwd naar je gevoelens nu, na deze ervaring van vandaag. Is er iets veranderd in hoe je je eigen seksualiteit ziet? Heeft deze publieke demonstratie een nieuwe dimensie toegevoegd aan je begrip over jezelf?"

Deze vraag raakte aan iets diepers, iets dat Erik zelf nog nauwelijks had verwerkt. Hij keek even naar Lisa, die hem bemoedigend toeknikte.

"Ik denk..." begon hij langzaam, zoekend naar de juiste woorden, "dat ik altijd een deel van mezelf heb verstopt. Niet alleen voor anderen, maar ook voor mezelf. Alsof ik bang was voor wat ik zou vinden als ik te diep keek." Hij rechtte zijn schouders licht. "Nu voelt het alsof er niets meer is om te verbergen. Ik ben wie ik ben, met al mijn verlangens en reacties, en... dat is oké. Er is een soort vrede in die erkenning."

Er volgde een moment van stilte, alsof zijn woorden een diepere snaar hadden geraakt bij veel aanwezigen.

Lisa stapte weer naar voren. "Ik denk dat dit een mooi moment is om onze sessie af te sluiten," zei ze. "Ik wil Erik hartelijk bedanken voor zijn openheid, zowel tijdens de demonstratie als tijdens deze vraag- en antwoordsessie. En ik dank u allen voor uw professionele aandacht en inzichtelijke vragen."

Terwijl het publiek beleefd applaudisseerde, ving Erik nog een laatste blik van Eva. Deze keer was er geen subtiliteit meer in haar uitdrukking. Haar ogen communiceerden een onmiskenbare boodschap van verlangen. Er was een belofte in die blik, een suggestie die niets te maken had met het klinische karakter van deze sessie.

Erik voelde een mengeling van uitputting en een nieuwe soort opwinding. Hij had niet alleen zijn lichaam onthuld, maar ook zijn diepste herinneringen en gevoelens. En op een of andere manier voelde deze verbale naaktheid als de voltooiing van een cirkel die was begonnen met zijn fysieke blootstelling.

Hij stond op en volgde Lisa en Emma van het podium, bewust van de vele ogen die hem nog steeds volgden, maar vooral die van Eva. Haar intense blik volgde hem tot hij verdween door de zijdeur. Hij wist instinctief dat dit moment, deze uitwisseling, op een of andere manier belangrijk zou blijken.

Terwijl hij de backstage ruimte binnenkwam, draaide Lisa zich naar hem toe. "Je was uitstekend, Erik. Je openheid en eerlijkheid waren precies wat we nodig hadden."

Emma knikte instemmend. "De reacties waren buitengewoon waardevol. Vooral die van Eva... ze toonde een bijzonder sterke respons op je verhaal."

Erik kon niet voorkomen dat zijn gezicht warmte toonde bij de herinnering aan haar reactie.

"We zullen je binnenkort contacteren over je vervolg," besloot Lisa. "In de tussentijd, rust uit. Je hebt vandaag belangrijke grenzen verlegd."

Erik knikte, zijn gedachten nog steeds bij de intense blik van Eva, en wat de mysterieuze 'fase drie' zou kunnen inhouden.

Einde deel 10