Het was een van die resorts waar alles klopte.

Witte doeken die zachtjes dansten op het ritme van de zeewind, geurige sinaasappelbomen aan de rand van een marmeren patio, personeel dat onzichtbaar aanwezig leek en cocktails die als vloeibare zonden in glazen rustten.

Rogier stapte uit de taxi met zijn linnen tas over zijn schouder. Acht dagen. Alleen. Niet omdat hij het zo had gepland, maar omdat zijn oorspronkelijke reisgenoot had afgezegd en de boeking al stond. Zesenveertig uur later zat hij in een vliegtuig naar Spanje. Granada, luxe resort aan de rand van de Sierra Nevada. En, zoals hij nu zag, een uitzicht op een glinsterend zwembad dat als vloeibaar glas in de ochtendzon lag.

Hij was 51, vrijgezel, gescheiden sinds zes jaar, en had zichzelf iets gegund. Tijd. Rust. En misschien, met een beetje geluk, iets onverwachts.

Wat hij op dag één nog niet wist, was dat het onverwachte op een ligbed verderop zat...

De eerste keer dat hij hen zag, was bij het zwembad.

Twee vrouwen. Allebei begin vijftig, schatte hij. De een met halflang, bijna zilverblond haar, zonnebril op haar hoofd, een boek in haar hand. De ander donkerder, een robuuste kaaklijn, kort haar, een zachtblauwe pareo rond haar heupen geknoopt en stevige bovenbenen die verraadden dat ze niet vies was van beweging.

Ze lagen tegenover hem, schuin. In schaduw. Ze spraken Frans, hoorde hij. Geen vloeiend Spaans, geen Engels. Hun blikken gingen af en toe zijn kant op. Niet openlijk, maar genoeg om hem wakker te houden terwijl hij deed alsof hij las.

Later die middag ontmoette hij ze écht...

Het terras van het restaurant lag tegen een lage heuvel aan, met zicht op de ondergaande zon. Rogier had net zijn tweede glas verdejo besteld toen hij hen weer zag. De vrouwen van het zwembad. Nu in avondjurken — elegant, eenvoudig, maar verleidelijk. De blonde vrouw droeg zwart zijde, de andere een diepe kleur rood die haar bruine huid nog warmer deed lijken.

Ze zaten vlakbij hem.

De donkere van de twee keek op, glimlachte. “Bonsoir,” zei ze. Haar Frans klonk zangerig.

Hij knikte. “Bonsoir, mesdames.”

“Alleen?” vroeg ze met een tikje plagerij.

“Altijd beter dan slecht gezelschap,” antwoordde hij droog.

De blonde vrouw grijnsde. “Slimme man.”

Ze stelde zich voor. Zij heette Camille, de ander was Nadège. Beiden uit Bordeaux. Al bijna dertig jaar samen.

“En jij?” vroeg Nadège. “Wie reist er met alleen zonnebrand en linnen?”

“Rogier. Nederlander. En dit keer, niemand.”

Camille hief haar glas. “Op de vrijheid.”

Ze klinkten. En vanaf dat moment, druppelde het contact langzaam verder...

De dagen gingen traag. De gesprekken werden langer. Ze lunchten samen. Zaten soms in de spa, elk in hun eigen bubbelbad, maar met oogcontact. ’s Avonds dineerden ze nog eens met z’n drieën. Altijd luchtig. Altijd met ruimte.

Maar hij voelde het. Onder de woorden. Tussen de stiltes. Iets kriebelde.

Camille keek hem soms aan met een soort onderzoekende honger. Nadège had een manier van luisteren die te intiem was om gewoon te zijn. En als hij zijn hand even op Camille’s onderarm legde, trok ze die nooit weg.

Tot op de vijfde avond...

Het was na het diner. Ze zaten op het loungeterras, half onder een doek gespannen tussen twee palmbomen. De wijn vloeide langzaam. De nacht was zwoel.

Camille leunde iets dichter naar hem toe. “Zeg, Rogier…”

“Hm?”

“We moeten je iets vragen.”

Nadège zat kaarsrecht. Haar blik kalm. Vriendelijk.

“Wij zijn al heel lang samen,” zei ze. “En meestal hebben we genoeg aan elkaar. Maar af en toe… spelen we. Niet uit nood. Gewoon… uit nieuwsgierigheid.”

Camille glimlachte. “En jij… je kijkt naar ons zoals wij naar jou kijken. Zien we dat goed?”

Hij voelde zijn hart bonzen. “Ik kijk graag.”

Camille lachte. “Dan stel ik je de vraag gewoon zoals hij is.”

Ze nam een slok, keek hem recht aan.

“Wil je met twee vrouwen slapen die alles willen proberen wat ze altijd al wilden… maar nooit eerder met een man deden?”

2: De Nacht van de Toestemming

Rogier’s vingers rustten op de stengel van zijn wijnglas, maar zijn aandacht was volledig bij de vrouwen tegenover hem.

Camille had net haar voorstel uitgesproken. Geen omwegen, geen spelletjes. Alleen honger, openheid en volwassenheid.

“Wil je met twee vrouwen slapen die alles willen proberen wat ze altijd al wilden… maar nooit eerder met een man deden?”

Het was Nadège die het ijs brak na de stilte.

“Het is geen grap. En geen val. We zoeken geen drama. Geen verliefdheden. Geen verwarring. Alleen... plezier. Samen.”

Camille leunde iets naar voren. “Als jij het ook wilt.”

Hij voelde zijn hartslag in zijn keel. Een waas van ongeloof, begeerte en... ja, pure opwinding.

“Ja,” zei hij zacht. “Ik wil het. Jullie allebei.”

Nadège ontspande zich. Ze knikte. “Goed. Maar er is één voorwaarde.”

“Zeg het maar.”

“Eerlijkheid. Altijd. Over wat je wilt, wat je voelt, wat je niet wilt.”

Camille vulde aan: “We willen alles proberen. Alle standjes, elke plek. Maar alleen met vertrouwen. Geen jaloezie. Geen geheimen. We zijn geen pubers.”

Rogier lachte zacht. “Daar heb ik er thuis twee van. Hier ben ik gewoon een man die wil... genieten.”

De vrouwen wisselden een blik.

“Kom,” zei Camille. “Onze kamer is groter.”

De kamer lag op de bovenste verdieping, met uitzicht over het maanverlichte zwembad. Gordijnen open, lakens kraakhelder, het bed breed en uitnodigend.

Camille liet haar hakken vallen, Nadège schonk drie glazen champagne in van de minibar.

Het was Camille die als eerste op hem afstapte. Ze stond voor hem, haar ogen diep en vastberaden. “Ik wil jouw handen op me voelen.”

Hij streelde haar wangen, haar hals, gleed met zijn vingers over haar sleutelbeenderen. Ze huiverde licht. Zijn mond vond de hare. Geen haast. Geen twijfel. Haar lippen waren zacht, gretig. Ze opende haar mond en hun tongen vonden elkaar. Hij voelde haar lichaam tegen het zijne, warm, stevig.

Nadège stond achter hem en liet haar handen over zijn schouders glijden. Haar mond vond zijn hals. Zacht eerst. Toen bijtend. Traag, berekenend. Camille liet zich op het bed zakken. Nadège draaide hem naar zich toe.

“Je mag alles aanraken,” fluisterde ze. “Maar doe het met aandacht.”

Ze trok haar jurk over haar hoofd, en hij voelde meteen zijn verlangen groeien. Geen lingerie. Niets eronder. Alleen blote huid. Borsten met zware tepelhoven, een buik met lijnen van leven, dijen die schreeuwden om grip.

Hij trok zijn shirt uit. Nadège streelde zijn borst, zijn buik. Haar hand gleed naar zijn broek en maakte die los. Zijn pik was al hard. Ze bukte voorover en likte even over zijn vochtige kloppende eikel...

“Mooi,” fluisterde ze, "en hij smaakt lekker. We willen hem voelen. In ons. Overal"...

Camille lag inmiddels naakt op het bed, haar benen wijd gespreid, haar vingers op haar clit. “Rogier… wil je me eerst likken?”

Hij knielde. Ging op tussen haar dijen. Haar geur was warm, ziltig, opwindend. Hij likte haar langzaam. Zacht. Dan met meer druk. Haar kut was nat, open, gretig. Ze kreunde diep, haar hand in zijn haar.

Achter hem voelde hij Nadège’s tong over zijn rug glijden. Haar handen op zijn billen. Dan haar vingers tussen zijn benen, over zijn balzak. Ze blies zachtjes, beet hem speels in zijn schouder.

Camille kronkelde onder hem. “Ik wil je in me voelen"...

Hij kroop omhoog. Pakte zijn harde pik vast en wreef er even mee over haar kloppende clitje, traag...en gleed langzaam diep in haar natte warmte.

“Langzaam,” fluisterde ze. “Ik wil elke centimeter van je pik voelen"...

Nadège keek verliefd en verlangend toe, wreef zacht over haar eigen kutje. Haar ogen donker, geil. “Zo wil ik hem straks ook voelen. Maar eerst… lik ik haar terwijl jij haar lekker neukt.”

Ze kroop langs hem en tussen Camille’s benen, haar tong over haar clit terwijl Rogier haar neukte. Camille gilde. Trilde. Kwam hard. Spoot bijna.

Hij trok zich langzaam terug. Zijn pik druipte van haar vocht.

Nadège keek hongerig op. “Mijn beurt"...

3: Nadège’s Nacht

Rogier zat nog op zijn knieën aan het voeteneinde van het bed, zijn pik druipend van Camille’s orgasme. Zijn hart bonkte. Zijn lijf gloeide. Maar het was Nadège die nu de regie nam.

Ze ging voor hem staan, volledig naakt. Haar borsten waren zwaarder dan Camille’s, haar heupen breder, haar blik rustiger — maar geladen met controle. Ze zette haar voet op de rand van het bed en duwde haar dij iets uit elkaar.

“Je hebt haar net verwend,” zei ze. “Nu ben ik aan de beurt. En ik wil alles.”

Rogier keek omhoog naar haar natte kut. Vol. Open. Donker en glinsterend. Hij boog voorover en likte haar zacht. Haar reactie was direct. “Harder,” commandeerde ze. “Je likt geen ijsje. Je likt mij.”

Hij duwde zijn tong in haar, diep. Zijn handen op haar billen. Ze bewoog haar heupen tegen zijn gezicht. “Ja, daar. Precies daar…”

Camille kwam achter hem zitten, haar borsten tegen zijn rug, haar vingers over zijn zij. Ze fluisterde: “Ze is harder dan ik. Maar ze wil je wel voelen. Overal. Wil je haar in al haar macht?”

Hij knikte, zijn mond nog vol van Nadège’s smaak.

“Ga dan liggen,” beval Nadège.

Hij deed wat ze zei. Op zijn rug, benen gespreid. Zij ging boven hem hangen en liet zich langzaam op zijn pik zakken. Geen aarzeling. Geen zachtheid. Ze wilde voelen. Alles. Meteen.

“Fuck…” kreunde ze terwijl ze hem in zich nam. “Hij vult me zó…”

Ze begon te bewegen. Stevig. Heftig. Haar handen op zijn borst. Camille kwam naast hem liggen, kuste hem, tongde hem, likte zijn hals.

“Laat je gebruiken,” fluisterde ze. “Door haar. En straks weer door mij.”

Nadège bewoog sneller. De klappen van haar heupen op zijn bekken vulden de kamer. Haar kut klemde strak rond zijn pik. Rogier kon zich nauwelijks beheersen.

“Wil je klaarkomen in mij?” gromde ze. “Of wil je dat Camille je kont openmaakt terwijl ik je neuk?”

Zijn ogen sperden zich open. Zijn pik pulseerde.

Camille lachte zacht. “Je kunt het aan, Rogier. Jij bent van ons vannacht.”

Ze pakte een klein flesje glijmiddel uit het nachtkastje en ging tussen zijn benen zitten. Nadège bleef hem neuken, diep, wild, terwijl Camille haar vingers over zijn anus liet glijden.

“Ontspan je,” fluisterde ze. “We nemen je. Samen.”

Zijn lijf schokte. Nadège kwam met een rauwe schreeuw, haar nagels in zijn borst. “Kom met me mee!” gilde ze.

Hij explodeerde. Zijn zaad spoot diep in haar. Zijn benen trilden. Zijn hoofd duizelde.

Maar Camille stopte niet. Haar vingers bleven hem voorbereiden.

“Je bent nog niet klaar,” zei ze. “Dit is nog maar het begin.”

4: De Spiegelkamer

Nadège lag hijgend naast Rogier, haar dij over zijn been, haar huid plakkerig van zweet en genot. Camille zat aan het voeteneinde, haar benen gekruist, een glas water in haar hand. Haar blik gleed traag van hem naar haar geliefde — naar het lichaam van de man die haar vrouw net had laten schokken van plezier.

Ze glimlachte. “Ik wil meer.”

Rogier hief zijn hoofd. “Wat wil je?”

Camille stond op. “Kom met me mee.”

Ze stak haar hand naar hem uit, volledig naakt, haar borsten trots, haar buik zacht. Hij nam haar hand. Nadège volgde hen zonder woorden, haar hand nog trillend, haar ogen donker.

Ze verlieten de suite en namen een gang verderop — waar discreet genummerde privéruimtes te vinden waren voor “wellness-ervaringen op maat”, zoals het personeel het noemde.

Camille opende een deur met haar sleutelkaart. De kamer was kleiner, maar weelderiger. Zacht rood fluweel. Een rond bed. Kaarslicht. En aan drie wanden: spiegels van vloer tot plafond.

In het midden een ladekastje met speelgoed. Glijmiddel, vibrators, leren banden. Niets overdreven. Alles luxe. Alles uitnodigend.

“Deze suite boeken we elk jaar,” zei Camille. “Voor… onze avonturen.”

Rogier keek naar zijn spiegelbeeld. Naar zijn naakte lijf. Naar de twee vrouwen naast hem. Zijn ademhaling versnelde.

Nadège streelde over zijn rug. “Kijk naar je eigen naaktheid, en naar die van ons. Hier geldt: alles mag gezien worden"...

Ze gingen op het ronde bed zitten. Camille kroop achter hem, haar borsten tegen zijn rug. Haar handen op zijn borst. Nadège zat tegenover hem, haar benen gespreid, een klein zilveren speeltje in haar hand. Ze likte het traag af, hield het voor hem.

“Wil je mij klaarmaken terwijl je naar jezelf kijkt?” vroeg ze.

Hij knikte. Camille draaide zijn gezicht naar de spiegel. Hij zag zichzelf — knielend, tussen Nadège’s dijen, zijn handen op haar heupen, zijn tong verlengde zich en vond haar warme hongerige kutje.

Ze kreunde luid. “Sneller. Harder. Laat je gezicht glimmen van mijn sappen.”

Hij gehoorzaamde. Camille fluisterde in zijn oor. “Ik zie je tong. Je glanst. Kijk naar jezelf, Rogier. Je wordt gebruikt. En je wilt het.”

Zijn pik werd weer hard. Onredelijk snel. Nadège begon te kreunen, haar handen in zijn haar, haar benen om zijn hoofd.

Ze kwam. Spasmes. Sappen. Alles op zijn gezicht. Camille duwde zijn gezicht opzij en kuste hem. “Nu ik,” zei ze...

Camille kroop over hem heen, liet zich op zijn mond zakken. “Gebruik alleen je tong. Je handen hou je op je rug,” beval ze. Nadège bond ze met een sjaal vast.

Rogier likte haar, gretig, diep. Camille bewoog langzaam haar heupen, haar clit over zijn lippen. Ze keek naar de spiegel. “Kijk hoe geil je eruitziet, Rogier. Kijk hoe ik je gebruik.”

Nadège stond achter hem, duwde zijn benen uit elkaar, begon zijn kont te masseren, glijmiddel op haar vingers.

“Zeg dat je van ons bent,” fluisterde ze.

“Ik ben van jullie.”

“Zeg het harder.”

“Ik ben van jullie.”

Camille kreunde luid. “En wij van jou"...

5: Alles tegelijk

Rogier lag nog op zijn rug, zijn polsen vastgebonden met Camille’s sjaal, zijn gezicht nat van lust en tongwerk. Camille zat boven op zijn gezicht, haar kut langzaam naloeiend van haar orgasme. Nadège knielde tussen zijn benen, haar vingers glinsterend van glijmiddel.

Ze keken elkaar aan. Hun gezichten vol vuur.

“Nu vullen we hem,” zei Camille zacht. “Helemaal.”

Ze draaide zich om, kroop van zijn gezicht af, en ging boven zijn pik hangen. “Ik wil je in m’n kut terwijl zij je kont neemt.”

Rogier hijgde. “Doe het…”

Nadège grijnsde, likte over zijn bil. “Voor je eerste keer ben je gretig.”

“Ik wil jullie allebei.”

Camille liet zich langzaam zakken, haar warme kut omsloot hem weer helemaal. Ze kreunde diep. “God, ik voel je nog van daarnet…”

Nadège opende een klein doosje. Een dildo met harnas. Slank, glimmend, voorbereid.

“Laat me je nemen terwijl jij haar neukt,” fluisterde ze in zijn oor.

Camille bewoog langzaam, haar handen op zijn borst. Haar borsten wiegden mee. Rogier gromde van genot.

Toen voelde hij Nadège achter zich. Haar dildo duwde tegen zijn kont, glibberig, traag, maar standvastig.

Hij hapte naar adem. Camille boog voorover en fluisterde in zijn mond: “Laat je nemen, lieverd. Laat ons je vullen. Allebei.”

De dildo gleed naar binnen. Zijn pik trilde van spanning. Zijn hoofd tolde. Camille bewoog sneller. Nadège begon te stoten. Ze duwden hem in tegenovergestelde ritmes. Gevuld. Van voor. Van achter.

“Jezus… fuck…” hijgde hij.

Zijn hele lichaam stond onder spanning. Camille kreunde. Nadège hijgde hard.

“Harder!” riep Camille.

“Strakker!” gromde Nadège.

Ze bereden hem, neukten hem, vulden hem. Zijn heupen tegen haar bekken. Haar dildo in zijn kont.

Hij kon het niet meer houden. Hij kwam met een rauwe oerschreeuw, zijn pik diep in Camille, zijn lichaam trillend van orgasme en overgave.

Camille spoot mee. Nadège gilde van genot.

Ze lagen uitgeput. Voldaan. Sappen, zaad en speeksel...

Samen.