Het is acht uur en de dagen zijn op hun langst. Het huis van Annejet staat op de top van een heuvel en heeft een terras dat zo'n twee meter uitsteekt boven het naar beneden glooiende deel van de tuin, met daarachter de boomgaard. Daarachter staat mijn cabane die grenst aan een gemengd loofbos van voornamelijk berk, eik, haagbeuk en struiken die het zicht op het dal belemmeren. Ik neem een douche en vraag me af of Annejet me werkelijk verwacht. Ik lieg mezelf in ieder geval niet voor dat ik geen zin heb in haar. Mijn twijfel is echter of ik zo'n volbloedvrouw wel aankan, na de sleur van zoveel jaren passieloze seks met Gonnie. Misschien moet ik het gewoon aan mijn piemel overlaten. Die reageerde in elk geval spontaan bij elke blik op haar borsten. En piemels liegen niet. Leugens worden ergens in de hersenen gefabriceerd door allerhande uitvluchten voor de naakte werkelijkheid. Eens ik me heb afgedroogd en mijn slip aantrek, staat mijn besluit vast. Ik zal de heuvel opgaan waar Annejet nog altijd op haar standstoel ligt in haar witte katoenen jurk zonder beha en misschien wel zonder slipje, want dit is haar privé domein waar ze aan niemand verantwoording hoeft af te leggen over waarom of waarom niet. Ik haal diep adem, kijk nog even in mijn slip om mijn piemel moed in te spreken, maar dat hoeft al niet meer. Net als wanneer ik Gonnie visualiseer, steigert mijn mannelijkheid dus ook al wanneer ik aan Annejet denk. Op dit ogenblik ben ik me er, meer dan ooit, van bewust dat angst en twijfels in mijn hoofd ontstaan en vandaar naar mijn onderbuik trekken, naar mijn liezen, naar mijn lul en tot helemaal in mijn ballen. Ik geef ze geen kans. Ik ben naar hier gekomen om met mezelf in het reine te komen en de modder, het aangekoekte vuil en de verlammende frustratie komen voort uit de jarenlange sleur van een routineus seksleven op vrijdagavond, waarin ik als op commando klaarkom in het nauwe steegje van Gonnie's kut en daarna tevreden moet zijn met de gunst die ze me heeft toegestaan.

Wanneer ik de deur van de cabane achter me dicht trek en de geur van het bos, de aarde en van de warme stenen opsnuif, ben ik al een ander mens. Achteraf zal ik me ervan bewust zijn dat ik vanaf dat ogenblik in het geheel niet meer aan Gonnie heb gedacht. Ik loop door de boomgaard en het is alsof ik elke stam, elke tak, elk blad afzonderlijk zie en daarna, in de bloementuin, elke plant, elke stengel, elke kelk en elk op stuifmeel belust insect voor het eerst echt waarneem. Pas wanneer ik de trap van het terras bestijg, kijk ik naar boven en zie ik de witte vlek in verste hoek. Annejet ligt ontspannen in haar stoel. Het stralende wit van haar katoenen jurk contrasteert met haar licht gebruinde huid. Het isl duidelijk dat ze geen beha draagt.

'Hier lig ik elke avond te genieten van het uitzicht op die eindeloze bossen in het dal,' zegt ze, 'ik heb het geluk dat ik rond deze tijd nog heel lang zon op het terras heb, zeker van op dit plekje hier. Soms val ik hier gewoon in slaap, zeker als ik geen gasten heb. Dan word ik rond middernacht wakker en voel de wind onder mijn jurk tussen mijn benen. Daar houd ik van. Het zijn de zachtste vingers die een vrouw daar kan voelen. Ik ben er wel eens door klaargekomen. Als het dan nog warm genoeg is, trek ik mijn jurk uit en blijf ik nog een hele poos nagenieten van die lauwe wind op mijn huid en dan streel ik mijn borsten, mijn buik en mijn liezen tot mijn vingers het overnemen van de wind. Een hele trage manier van klaarkomen, met het ene kleine interne orgasme na het andere dat me dan elke keer doet verlangen naar meer. Naar iets ruwer, iets harder, iets meedogenlozer dan die weerloze vingers tegen mijn natte lipjes. Naar een grote, sterke mannenhand die me in bedwang houdt, naar een stijve pik die me helemaal vult. Eerst met zichzelf en daarna met zijn zaad. Die fantasie maakt dan dat ik soms weer een orgasme beleef, maar meestal laat het me dan achter met de werkelijkheid dat ik alleen ben met mijn verlangen.'

Terwijl ik me naast haar op een tabouret heb gezet, luister ik naar haar zangerige, bijna hypnotiserende stem die zo precies haar gevoelens tot uitdrukking brengt. Een vrouw die over haar seksualiteit, haar intimiteit, haar diepste verlangens kan praten zonder enige gêne, gewoon en tegelijk echt en eerlijk. Ik herinner me geen meisje waarmee ik ooit gevrijd heb die over haar gevoelens of verlangens heeft gepraat. En zeker Gonnie niet. Die verwacht dat ik een keer per week mijn verplicht nummertje opvoer, maar nooit heb ik haar iets horen zeggen over wat ze daarbij voelde, verlangde, fantaseerde...

Wanneer Annejet haar intieme ontboezeming stopt, keert ze haar gezicht naar me toe. De zon schijnt op haar donkere haar en op haar gebruinde, bijna olijfkleurige gelaat. Haar rode lippen plooien zich in een glimlach. Haar onderzoekende ogen lachen mee van zodra ze enkele seconden naar mij heeft liggen staren.

'Je bent mooi, Leonardo,' zegt ze, 'je lijkt meer op een Italiaan dan op een Vlaamse Len, weet je? Niet dat Italiaanse mannen betere minnaars zijn dan Belgische, Nederlandse of Franse. Helemaal niet. Weet je, juist Vlaamse mannen vind ik door de band genomen goede minnaars omdat ze meestal niet om mannelijkheid geven. Ze zijn bescheidener dan de anderen. Dat ligt in de Vlaamse aard, neem ik aan. Ze houden in ieder geval meer rekening met de gevoelens van een vrouw, denk ik. Al doen de Scandinaven dat ook. Maar die zie ik hier niet vaak. Die trekken verder naar het zuiden. Die houden van kleine, jonge Françaises, niet van een vrouw als ik die even groot is als hun vrouwen.'

Ze strekt haar arm en legt haar hand op mijn bovenbeen. 'Hebben jullie afgesproken of elkaar beloofd celibatair te zijn op jullie queeste?' vraagt ze theatraal.

'Nee, totaal niet,' antwoord ik en mijn stem klinkt even overtuigend als de waarheid in mijn woorden, 'we wilden voor een paar weken afstand nemen van elkaar en zien wat dat voor ons doet, wat ons overkomt en hoe we daar op reageren. Ik geloof niet dat Gonnie zich op dit ogenblik door een man laat versieren.'

Annejet zet zich rechtop, tegenover mij. Ze neemt haar hand weg van mijn bovenbeen en nu legt ze haar beide handen in haar schoot. 'Daar kan je nooit zeker van zijn, Len,' zegt ze, 'volgens mij is een van de problemen in jullie relatie dat jullie juist heel weinig over elkaar weten. Veel te weinig om van iets zeker te zijn. Zelfs niet over jullie zelf. Jullie modderen maar wat aan en doen plichtsgetrouw wat jullie denken te moeten doen om een relatie min of meer gaande te houden. Zoals je me vertelde: als goede ondernemers die de zaak draaiend houden zonder verlies te boeken. Maar volgens mij ook zonder winst. Break even volstaat dan een hele tijd. Tot een van de aandeelhouders toch uit is op een hoger divident, maar dat betekent dat de zaak helemaal opnieuw moet bekeken worden, vernieuwd, gemoderniseerd. En dat durven jullie geen van beiden aan, volgens mij.'

'Je bent een prima psychologe,' antwoord ik haar, 'zo bondig heb ik het nog nooit gehoord. En zo juist, de nagel op de kop. Maar dan vraag ik me wel af of mijn zin om met jou te vrijen ook maar iets kan betekenen voor mij en Gonnie. Voor mij zou het vast wel een opluchting zijn, eindelijk eens seks met een vrouw die haar seksualiteit als iets heel normaals ziet. Maar ga ik dan niet terug naar een Gonnie die ondertussen wel diep over haar relatie met mij heeft nagedacht, maar niet over haar eigen houding, haar eigen seksualiteit? Dan ben ik bang dat ik, door vreemd te gaan, iets zal ontdekt hebben dat ik niet meer wil loslaten. Dan moet ik aan mezelf toegeven dat ik... al die jaren tegen mijn zin met Gonnie heb gevrijd. Gewoon voor de status quo, snap je?'

'En of ik dat snap! Kijk, Len, ik weet dit niet uit eigen ervaring, gelukkig maar. Ik weet het van zoveel koppels die ik ken die in hetzelfde schuitje zitten als jullie. Ofwel modderen ze nog jarenlang door om allerhande redenen die ze bedenken, zoals jullie doen, ofwel scheiden ze. En dat houdt ook weer zoveel risico's in, want het is niet omdat de seks ineens goed is, dat je met elkaar kunt leven. Ik heb daar nooit voor gekozen. Ik kies mijn minnaars. En je kunt ervan op aan dat ik veeleisend ben. Ik kan best een lange periode zonder seks met een man, hoor. Maar als ik er eentje tegenkom die me echt de moeite waard lijkt, dan durf ik zonder blikken of blozen toe te happen. Je kunt in ieder geval gerust zijn dat ik je achteraf niet na kom hollen om naar meer te smeken. Kom, er is nog licht genoeg op de slaapkamer om elkaar te zien. Ik houd niet van een voorspel in het volslagen donker.'

Ze staat op, pakt me bij de hand en ik volg haar naar binnen. Bij de openstaande deur, nog op het terras, draai ik haar naar me toe en sla mijn armen om haar heen. Ze lijkt verrassend licht te zijn. Ik druk mijn lippen op de hare, ze opent haar mond uitnodigend. Onze tongen vinden elkaar en dartelen speels om elkaar heen. Mijn handen glijden over haar haar lenden naar haar billen en trekken haar jurk omhoog. Ze draagt geen slipje. Met beide handen streel ik haar billen terwijl we gulzig tongzoenen. De geur van haar geil slaat in mijn neus. Haar hand dringt zich tussen onze buiken, haar vingers zoeken naar mijn pik die zich wellustig heeft opgericht. Ik laat haar los en volg haar de trap op, naar haar slaapkamer. Die is donker door de houten wanden, maar het late zonlicht zet alles in een gouden gloed. Ze trekt haar jurk over haar hoofd en staat naakt voor me. Ik heb me niet vergist. Ze heeft prachtige tepels om volle, peervormige borsten. De tepelhoven zitten vol diepe rimpels en kloofjes, donkerbruin lijkt het wel, met daarop vlezige, vette en zonder twijfel harde tepels met een iets roziger kleur. Ze valt op haar knieën voor me en ritst mijn gulp open. Ik maak zelf mijn broeksband los. Mijn broek zakt op mijn voeten en ze trekt mijn slip naar beneden, net tot zo ver dat mijn harde lul eruit tevoorschijn schiet. Met haar beide armen rond mijn dijen trekt ze me naar zich toe en hapt ze naar mijn eikel.

Mijn penis is zo vriendelijk om zich helemaal op te richten, tot tegen de welving van mijn onderbuik. Haar tongpunt speelt over de hele lengte van mijn schacht, van aan mijn balzak tot over mijn toompje en dan rond mijn gespannen eikel. Die trekt ze tussen haar lippen naar zich toe en neemt hem in haar mond. Terwijl haar tong mijn toompje masseert, zuigt ze mijn eikel iets dieper naar binnen en begint ze trage zuigbewegingen te maken. Mijn vingers strelen door haar warrige, dikke haren. Ik geloof niet dat ik druk op haar achterhoofd hoef te zetten, zoals ik dat soms bij Gonnie wel eens geprobeerd heb. Deze vrouw is mans genoeg om te weten hoe ze een pik kan verwennen. En inderdaad, na een paar minuten van pure verwennerij van mijn eikel en toompje, drukt ze haar hoofd naar voor en neemt ze centimeter voor centimeter steeds meer lul in haar mond. Ergens driekwart van de lengte houdt ze op. Ik voel haar huig tegen mijn eikel aanzitten. Ik ben nog nooit in mijn leven zo zalig afgezogen. Ik streel haar schouders en haar nek vlak onder de haarlijn. Ze kreunt. Mijn bekken kantelt naar voor en mijn lul dringt iets dieper in haar mond. Ze trekt zich terug.

'Niet in mijn mond, Len. Niet vandaag. Niet bij de eerste keer. Ik heb je zaad ergens anders nodig nu. Ze springt op en legt zich op haar rug in bed. Ik trek mijn t-shirt uit en kniel tussen haar benen. 'Zo, gewoon op je rug?' vraag ik.

'Kom, ik weet nu niet beter dan zo,' zucht ze. Ze heft haar bekken en steekt er handig een hoofdkussen onder. 'Neuk me, Len, neuk me. Ik sta nog veel heter dan ik zelf dacht.'

Ik hoef mijn pik niet eens te leiden. Ik plaats mijn handen naast haar borst en hij is zo hard en stijf dat hij vanzelf de ingang vindt. Het idee dat mijn penis nu in een kut schuift zonder dat er kledders gel aan te pas komen, maakt me helemaal heet. Het is jaren geleden dat ik mijn pik nog zo gespannen heb gevoeld. Ik probeer zo langzaam mogelijk in haar binnen te komen. Doordat haar bekken op het dikke kussen rust (waarom zijn Gonnie en ik nooit op dit simpele idee gekomen???), glijd mijn schacht moeiteloos in haar, steeds dieper, tot ik niet verder kan. Alles is vochtig en warm rond mijn lul en mijn eikel voelt hoe de elastische wanden van haar grotje meegeven tot hij dat hardere plekje treft, waar geen doorkomen meer aan is. Ik geniet van dit moment. Hoe lang is het geleden dat ik nog een baarmoedermond heb gevoeld? Pas wanneer Annejet zelf haar bekken beweegt, slaag ik erin de vertrouwde bewegingen zelf te maken. Ik herontdek het plezier om mijn staaf zover naar achteren te trekken, dat alleen mijn eikel nog vooraan in haar kutje zit en dan hele kleine stootjes te geven. En het is duidelijk dat Annejet daar ook van houdt. Ze prevelt bijna onverstaanbaar iets als: 'Ja, goed zo, nu een kleine beetje dieper, niet erg veel.'

Ik buig me helemaal over haar heen tot ik haar borsten kan likken en op het ogenblik dat ik een van die vette tepels tussen mijn lippen neem, besef ik dat ik me niet langer kan bedwingen. Ik verstijf, richt me weer op mijn armen op en kreun als een voorhistorisch dier terwijl mijn zaad in lange stralen in haar spuit. Ik val op haar neer. Ze slaat haar armen om me heen en drukt me zo dicht mogelijk tegen zich aan terwijl ze zuchtend en steunend kreunt.

Wanneer we van elkaar afrollen en naast elkaar liggen, glijdt haar hand naar mijn kleddernatte lul die nog helemaal stijf staat. 'Dit was zo goed,' fluistert ze, 'echt wat ik nodig had om me weer vrouw te voelen.'

'Had ik niet beter een condoom omgedaan?' vraag ik, 'Ik had er gekocht bij de apotheek in Rochefort.'

'Daar is het in ieder geval te laat voor,' lacht ze, 'maar maak je geen zorgen. Ik heb een spiraaltje in. En het is al van rond nieuwjaar geleden voor mij... we waren helemaal ingesneeuwd en ik kon mijn gast niet de heuvel afsturen naar de cabane. Dat is dus zeven maand geleden. Jij hebt het toch nog maar een week geleden met Gonnie gedaan, neem ik aan? Ik vertrouw jou. Vertrouw jij mij. Ik wil ook geen risico lopen, ben je gek?'

Terwijl ik ontspannen op mijn rug lig, schuift ze als een slang over het laken en al snel voel ik haar tong tegen mijn schacht, mijn toompje, mijn eikel. Nu hij niet helemaal meer stijf is, werkt ze hem langzaam helemaal naar binnen, waar hij snel weer groeit en ze haar hoofd naar achteren trekt naarmate mijn lul langer wordt. Nu zuigt ze ongegeneerd af, met alleen mijn eikel en een klein stukje van mijn schacht tussen haar lippen. Ik verwittig haar dat ik ga komen, maar ze houdt niet op. Dus toch in haar mond, nu wel. Ze houdt haar hoofd vlak tegen mijn piemel tot hij slap is geworden en likt hem dan nog eens speels af terwijl ze hem tussen haar vingers rechtop probeert te houden.

Dan komt ze weer naast me liggen, op haar zij. Haar tepels staan nog altijd hard. Ik streel haar tieten, haar tepelhoven en haar tepels. Ik kan er niet aan doen, mijn piemel groeit weer, maar ik negeer hem straal. Het is te donker geworden om elkaar goed te zien. Annejet trekt het laken over ons heen.

Bij het eerste licht word ik naast haar wakker. Ik open het raam. Buiten is er een jubelend orkest van zangvogels aan de gang. Ik kijk op mijn uurwerk: iets over vijf. Het is warm op de kamer. Ik sla het laken van Annetjet af en bewonder haar lijf. De stevige schouders, de borsten die slap elk een kant van haar bovenlichaam op wijzen met tepelhoven die nu groot en glad zijn en de tepels herleid zijn tot schuchtere erwtjes. Haar strakke buik, haar getrimde driehoekje, haar lange benen. Om half tien maakt ze me wakker.

'Je bent nog altijd mijn logé, Len, dus naar je cabane en doe met je dag wat je wilt. Als je geen brood hebt, kan je een paar sneden meenemen. Voor de rest van je ontbijt heb je daar alles.'

Ik sta op uit bed en sta naakt voor haar. Ze neemt voorzichtig mijn slappe lul in haar hand: 'Maar dit schatje mag vanavond weer binnen als het van zijn baasje toelating krijgt.'

'Tot vanavond dan,' lach ik en ik trek mijn slip, broek en t-shirt aan. Na het ontbijt in de cabane, typ is alles wat gebeurd is zo waarheidsgetrouw in. Heb ik Gonnie bedrogen? Zonder twijfel. Heb ik van de seks met Annejet genoten? Absoluut. Is dit iets wat ik met Gonnie durf te delen? Ja, en ik maak me geen zorgen over hoe ze daar op zal reageren.