Door: Westy
Datum: 02-11-2025 | Cijfer: 9.8 | Gelezen: 1592
Lengte: Zeer Lang | Leestijd: 48 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Reunie, Roodharig, Vrienden,
Lengte: Zeer Lang | Leestijd: 48 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Reunie, Roodharig, Vrienden,
Vervolg op: Sanne - 52: Together Again
De Reünie (1)

Sanne deel 53: De Reünie (1)
LeAnn parkeerde aan het einde van de middag de Ford stationwagen in de buurt van de feestzaal waar ze elk jaar samenkwamen voor de reünie. Ze waren nog maar net uitgestapt of de dames begroetten hartelijk een vrouw die de straat overstak in dezelfde richting als waar zij heen gingen.
“Hey… Chelsea!”
De latina keek op en kreeg meteen een brede glimlach op haar gezicht.
Ze was een aantrekkelijke verschijning met bruin krullend haar al was ze wat steviger gebouwd. Zeker in haar schouders. Chelsea had tijdens haar studententijd veel aan roeien gedaan en ze bezocht nog steeds de sportschool. Ze oogde fit en sterk. Het verbaasde Mark daarom niet dat Chelsea een base was.
De vier vrouwen groetten, knuffelden en zoenden elkaar.
Toen kreeg Chelsea Mark in de gaten die het tafereel van een afstandje belangstellend en met een glimlach gade stond te slaan.
“Ah Dutchy… Is dat onze mystery guest van vanavond…?” lachte ze.
“Chels… mag ik je voorstellen aan mijn echtgenoot Mark?” lachte Sanne.
“Zo geheimzinnig is hij niet hoor…”
Mark stelde zichzelf netjes voor.
Chelsea bekeek hem met een bijzondere aandacht.
“Ik had het er gisterenavond aan de telefoon nog over met Abby en Jennifer. We vroegen ons af wat voor type man jij aan de haak geslagen zou hebben. De meningen waren best verdeeld. Van een breedgeschouderde sportman tot een romanticus. Eigenlijk dacht niemand van ons dat jij echt zou trouwen.”
“Ik denk dat dat juist de reden is dat Shelly hem heeft uitgenodigd vanavond. Zeg... Zullen we lekker naar binnen gaan…? Ik heb wel trek in een wijntje” zei Kaitlin.
“Bovendien staat er een frisse wind” huiverde ze.
LeAnn opende kofferbak van de Ford en haarde er 3 jasjes uit. Chelsey droeg exact hetzelfde jasje.
Het is op de universiteit van Princeton een traditie dat elke eindexamenklas gezamenlijk een zogenaamde ‘klassenjas’ ontwerpt. Het jasje was Oranje-Zwart gekleurd met het logo van de universiteit op de borst en een Tijgerkop op de rug met daaronder het jaartal van afstuderen. De Class Jackets werden elk jaar gedragen op de reünie.
Chelsea was hen al vooruitgegaan.
Shelly stond bij de ingang en verwelkomde als gasvrouw al haar oud teamgenoten. Zij had deze groep hoogstpersoonlijk samengesteld na een strenge, doch rechtvaardige selectiemethode.
Mark moest even glimlachen. Want Shelly had haar geliefde joggingbroek en sweater zowaar ingeruild voor een keurig broekpak. De Nike gympen waren vervangen door pumps met een lage hak.
Als ze wat meer werk maakte van haar uiterlijk - zoals nu – zag ze er best goed uit. Of Shelly zich ook echt comfortabel voelde in deze outfit was echter nog maar te bezien. Maar ze paste zich keurig aan. Al moest ze zich op haar werk als CEO ook aan bepaalde kledingregels houden.
Haar Class Jacket die ze eroverheen droeg matchte niet met haar kleding. Maar dat gold voor alle dames. Sanne had Mark al verteld dat de Class Jackets alleen aan het begin van de avond gedragen werden, voornamelijk voor de groepsfoto. Aan het einde van de avond werd er een groepsfoto in een meer informele sfeer genomen. Zonder Class Jackets en in een meer uitbundige feestsfeer.
Mark voelde dat alle vrouwen wel zin hadden in hun eigen feestje.
Shelly gaf Mark een stevige handdruk.
Opnieuw maakte de leidster van deze groep een sterke en zelfverzekerde indruk op hem.
“Hello Mark… Good to see you again. Welcome on our reunion. Please, come in…”
“Nogmaals dank voor de uitnodiging Shelly. Ik vind het een eer.”
“We wachten nu nog op Amy en Meredith, dan zijn we compleet” zei Shelly tegen Sanne.
Mark wist dat sommige dames van ver moesten komen. Sommige zelfs uit andere staten zoals Kaitlin die daarom een dag eerder overgekomen was uit New Mexico.
Via een gang kwamen ze in een middelgrote feestzaal.
Langs een van de wanden stonden lange tafels met tafellinnen met een warm en koud buffet. Twee dames van de bediening waren bezig met de laatste details om alles klaar te zetten. Er waren schalen met salades, stokbrood, gevulde eieren, carpaccio van gerookte zalm, een vismousse, vers fruit en gerookte forel. Er stonden enkele buffetwarmers gereed. Waarschijnlijk werden de warme gerechten zoals soep, vlees, kip en saté pas op het laatste moment uit de aangrenzende keuken aangevoerd als het lopend buffet geopend zou worden.
Aan een andere zijde van de zaal was een grote bar waar een vrouwelijke medewerkster van dit etablissement achter stond om de binnendruppelede gasten van drankjes te voorzien. Zoals al het personeel voor deze avond op verzoek van Shelly uit vrouwen bestond. Want het was wel een echte meidenavond. De aanwezigheid van Mark was daarom extra bijzonder.
Mark zag ook een laptop en een DJ-set met speakers en discolampen en een microfoon. Daarachter hing een grote witte vlag met het logo van de universiteit van Princeton met de Latijnse spreuk Dei sub numine viget. (Onder God floreert zij).
Voor de DJ-set was een stuk vrije vloer waarop gedanst kon worden. Rondom de dansvloer waren 4 tafels opgesteld waar je in groepjes van 4 tot 6 personen aan kon zitten. Door het lopend buffet wilde Shelly voorkomen dat de dames de hele avond op dezelfde plek bleven zitten. Ze waren een Team en Shelly wilde dat alle dames contact met elkaar zouden maken en dus zouden rouleren. Maar dat gebeurde elk jaar vanzelf wel. Na een jaar hadden ze altijd erg veel bij te praten met elkaar. De groepjes vormden zich vanzelf en wisselden steeds van samenstelling.
Er stonden een paar dames aan de bar met elkaar te praten. Een paar dames stonden op de dansvloer met een glas in hun hand. Het geroezemoes en hier en daar een lach waren al op de gang te horen. De stemming zat er al lekker in.
Zodra Sanne, LeAnn, Kaitlin en Mark de zaal binnenkwamen vielen de gesprekken stil. Alle ogen keken nieuwsgierig en onderzoekend in Marks richting. Maar daarna werden hun vriendinnen hartelijk en enthousiast verwelkomt. Er werd wederom veel geknuffeld en gezoend. Vooral Sanne werd enthousiast begroet. De meeste dames hadden hun vriendin al 2 jaar niet meer gezien. Bovendien lag Sanne erg goed in de groep had Mark al van LeAnn begrepen.
Mark wist dat deze groep vrouwen een sterke onderlinge band hadden en dat was ook wel te zien. Hij hield zich wijselijk op de achtergrond. Maar zodra ze hun vriendinnen en oud teamgenoten verwelkomd hadden verplaatste de aandacht zich meteen naar Mark.
Nieuwsgierige en observerende blikken. Alsof ze nog steeds niet echt konden geloven dat Sanne echt getrouwd was.
Dus dit was hem dan. De man die Sannes hart had veroverd. Het was dus echt waar.
Sanne had haar arm om de schouders van een brunette geslagen. Ze droeg een groen jurkje met een lange halsketting en bijpassende oorbellen. Aan haar voeten droeg ze zwarte pumps van een duur merk. Alle dames waren universitair geschoold, hadden goed betaalde banen en waren voor deze voor hen zo speciale avond goed gekleed.
Dat Sanne juist deze dame als eerste aan Mark voor wilde stellen had een reden.
“Dana… Mag ik jou voorstellen aan mijn echtgenoot: Mark Van den Berg?” zei Sanne trots met een brede glimlach op haar gezicht.
Dana stapte naar voren en schudde Mark hartelijk de hand.
“Dag Mark. Fijn om kennis met jou te mogen maken. Ik ben Dana. Samen met LeAnn een van de spotters van Sanne”.
“Dan had je dus een speciale band met Sanne” zei Mark.
“Zeker. LeAnn en ik letten op haar. Ze rekende en vertrouwde op ons. Ik was er ontzettend trots op om haar spotter te mogen zijn. Sanne is een leuke en geweldige meid. Ik ben er zeker van dat Sanne bij jou in goede handen is. LeAnn zei dat ze stapelgek op jou is. Nu ben jij haar spotter Mark. Pas goed op haar. Met haar heb je goud in handen.”
Dana werd op haar schouder getikt door Trisha.
Alsof ze zeggen wilde: jij hebt je beurt nu gehad. Dana zag de groep achter haar en maakte glimlachend plaats. Trisha was een switch wat wil zeggen dat ze afhankelijk van de formatie beurtelings base of spotter was.
“Hi Mark. Ik ben Trisha. Weet je zeker dat je geen ingehuurde acteur bent? Ik zie anders wel een trouwring aan je vinger. Maar wij hebben Sanne nog nooit op een leugen kunnen betrappen. Dus als zij zegt dat ze met jou getrouwd is dan geloven we haar. We gunden haar dat allemaal. Sanne zei wel eens dat ze ooit een gezin wilde stichten. Maar euh… we weten allemaal dat ze een nogal stormachtig leven had hier op Princeton. Dat stak ze ook niet onder stoelen of banken. Sanne is open en eerlijk met het hart op de juiste plaats. Maar toch geloofden we niet dat zij zich ooit zou kunnen binden. Sanne was een vlinder die van bloem tot bloem vloog. Vaak samen met Kaitlin. Sanne was van niemand en gelijktijdig ook van iedereen. Ze euh… Hoe zeg ik dat netjes…? Genoot volop van wat het leven haar te bieden had. En een vrouw met haar looks en kwaliteiten was zeer in trek. Alle cheerleaders waren in trek bij de boys. Maar sommigen zoals Kaitlin en Sanne waren heet als vuur. Vooral omdat zij…eh… tja… erg ‘gewillig’ waren zo zal ik het maar uitdrukken. Vandaar dat het ons wel verbaasde dat zij getrouwd is.”
“Hou het kort Trish… We hebben nog de hele avond om te kletsen.”
Een zwarte vrouw in een paarse jurk stelde zich aan Mark voor.
“Hi… ik ben Phoebe. Een van de spotters van Kaitlin. Trisha is hier de grootste kletskous van de groep. Die lult je de oren van je hoofd als ze de kans krijgt. Maar verder een prima meid hoor. Welkom op onze reünie. We waren allemaal erg nieuwsgierig naar je. Maar ik denk dat Sanne een goede keuze gemaakt heeft. Sanne heeft het zelden mis met haar gevoel. Als zij ergens voor gaat dan is dat voor de volle honderd procent.”
Een voor een maakte Mark kennis met de groepsleden.
Jennifer was een base die tegenwoordig als advocate bij Cravath, Swaine & Moore werkte, een gerenommeerd advocatenkantoor in New York. Ze was gespecialiseerd in familierecht en jeugdrecht. Ze vocht als een tijgerin voor haar cliënten in de rechtbank en had al een behoorlijke reputatie opgebouwd. Het was hard werken, maar ze verdiende bakken met geld en had volgens Kaitlin een uurtarief waarvan een paard de hik zou krijgen. Toch deed ze ook veel pro deo zaken.
Megan was een goedlachse blondine met helderblauwe ogen. Ze was een switch en woonde tegenwoordig in Springfield in Massachusetts waar ze een praktijk aan huis had als psychologe. Rhonda was een zwarte vrouw uit Louisville Kentucky en HR-manager. Ashley was een latina uit Columbus in Ohio die een eigen marketingbureau had. Mary Ann was een base en werkte als bedrijfsjuriste in Hartford in Connecticut.
Shelly en Abigail woonden beiden net als Jennifer in New York. Kaitlin woonde tegenwoordig in New Mexico. De andere dames woonden nog steeds in New Jersey. Shelly was de enige die singel was. De andere dames waren getrouwd of hadden een vaste vriend. De meesten waren moeder. Een aantal van hen werkte daarom parttime zoals LeAnn.
De sfeer was ontspannen en vrolijk.
De dames hadden veel bij te praten met elkaar. LeAnn had Mark verteld dat ze van haar Luke begrepen had dat de mannen van het Football team hun jaarlijkse reünies vaak combineerden met een wedstrijd in de NFL. Daarna werd de avond meestal afgesloten in een nachtclub of een café met liters bier en het vertellen van sterke verhalen.
De dames deden het wat rustiger aan. Het samenzijn en vooral lekker bijpraten over tal van vrouwendingen en een gezellige avond met elkaar stonden voorop. Samen lekker eten met een goed glas wijn en muziek en dans. Maar vooral veel praten en lachen met elkaar.
LeAnn dronk nooit alcohol vanwege haar levensovertuiging. Het was dus logisch dat zij de BOB was vanavond. De meeste vrouwen kwamen met een taxi of werden door hun mannen gebracht en ook weer opgehaald. De dames die van buiten New Jersey kwamen logeerden bij vriendinnen. Niemand hoefde een hotel te boeken.
De gemengde groep bestond uit 16 dames waarvan 4 latina’s en 2 met een donkere huidskleur. Sanne was de enige die niet uit de V.S. kwam. Al had Princeton veel buitenlandse studenten.
Inmiddels waren ook Meredith en Amy gearriveerd.
Mark stond met Rhonda en Abigail te praten toen er plots een tenger gebouwde dame voor hem stond. Ze was klein van stuk, slank en had kleine maar stevige borstjes. Ze had zwart haar en een ondeugende schittering in haar ogen waarmee ze hem brutaal en indringend aankeek.
Mark wist zodra hij haar zag meteen wie dit moest zijn: Amy Thompson, de top-flyer en de absolute ster van het team doordat zij alle spectaculaire sprongen en stunts deed.
Haar handdruk was stevig en kordaat.
“Zo… dus jij bent degene die Sanne heeft weten te strikken…?”
“Nou… het was eerder andersom” zei Mark.
“Dat verbaast mij niets. Sanne wist altijd precies wat ze wilde en wat ze niet wilde. En vooral met wie wel en met wie niet. Sanne zorgde met haar inzet, humor en optimistische houding altijd voor een positieve energie in het team. Ze was een meid waar je altijd op kon bouwen. Zij laat het team of haar vrienden never nooit vallen. Dus jij zit gebakken met haar als vrouw. Sanne was mooi, erg geliefd en populair bij de jongens. En zeer intelligent. Ik moest keihard blokken. Sanne hoefde maar iets te lezen en het zat in dat knappe koppie van haar. Ze had alles was ik niet had. Zij had zoveel talenten. Alles leek haar makkelijk af te gaan. De wereld lag aan haar voeten. Maar zij voelde zich niets meer dan de schoonmaakster of de terreinknecht die de lijnen op het veld trok. Echt een wereldmeid. Ik ben blij dat ik haar mijn vriendin mag noemen.”
“Jij hebt anders ook een grote reputatie. Sanne, LeAnn, Kaitlin en Shelly dragen jou op handen. Dankzij jou had het Team aanzien. Jij was de troefkaart.”
“Ach, dat was toen. En wellicht wat overdreven. Ik deed gewoon mijn best en gaf niet op voordat het mij lukte. Daar had ik zo nu en dan best een paar blauwe plekken of wat schaafwondjes voor over” zei ze bescheiden.
“Ik heb jou gezien op YouTube. Je was echt heel erg goed.”
“Mijn teamgenoten rekenden op mij. Die wil je niet teleurstellen of laten vallen. Daarom deed ik altijd mijn uiterste best. Dat waardeerden ze. We waren samen een Team. Altijd. We kwamen altijd voor elkaar op. Gingen voor elkaar door het vuur als het moest. We steunden elkaar zowel binnen als buiten het veld. Als iemand van ons even niet lekker in haar vel zat dan sleepte de groep haar er doorheen. Dat was onze kracht. Ik was slechts een radertje in het geheel. Cheerleaders don’t play the field, we rule the sidelines.”
Mark sprak haar niet tegen maar hij wist dat Amy zich te bescheiden opstelde. De krachtige, trotse houding en haar mentaliteit van nooit op willen geven was af te lezen uit haar brutaal fonkelende ogen. Amy was klein van stuk maar een wilskrachtige en sterke vrouw die veel indruk op hem maakte.
De stunts die zij maakte vereisten veel techniek, timing, balans, sprongkracht, tempo, coördinatie, communicatie en vertrouwen in haar spotters.
Nu iedereen binnen was, wat gedronken had en elkaar begroet had vond Shelly het tijd om als Team captain de groep toe te spreken. Ze heette iedereen welkom en was blij dat ze dit jaar weer voltallig aanwezig waren met het hele Team. Want ze hadden Sanne vorig jaar erg gemist. Ze heette ook Mark van harte welkom als speciale gast.
Daarna gaf Shelly Sanne het woord.
“Dankjewel Shelly. En nogmaals dank dat Mark mee mocht komen. Als onze leidster had jij de beslissende stem. Maar ik ben blij dat hij door alle meiden zo goed en hartelijk ontvangen is op ONZE avond.”
Er klonk een zacht instemmend applausje.
“Lieve vriendinnen… Ik ben blij dat ik er dit jaar weer bij mag zijn. Zoals jullie weten zijn de afgelopen 2 jaar voor mij erg druk en zeer bewogen geweest. Ik ben verloofd, getrouwd, geëmigreerd naar Italië waar ik in Milaan een nieuwe baan had gevonden. Een ingrijpende reorganisatie, een modeshow die erg bepalend was voor de toekomst van het bedrijf. Er stond ontzettend veel druk op de ketel. Daardoor kon ik er vorig jaar spijtig genoeg niet bij zijn.
Maar ik klaag niet. Het is mijn droombaan. En ik loste hiermee een belofte in die ik aan mijn zus had gedaan. Ik kan jullie meedelen dat ik erg gelukkig ben in Milaan. Zeker dankzij mijn lieve echtgenoot die ik bij deze nogmaals met blijdschap en trots aan jullie voorstel. Mark is echt the love of my live. Een schouder om op te leunen. Mijn anker, mijn rots in de branding, mijn soulmate, mijn alles. Of zoals ze in het Italiaans zeggen: Sei la mia vita.”
Sanne keek even met een warme, liefdevolle blik opzij in de richting van Mark.
“Toen ik hier als jong meisje aankwam om op Princeton te studeren was ik dat meisje uit die dure villa van die rijke familie en opstandig tegen een vader met strenge regels. En met een gebroken hart vanwege het verlies van mijn zus. Ik zat behoorlijk met mijzelf in de knoop.
Hier in Princeton kreeg ik een nieuwe start. Ik leerde hier veel vrienden kennen en met jullie 15 fantastische teamgenoten. Voor het eerst in mijn leven was ik er gewoon een van de groep. Gewoon Sanne. Dat betekende erg veel voor mij. Ik voelde mij hier welkom en geborgen. Dit gaat verder dan vriendschap. Dit voelt als een hechte familie. Princeton is echt een thuis voor mij. En dat komt door jullie.”
De dames gaven haar een kort bescheiden applausje.
“Maar mijn hart was nog steeds vol verdriet. De pijn slijt met de jaren. Maar het gaat nooit meer weg. Het blijft een gat in mijn gebroken hart. Die onmacht, frustratie en verdriet uitten zich in een -zoals jullie allemaal weten- stormachtig en losbandig leven. Het was mijn uitlaatklep om de pijn en het verdriet te verwerken.
In LeAnn vond ik een trouwe vriendin die mij begreep. Ik had meer aan haar dan aan mijn waardeloze therapeut. Niemand kent mij beter dan LeAnn. Zij kent mijn diepste gevoelens en onzekerheden. Mijn twijfel, mijn pijn. En we delen samen de liefde voor de grote filosofen.
Met Kaitlin had ik ook een zeer intieme band. Op een geheel andere manier zoals jullie weten. En ja… we hebben aardig wat aan gerotzooid he Katie…?”
Er klonk gelach en gegniffel uit de groep.
“Niemand van jullie verwachtte dat ik ooit zou trouwen. Niemand verwachte dat ik een min of meer normaal leven zou kunnen leiden.
Niemand… behalve LeAnn.
Lieve LeAnn… je gebeden zijn verhoord.”
Sanne keek even naar haar vriendin die haar vriendelijk toelachte.
“Maar het is mij toch gelukt om de man van mijn leven te vinden. Hij zit daar zoals jullie kunnen zien.
Mark en ik hebben geen geheimen voor elkaar. Hij is op de hoogte van mijn verleden. Jullie kunnen en mogen hem dus alles vertellen. Ook de nasty details.
En nu… Nu is het tijd om te feesten en gezellig bij te kletsen met elkaar. Ik heb jullie allemaal gemist en we hebben veel in te halen met elkaar.”
Onder leiding van Shelly poseerden ze allemaal in hun Class Jackets voor de groepsfoto.
Daarna vormden de dames een cirkel waarbij ze de handen van degene naast hen vasthielden.
“Ladies, meiden, vriendinnen… Princetonians… Please stand for the Princeton Canon Song.”
Abigail drukte snel een paar knoppen in op haar laptop waardoor er een muziekje klonk. Het was het lijflied van de universiteit, geschreven door 2 studenten uit de Class of 1907. Shelly gebruikte dit altijd om hun reünie te starten en het groepsgevoel te versterken.
Abigail nam snel haar plaats binnen de cirkel weer in.
Alle dames zongen trots uit volle borst het lied mee.
In Princeton town we've got a team
That knows the way to play.
With Princeton spirit back of them,
They're sure to win the day.
With cheers and song we'll rally 'round
The cannon as of yore,
And Nassau's walls will echo with
The Princeton Tiger's roar:
(And then we'll) crash through that line of blue,
And send the back on 'round the end!
Fight, fight for ev'ry yard,
Princeton's honor to defend.
Rah! Rah! Rah!
Rah! Tiger sis boom bah!
And locomotives by the score!
For we'll fight with a vim
That is dead sure to win,
For Old Nassau.
Ze sloten af met een Yell:
We are the Tigers
We are the best
The other team
Can take a rest, Yes!
Abigail startte wat sfeervolle loungemuziek waarbij de dames bij kletsten en de glazen nog eens gevuld werden. Het officiële gedeelte was voorbij en de class Jackets gingen uit. Gelukkig, want het was best warm met die jasjes aan. En de temperatuur zou naarmate de avond vorderde alleen maar stijgen. Natuurlijk werden zowel Sanne als Mark aan de tand gevoeld over hun relatie. Hoe die ontstaan was en hoe het met hen ging in Milaan.
Mark bevond zich in een groep van mooie, hoogopgeleide vrouwen die allen meer verdienden dan hem. Maar er was niemand die hem iets verweet. Integendeel, de dames wilden alles weten over de echtgenoot van hun vriendin. Ze waren stuk voor stuk erg nieuwsgierig en niemand stoorde zich eraan dat hij als enige man aanwezig was op hun meidenavond.
De gesprekken tussen de dames gingen vaak over hun tijd aan de universiteit van Princeton, kinderen, familie, koken, tassen, schoenen en; hoe kan het ook anders met Sanne; over mode. Natuurlijk moest Sanne alles vertellen over haar nieuwe baan en de verhuizing naar Italië. En uiteraard wilden haar vriendinnen alles weten over Mark. Hoe had ze hem veroverd? Waarom juist hij uit die eindeloze rij aanbidders waaruit zij kon kiezen? Hoe was hun eerste date? De eerste keer seks met elkaar…? Ze wilden alles weten en Sanne gaf graag antwoord. De dames begrepen dat Sanne helemaal ‘over the moon’ was van Mark en ze waren allemaal bij voor haar.
De groepjes wisselden steeds van samenstelling. Zo leerde Mark vlot alle dames kennen en hoorde hij grappige, boeiende, vermakelijke en sappige details van de dames die zij met Sanne hadden meegemaakt. Elk van hen had wel haar eigen verhaal, anekdotes en herinneringen aan haar tijd met Sanne op Princeton. Zo leerde Mark veel dingen over Sanne die hij nog niet van haar wist.
Na ruim een uur pakte Shelly de microfoon van de DJ set om boven al het geroezemoes en de loungemuziek uit te komen.
“Ladies… het buffet is geopend! Laat het jullie allen smaken en geniet van deze avond!”
Abigail zorgde deze avond voor de muziek. Ze had een lange sexy strapless jurk aan met een net maar diep decolleté. Haar jurk had aan een zijde een lange split.
De rustige loungemuziek waar volop bij gepraat kon worden was inmiddels ingewisseld voor een wat vlotter genre. Abigail bouwde het goed op.
Mark bekeek met interesse naar haar DJ set. Abigail, door de groep kortweg Abby genoemd zei dat de set van haar echtgenoot was.
“Ik ben zelf econome bij een grote zakenbank op Wall Street. Mijn man brengt me elk jaar naar de reünie, bouwt de set op en hij haalt mij na afloop ook weer op. Ik heb veel verstand van cijfertjes en beurskoersen maar niet van techniek. Hij heeft me uitgelegd hoe dit werkt en ik zorg elk jaar voor de muziek. Ik vind het erg leuk om te doen. Deze avonden staan vooral in het teken van veel lol hebben met elkaar en veel lachen. Precies wat we vroeger als studenten deden. Gewoon lekker als meiden onder elkaar. Herinneringen ophalen, feesten.”
Er kon de hele avond door gedronken en gegeten worden. Op verzoek van Shelly trok het personeel zich na enige tijd terug zodat ze als groep gezellig onder elkaar waren. Zowel aan de bar als bij het lopend buffet was het zelfbediening waar je zoveel kon pakken als je wilde.
Langzaam maar zeker voerde Abby het volume en het ritme wat op wat ze erg goed deed vond Mark.
Hier en daar werd al een dansje op de dansvloer gewaagd tussen de groepjes die langs de kant aan de tafels zaten te eten of te drinken. De gesprekken vielen geen moment stil en Mark hoorde hier en daar aardig wat pikante details over Kaitlin en Sanne. Lachend, maar niet verwijtend. Ze kenden hun vriendinnen en Sanne had zelf verteld dat Mark alle dirty details mocht weten.
De sfeer werd steeds uitbundiger en losser.
Mark stond op een gegeven moment met Trisha te praten die inderdaad een onuitputtelijke woordenstroom produceerde. Ze was een gezellige prater maar eenmaal op gang nauwelijks af te stoppen. Gelukkig werd Mark ‘gered’ door LeAnn die haar meevoerde naar Mary Ann.
Megan bleek zeer aangenaam gezelschap. Ze had een opmerkelijk waarnemingsvermogen. Dat had wellicht ook te maken met haar beroep als psychologe. Die mooie diepblauwe ogen van haar straalden rust en warmte uit.
“Jij en Sanne passen bij elkaar, dat zie ik gewoon” zei Megan.
Mark bedankte haar en voelde dat ze meende wat ze zei. Hij hoopte maar dat die vriendelijke psychologe er kijk op had. Behalve betoverend blauwe ogen had ze ook een lekker strak kontje met een paar volle ronde billen vond Mark.
Daarna had hij een fijn gesprek met Shelly, de Team captain van deze bende.
Op een gegeven moment pakte Abigail de microfoon.
“Meiden… Vermaken jullie je een beetje…? Ik wel hoor… En we zijn nog maar net begonnen… It’s Ladies night! Zoals elk jaar kunnen jullie weer jullie verzoeknummers indienen bij mij. Maar dit plaatje is speciaal voor Dutchie. Hier ook wel bekend als Red. Onze vriendin uit Europa. We zijn blij dat ze er dit jaar weer bij is. Want zonder haar zijn we immers niet compleet. Dit plaatje is voor alle dames met rood haar…”
Vervolgens startte ze ‘Red Headed Woman’ een swingende song van Sonny Burgess.
Er klonk applaus en gejoel uit de zaal en Sanne werd uiteraard luidkeels toegezongen. En zelf danste ze met Mark ze waarbij ze haar rode haar lekker losgooide.
I said, a red headed woman will make you wish you never been born
All you wanna hear is the caveman a-blowin' on his horn
Well now, a red headed woman's about the meanest thing I know
Oh, a red headed woman's about the meanest thing I know
Will love you a lot, if you got money to show
Yeah!
De dames begonnen nu goed los te komen. Het werd steeds drukker op de dansvloer en de drank vloeide rijkelijk.
LeAnn dronk nooit alcohol maar zij had het ook uitstekend naar haar zin zag Mark. Natuurlijk trok ze veel op met haar medespotter Dana. Maar ze praatte ook bij met de andere dames.
Sanne stapte op Abigail af en fluisterde haar iets in het oor. Abby knikte en tikte wat in op de laptop.
“Meiden... dit plaatje is speciaal voor mijn vriendje… inmiddels mijn trouwe lieve echtgenoot. Met deze song begon het allemaal tussen ons…” zei Sanne door de microfoon.
Vervolgens draaide Abby ‘For Your Eyes Only’ van Sheena Easton.
Mark dacht natuurlijk meteen terug aan die adembenemende striptease wat feitelijk de start was van hun relatie. Hiermee gaf Sanne hem haar lichaam… maar vooral ook haar hart.
Sanne sloeg haar armen om de hals van Mark, trok hem naar zich toe en zoende hem intens vol op de mond.
De groep joelde en stond in een kring om hen heen. Waarna Sanne en Mark samen een innig dansje deden. Hij had zijn handen op haar ronde billen. Zo schuifelden ze samen intiem over de dansvloer. De romantiek spatte er gewoon vanaf. Mocht een van de aanwezigen nog enige twijfel hebben over de relatie tussen Sanne en Mark dan was deze nu wel weggenomen.
Zowel Sanne als Mark gingen in hun gedachten weer terug naar de tijd dat ze elkaar beter leerden kennen nadat Mark haar eindelijk; na enig aandringen en steun van Yvonne; mee uit eten had gevraagd. En die allereerste keer dat ze met elkaar naar bed waren geweest. De tijd had sindsdien niet stilgestaan. Maar voor hen leek het echter alsof het de dag van gisteren was.
Sanne genoot ervan om dit met haar grote liefde te doen te midden van al haar Amerikaanse vriendinnen. Mark was nog altijd bijzonder blij en trots dat hij deze prachtige, roodharige en warmbloedige dame zijn vrouw mocht noemen.
Ondanks alle dames om hen heen hadden Mark en Sanne alleen oog voor elkaar.
Mark deed daarna ook een duit in het zakje door speciaal voor Sanne ‘She’ van Elvis Costello aan te vragen. Zo zwijmelden ze samen even en genoten ze van elkaar.
Na het intieme geschuifel werden de beats opgevoerd en het begon een swingend avondje te worden.
Mark ging volledig op in de groep en praatte met iedereen. Nu de muziek luider werd moest je met wat meer stemverheffing praten om verstaanbaar te blijven. De gesprekken werden daardoor meer een op een gevoerd en wat intiemer en persoonlijker van aard. Dana wist veel leuke dingen te vertellen die ze met Sanne had meegemaakt. Ashley onthulde dan weer wat meer ‘stoute dingen’ en streken die Kaitlin en Sanne hadden uitgehaald. Van intieme seksfeestjes tot spannende plekken waar ze het gedaan hadden. Als spotter van Kaitlin had Ashley veel contact met Kaitlin en ze was erg goed op de hoogte van wat die twee allemaal uitgespookt hadden met allerlei jongens.
Maar er was meer. Ashley was een lesbienne en ze had thuis een vaste vriendin. Vanwege haar seksuele voorkeur was ze veel meer dan alleen de spotter van Kaitlin geweest. Zij en Kaitlin hadden op Princeton menig maal samen de lakens met elkaar gedeeld. En Sanne was ook vaak met Ashley naar bed geweest. Al dan niet in een trio samen met Kaitlin.
Mark begreep nu waarom Ashley zoveel pikante details wist over Kaitlin en Sanne. Ze had het vaak uit de eerste hand. Maar wat betreft hun amoureuze avontuurtjes met de boys, daar haakte Ashley af. Zij had helemaal niets met jongens of mannen. Maar de knappe donkerharige latina met haar lange benen gaf grif toe dat ze op Princeton erg genoten had van de seks met Sanne en Kaitlin.
Dat laatste kon Mark uiteraard van harte beamen. Ze waren beiden tijgers in bed. Al vertelde hij niet dat hij seks had gehad met Kaitlin. Nu Sanne getrouwd was betekende dat niet dat hij en zijn echtgenote het niet met anderen deden. Maar met uitzondering van LeAnn hoefde niet iedereen alles te weten. Of zou Kaitlin het wel aan Ashley hebben verteld? Zou Ashley dat dan doorvertellen aan de groep?
Mark sprak niet zoveel met Sanne, LeAnn en Kaitlin want die kende hij al.
Als enige man was hij natuurlijk een populaire danspartner. Hij hoefde niemand te vragen. Want nieuwsgierig als ze waren kwamen de dames vanzelf naar hem toe voor een praatje of een dansje. Hij genoot volop van 16 mooie, vrolijke vrouwen. En hij moest ook regelmatig met een of meerdere dames op de foto. Meestal met Sanne aan zijn zijde.
Sanne ging ook op de foto met haar spotters LeAnn en Dana. Kaitlin deed hetzelfde met Megan en Ashley. Sanne, Kaitlin en Amy, de flyers van het team poseerden ook samen in een uitbundige pose met elk een glas wijn in hun hand. Overal zag je vrolijke, blije gezichten en hoorde je gelach en gegiechel.
Zo nu en dan nam een van de dames de microfoon ter hand om iets de groep in te brullen of enthousiast mee te zingen met een favoriete plaat. Niet altijd even zuiver, maar wel vol passie.
Want pit hadden deze dames allemaal zag Mark. Wat een leuke, spontane, gezellige en hechte groep was dit toch. Zoveel dames met elk een verschillende achtergrond. Maar Princeton en vooral het cheerleader team was wat hen allen verbond. Friends for Live zoals Sanne het had gezegd. Nou, ze had niet overdreven.
Sanne stond vrolijk en uitbundig te dansen met LeAnn.
Op een gegeven moment zag Mark Sanne op de dansvloer innig staan zoenen met Ashley. Ashley had eerder ook al staan tongen met Kaitlin. Mark wist nu hoe de vork in de steel zat en hij keek er niet van op. Ook de andere dames namen er geen aanstoot aan. Hooguit maakten ze wat lacherige of plagerige opmerkingen. Zij kenden allen het verleden tussen die 3 vriendinnen. Nothing new dus. Ashley had verteld dat ze tegenwoordig een vaste relatie had met een vrouw. Dus seks met Sanne of Kaitlin zoals vroeger was nu uit den boze voor haar. Maar lekker zoenen en zwoel dansen met haar studievriendinnen, daar had ze blijkbaar geen moeite mee. Dat viel binnen de grenzen die ze voor zichzelf getrokken had.
Mark keek met een glimlach toe. Het is altijd geil om twee mooie vrouwen intiem met elkaar te zien zoenen. Kaitlin voegde zich bij het tweetal en gaf Sanne ook een lange, innige tongzoen. Daarna dansten de dames vrolijk verder alsof er niets gebeurd was.
Nou ja… Sanne en Kaitlin maakten wel erg veel lichaamscontact met elkaar. Hun heupen en billen kwamen niet geheel toevallig steeds tegen elkaar aan. Ze deden het uitbundig en sterk overdreven en meer voor de lol dan dat het uit lust was. Maar er ging wel een erotische lading vanuit.
De sfeer op de dansvloer werd zodoende steeds broeieriger. De andere dames keken geamuseerd toe en dansten er gewoon omheen.
Op een gegeven moment stond Mark lekker te swingen met Kaitlin.
Kaitlin wreef uitdagend met haar billen tegen zijn onderlichaam aan. Met zwoele bikken en sensuele dansmoves daagde ze hem wat uit. Tot hilariteit van de groep.
Behalve LeAnn en Sanne was er niemand van op de hoogte dat Mark en Kaitlin samen seks hadden gehad. Misschien vermoedde een aantal van hen het wel. Dat zou hen niets verbazen gezien het onstuimige verleden van zowel Kaitlin als Sanne.
Sanne keek ook geamuseerd toe.
Kaitlin had sinds haar vertrek uit New Mexico al bijna twee dagen geen seks meer gehad. Dus zij was best in een hitsige bui. Zeker na een aantal wijntjes. Dit was dus een verzetje voor haar om even toe te geven aan haar behoefte tot intiem contact. Maar ook zonder seks had zij deze avond voor geen goud willen missen. Dat gold voor alle dames.
Kaitlin stond lekker tegen Mark aan te rijden die eerst niet goed wist hoe hij hiermee om moest gaan. Maar toen hij geamuseerde gezichten om zich heen zag gaf hij Kaitlin wat tegengas. Dat veroorzaakte wat gejoel en gefluit van de omstanders.
Lachend voerden Kaitlin en Mark samen een showtje op. Al moesten ze voorzichtig zijn om niet te ver te gaan. Want ze hadden beiden immers een vaste relatie. Wat er in Milaan gebeurd was tussen hen was niet voor iedereen bestemd.
Kaitlin danste zwoel om Mark heen en drukte haar billen tegen zijn kruis aan. Mark voelde zijn lul verstijven. Hij liet zijn handen om haar taille glijden. Kaitlin had haar armen in de lucht gestoken en maakte sensuele, verleidende bewegingen met haar heupen. Haar borsten kwamen daarbij naar voren. Ze bleef haar billen doelbewust tegen zijn kruis aandrukken. De zaal joelde van jolijt. Want ze wisten dat het maar spel was.
Maar Kaitlin, Mark, Sanne en LeAnn wisten dat het wel iets meer dan spel was.
Natuurlijk… dit showtje was puur voor de lol. Maar ze waren in Milaan echt intiem met elkaar geweest.
Kaitlin en Mark koelden lachend wat af bij de bar met een drankje. Kaitlin had rode wijn, Mark een biertje. Mark probeerde de dikke bobbel in zijn broek wat te verbergen. De sensuele Kaitlin wist moeiteloos allerlei erotische gevoelens bij hem op te roepen. Als lustobject deed Kaitlin beslist niet voor Sanne onder.
Nu Sanne getrouwd was gedroeg ze zich echter een stuk terughoudender naar andere mannen toe. Kaitlin niet. Ze had een open relatie en flirten met zowel mannen als vrouwen was iets waar ze van genoot. Ze was altijd op zoek naar spanning en avontuur.
Sanne zocht hen op bij de bar en schonk zichzelf ook een glas wijn in.
“Zo Katie… sta je nu openlijk mijn vent te versieren?” lachte Sanne.
“Ik zou nooit de kerel van mijn beste vriendin versieren. Maar als ze hem wil uitlenen dan houd ik me aanbevolen. We zijn volgens mij nu Friends with Bennefits. Of niet…?”
“Foei Katie… Ik ben nu keurig getrouwd. Ik heb net alle meiden ervan weten te overtuigen dat ik een monogame relatie heb.”
“Ik dacht dat jij nooit loog?”
“Ik lieg niet. Maar ik zeg niet altijd alles” lachte Sanne.
“Ik ben echt getrouwd met Mark en we zijn samen heel gelukkig. Daar is geen woord aan gelogen.”
“Maar je hebt wel geheimen… Stoute geheimen.”
“Moet je horen wie het zegt. Jij neukt nog steeds alles aan elkaar. Ik heb tegenwoordig alleen nog seks met hele speciale mensen; met VIPS.”
“VIPS…?”
“Ja, VIPS, Very Intimate Personal Sexsfriends…” schaterde Sanne.
Ze keek even om zich heen maar er was niemand binnen gehoorafstand. Gelukkig stond de muziek luid zodat ze dicht bij elkaar moesten staan om verstaanbaar te zijn.
“Dat verzin je hier gewoon ter plekke!”
“Ja. Wat is daar mis mee?”
“Laat me raden: die VIPS van jou zijn behalve je echtgenoot, Yvonne en je schoonzus Mieke?”
“Dat weet je best Katie… Je bent zelf met hen naar bed geweest.”
“Maar ik heb een open relatie. Ik kom er openlijk voor uit dat ik seks heb buiten mijn relatie om. Jij doet het stiekem rode stoeipoes.”
“Nobody’s perfect. Ik zeker niet.”
“Kijk haar daar staan… De Fashion Director van een groot internationaal modeconcern. Telg uit de adellijke familie Stenhorst. Keurig getrouwd… Van onbesproken gedrag. Maar stiekem rotzooit ze buiten de deur. Ik doe het open en eerlijk… Jij bent gewoon een stiekeme stoeipoes… Wie van ons is hier nu stout?”
Mark volgde met plezier en een glimlach het gesprek. Want hij wist donders goed dat Sanne en Kaitlin vier handen op één buik waren. Sanne en Kaitlin konden elkaars gedachten lezen. Ze hadden onderling een soort geheimtaal. Zelfs tijdens de seks in een groep hadden ze aan oogcontact of lichaamstaal voldoende om te weten wat de ander dacht.
“We zijn allebei stoute meisjes Katie. We hebben samen veel stoute dingen gedaan en daar volop van genoten. Ik leid tegenwoordig een wat ander leven. Ik beperk mijn seksuele avontuurtjes tegenwoordig tot een select groepje. Mijn man weet ervan en keurt dat goed. Zonder zijn toestemming zou ik het nooit doen.”
“Dat is je goed recht schat. No sex, no fun! Zolang ik maar tot dat selecte groepje mag behoren.”
“Katie… Lekkertje… Jij staat bovenaan mijn lijstje. Dat weet je dondersgoed. Een VIP met 5 sterren.”
“Stoute stiekeme rode stoeipoes.”
“Geile onverzadigbare hitsige seksbom.”
Sanne en Kaitlin tongden elkaar met een brede glimlach.
“Fuck meid… Ik verlang nu ontzettend naar dat natte kutje van je…” zuchtte Kaitlin.
“Hmmm. Dan zal je toch geduld moeten hebben tot we bij jou in Albuquerque zijn Katie. Dan hebben we alle tijd voor elkaar. Bij LeAnn thuis kan het niet. Zeker niet met de kinderen. Maar voor nu wil ik je wel een klein cadeautje geven.”
“Oh…? Vertel…?” vroeg Kaitlin nieuwsgierig.
“Jij als 5 sterren VIP hebt wel recht op een wippie met mijn mannetje.”
“Hier…? Nou, ik ben behoorlijk geil. Ik heb sinds gisterenochtend geen seks meer gehad. Maar ik ken en respecteer jullie regels.”
Sanne knikte.
“Dat weet ik. Maar voor vanavond wil ik graag een uitzondering maken door jullie tweeën even alleen te laten. Zie het maar als voorspel voordat we naar Albuquerque komen.”
“Dat gaat niet Sanne” mengde Mark zich in het gesprek.
“Over regels gesproken… buiten het huwelijk om alleen safe-seks weet je nog? Ik heb geen condooms bij me.”
Sanne lachte.
“Katie heeft altijd rubbertjes bij zich. Want je weet nooit wie of wat je tegenkomt nietwaar Katie?”
“Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid. Een geile meid ook. Condooms maken standaard deel uit van de inhoud van mijn handtasje. Ik ga nooit zonder dat de deur uit. Het toppunt van lulligheid is als je geen rubbertje voor een lul hebt en je daarom een lul in je kut misloopt. Sex is Fun! Een soa niet. Dus geen gelul, rubber erom en erin die lul! Carpe Diem weet je wel? Ik ben altijd in voor seks. Als de mogelijkheid zich voordoet met een lekkere vent of vrouw dan grijp ik die.”
Mark keek Sanne aan.
“Had jij vroeger ook altijd condooms op zak?”
“Geen commentaar. Maar dat zou zomaar kunnen” grijnsde Sanne.
“Tja Mark… Weet wel waar je mee getrouwd bent… De roodharige tijgerin van Princeton” lachte Kaitlin.
“Je leert nog eens wat op een avond als deze…”
“Mixed feelings?” glimlachte Sanne.
“Over mijn huwelijk met jou? Nooit! Jij bent het beste wat mij is overkomen.”
Sanne gaf Mark een zoen op de mond.
Hij sloeg zijn armen om haar lichaam en trok haar tegen zich aan.
“Hey… Ik wil jullie geluk niet verstoren… Maar net had je het over een cadeautje...?” vroeg Kaitlin nieuwsgierig.
Sanne besprak haar voorstel met Mark en Kaitlin. Beiden gingen er graag op in. En ze bedankten Sanne voor haar gebaar.
Daarna vermaakte Sanne zich daarna weer kostelijk op de dansvloer.
#
“Waar is Mark gebleven?” vroeg LeAnn zich op een gegeven moment af aan Sanne.
“Mark heeft even een rookpauze.”
“Rookpauze…? Sinds wanneer rookt Mark?”
“Nee, hij rookt niet. En Kaitlin ook niet.”
LeAnn keek om zich heen. Kaitlin was ook nergens te zien.
“Dit meen je niet… Hier op onze reünie?” vroeg LeAnn.
“Waarom niet? Kaitlin was er wel aan toe. Ik gun het haar.”
“Sorry Sanne. Ik ken jullie behoeftes en al heb ik een wat andere leefwijze dan jullie, ik wijs die van jullie niet af. Dat weet je. Ik gun het jullie ook. Maar bij mij thuis met de kinderen…”
“Ssst…. Ik weet het LeAnn. En Katie weet dat ook. We respecteren dat en nemen jou en Luke niets kwalijk. Je hoeft je dus niet te verontschuldigen. Ik vind het heerlijk om een paar dagen bij jou te mogen logeren. Ik geniet op mijn manier ook van je kinderen. Je kent mijn kinderwens. En Katie vindt het ook gezellig bij jou. Wij passen ons aan. Geen enkel probleem.”
“Waar zijn ze nu…? Hij heeft geen rookpauze want Mark rookt helemaal niet!”
“Dat weet ik en dat weet jij… Maar de andere meiden toch niet?” lachte Sanne.
“Oké. Ik hou mijn mond wel. Ik dek je in de rug. Ik ben ten slotte je spotter” zei LeAnn met een glimlach.
“Ik weet dat ik altijd op jou kan rekenen LeAnn” lachte Sanne.
Lees verder: Sanne - 54: De Reünie (2)
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10


Bezoek ook eens mijn profiel pagina om meer over mij te weten te komen, een overzicht te zien van mijn verhalen of om een berichtje achter te laten! Ook kun je jezelf aanmelden om een mail te ontvangen als ik een nieuw verhaal heb geplaatst!
