Ronald en ik gaan al heel wat jaren terug. We leerden elkaar kennen in de brugklas van de middelbare school, waar ik bij hem in de klas kwam. Ik herinner me nog precies het moment dat ik hem voor het eerst zag — het staat in mijn geheugen gegrift. Hij was, net als ik, vrij lang, maar verder waren we elkaars tegenpolen. Waar ik redelijk doorsnee was, straalde hij één en al alternatief uit: een volle bos halflang, warrig haar, afgetrapte All stars, een zwart bandshirt, een houthakkers blouse, gescheurde spijkerbroek, een brede leren armband met spikes — en wat me toen het meest verbaasde: zijn oren vol met veiligheidsspelden. In ons leerjaar was hij de enige die zich zo kleedde. Ik vond hem intrigerend. En stiekem was ik ook een beetje verliefd op hem.

Ronald had geen oog voor mij — hij leefde in zijn eigen wereld. Zodra de les afgelopen was, haalde hij steevast zijn walkman tevoorschijn en zette zijn versleten koptelefoon op, zo’n ouderwetse met oranje schuimrubberen oorkussens. Als hij geen muziek aan het luisteren was, was hij wel aan het voetballen. Kunstjes doen met de bal. Ook de grotere jongens op het schoolplein waren er van onder de indruk. Het duurde weken voordat ik echt contact met hem kreeg. Maar uiteindelijk groeiden we uit tot beste vrienden. Mijn verliefdheid ebde langzaam weg; ik vond hem vooral leuk om mee op te trekken. Er gebeurde altijd wel iets als Ronald in de buurt was en ik kwam graag bij hem thuis.

Hij kwam uit een behoorlijk alternatief gezin. Zijn ouders waren anders dan de mijne. Mijn moeder kende zijn moeder nog van vroeger, en volgens haar was zij destijds ook al anders dan anderen. Toen we veertien werden, mochten we voor het eerst samen uit in de stad. Het was een andere tijd, dat zou tegenwoordig niet meer kunnen. We belandden in van die rokerige, groezelige kroegjes waar hardrock werd gedraaid en joints rondgingen. Dat blowen was niets voor ons, maar het bier smaakte mij prima. Ronald dronk alleen water, hij was altijd bezig met fit zijn voor de wedstrijden. Tussen al die mensen met leren jassen en tatoeages viel ik met mijn doorsnee kleding nogal uit de toon. Ronald paste er perfect tussen. Hij was ook de eerste van mijn leeftijd die ik ooit zag met tatoeages. Voor mij waren het net kunstwerken — fascinerend, maar ik zag mezelf er niet mee rondlopen.

Samen fietsten we na sluitingstijd naar huis. We woonden in dorpjes zes en tien kilometer verderop. Ronald fietste dan de tien kilometer met mij mee om vervolgens weer vier in tegengestelde richting terug te rijden naar huis. Steevast. Mijn vader en moeder vonden Ronald in eerste instantie maar een vreemde vogel, maar met dat thuisbrengen scoorde hij wel zoveel punten dat alle eerdere kritiek als sneeuw voor de zon verdween.

Op een warme zomerse zaterdagavond had ik een keer te veel gedronken. Er had Palm op de tap gezeten in plaats van de gebruikelijke pils, en de volledige tien kilometer naar huis was niet haalbaar voor me. Aangekomen bij Ronald thuis had zijn moeder Anna zich over me ontfermd en mijn moeder gebeld. Die sliep namelijk altijd pas als ik weer thuis was. Anna had een verhaal opgehangen dat ik een lekke band had gehad en bij hen bleef slapen. Toen Ronald me ondersteunde om de trap op te klimmen, pakte Anna hem bij zijn bovenarm en beet hem fluisterend toe:

'Lief zijn voor haar hoor. Laat me er niks over horen.'

En lief was hij. Hij had uit voorzorg een teiltje naast het bed gezet; we sliepen samen in zijn eenpersoonsbed. Ik droeg een te groot T-shirt van hem als nachthemd. Zijn kleine zusjes sliepen in de aangrenzende kamer, Anna en Nico beneden. Het teiltje was niet nodig — de fietsrit en Anna’s kruidenthee met honing hadden hun werk gedaan. Wel was ik een beetje hitsig geworden. Niet per se van Ronald, maar door het bier, de warme avond en vooral de hormonen. Ronald lag naast me in zo’n strakke, ouderwetse herenslip. Weinig verhullend. De randen waren mee omhoog gekomen met de stijve die hij had gekregen. Ik kon zijn schaamhaar en een stukje van zijn lul zien.

Ik ben altijd wat verlegen en terughoudend geweest, maar bij Ronald voelde ik me op mijn gemak. Veilig. Hij zag dat ik naar zijn harde lul aan het staren was, strak in dat onderbroekje van hem, en draaide zich prompt met zijn rug naar me toe.

'Ronald?' fluisterde ik, mijn stem hees van de drank en de hitte.
'Wat?' bromde hij.
'Draai je eens om... laat me kijken.' Mijn stem was zacht, bijna klam.
'Je gaat er niet op meppen of zo hè? Dat deed echt pijn laatst.'
'Nee,' zuchtte ik, 'kijken.

Hij draaide zich, wat angstig, terug op zijn rug en keek me aan. Mijn ogen waren glazig, oplichtend in het maanlicht. Ik tikte met mijn wijsvinger op zijn verwassen slip.

'Doe eens uit.'
'Ja daaag,' zei hij — net iets te luid — en ik schoot in een dronken giechelbui.
'Ronald... zie je dit?' fluisterde ik, terwijl ik het te grote T-shirt omhoog trok. Mijn slipje was lichtroze, met midden tussen mijn benen een duidelijk donker nat vlekje. Zijn ogen werden groot. – 'Heb je in je broek gepiest?!'

Ik liet mijn ogen theatraal rollen. Hij had naast me gezeten bij Oosthoek in de klas toen het hele bloemetjes-en-bijtjesverhaal werd behandeld. Waar de hele klas gespannen luisterde, had Ronald waarschijnlijk het nieuwe album van Alice in Chains in zijn hoofd.

'Ronald... het is kutjessap. Ik ben geil,' sliste ik met dubbele tong.
Hij zweeg. De kamer was ineens stil, op het gezoem van een mug bij het raam na. Toen fluisterde hij: 'Ik moest lief voor je zijn van Anna.'
'Dat bén je toch,' zei ik. Ik boog voorover, gaf hem een snelle kus vlak naast zijn mond.
'Doe uit.' Weer dat tikje op zijn onderbroek.

En dit keer deed hij het. Hij trok zijn slip omlaag, aarzelend, en zijn lul — inmiddels weer slap — kwam tevoorschijn.
'Sorry hoor,' mompelde hij wat teleurgesteld, terwijl hij met zijn kin op zijn borst naar beneden keek.
Ik glimlachte, keek hem aan, en trok het T-shirt over mijn hoofd. Mijn kleine, stevige tietjes vingen het maanlicht. Hij keek met open mond, maar zei niets. Zijn lijf reageerde sneller dan zijn mond — binnen seconden stond zijn pik weer recht overeind. Ik boog me naar hem toe, gaf hem een kus op zijn mond en liet mijn tong langzaam naar binnen glijden. Hij beantwoordde het zonder aarzeling. Ik wist dat hij, in tegenstelling tot mij, ervaring had. Er was eens een meisje geweest, ouder dan wij, die hem had getongd en in haar broekje had laten voelen achter de kerk. Ze had te veel gedronken, wist hij me te vertellen.

Nu was ík degene die iets te veel had gedronken. Maar alles in mij wist: dit hier, dit wilde ik bewust. Kort beantwoordde hij mijn tong met de zijne. Ronald trok zijn gezicht terug.
‘Eef, dit wil ik liever niet – maar dat wel,’ en hij wees met zijn ogen naar mijn onderbroekje.
Wiegend met mijn heup beantwoorde ik zijn vraag en het broekje belandde naast het bed.

'Mag ik aan je tepels voelen?' fluisterde hij.
'Luister eens Ronald, je gaat me niet steeds van alles vragen hoor. Ik heb al gezegd dat ik geil ben. Ik heb er nu helemaal een droge mond van en een raar gevoel in mijn buik en mijn keel – dus doe nou maar gewoon,' antwoordde ik bits.

Dat liet hij zich geen tweede keer zeggen. Hij begon te prutsen en te likken aan mijn tepels. Al vrij snel lag hij met zijn volle gewicht op me. Daar lag je dan — nul ervaring, allebei. Oosthoek met zijn klinische praatjes ook altijd.

Ik wist dat Ronald zich regelmatig aftrok — dat had hij me al eens in geuren en kleuren verteld. Hij had me de boekjes uit het nachtkastje van zijn vader laten zien. Van die vintage boekjes, vol vrouwen met enorme bossen schaamhaar. Uit datzelfde nachtkastje had hij een condoom gehaald en op zijn kamer verstopt. Waarschijnlijk hadden zijn ouders dat er met opzet gelegd.

Zo lagen we dus: twee bleue tieners, met onze nietige bosjes schaamhaar op elkaar geparkeerd. Bij Ronald was de boel weer verslapt, — kleine Ronald had z’n moment gemist. Kan gebeuren. Opwinding, zenuwen, ineens een bloot meisje onder je — al die dingen.

Maar één kus in z’n hals, en hoppa, de boel kwam weer tot leven. Hij keek er heel tevreden bij. Ik ook. Daarna dook hij direct de actie in. Zonder blikken of blozen haalde hij het condoom tevoorschijn en rolde het er in één beweging omheen. Geen gestuntel, geen verkeerd om draaien, niks. Ik dacht nog: Oké, dit heeft-ie zitten oefenen.

Hij liet zijn eikel tegen m’n natte gleufje glijden, beetje zoekend, beetje onhandig, mikte ergens net onder mijn navel.
'Bijna,' mompelde ik spottend, en tilde m’n bekken op zodat ik hem de goede kant op kon helpen. En toen: bingo. Met een kalme maar trefzekere stoot gleed hij naar binnen. Geen pijn, geen weerstand — ik was nat zat en ik lag er klaar voor. Hij liet een half kreunend

'Oohh…' ontsnappen, zoals hij normaal klonk als hij weer eens een goed nummer ontdekte op zijn cassettebandje.
Het tempo zat er vrij snel in. Ietwat enthousiast, ietwat wild. Hij werkte zich in een mannelijke tien stoten door z’n taak heen, tot ik aan zijn adem hoorde dat het ging gebeuren. Z’n onderrug spande, en daar kwam-ie — kreun erbij, hand op m’n heup, hoofd in m’n hals. Ennn klaar.
Hij rolde zich met een vol condoom van me af, grijns op z’n gezicht alsof hij net een wedstrijd had gewonnen. Ik? Geen hoogtepunt, maar enorm genoten. De opwinding, de klamme lakens en vooral: dat het eindelijk gebeurd was en dat het fijn was geweest.

’s Ochtends aan het ontbijt, toen Ronald en Nico even de kamer uit waren, sprak Anna me aan. Ze legde haar hand op mijn arm en streelde me met haar duim.
'Is hij lief voor je geweest, Eef?' vroeg ze zacht. Ik knikte, een beetje beschaamd. Lisje en Femke staarden me met hun kinnetjes op tafel onophoudelijk aan. De pindakaas zat tot achter hun oortjes en hun haren stonden alle kanten op.
'Was het fijn? Heeft hij… heeft hij – iets eromheen gedaan?' vroeg ze aarzelend.
Ik knikte bevestigend.

Ik weet nog dat het van mijn kant een aantal dagen ongemakkelijk bleef. Ronald deed alsof er niks was gebeurd. Hij wist ook wel dat het waarschijnlijk hierbij zou blijven — geen verliefdheid, geen verwachtingen. Ook niet bij mij. Maar ik moest het wel even een plekje geven. Achteraf ben ik heel blij dat het met hem was. Rond die leeftijd heb ik nooit een jongen ontmoet bij wie ik dit überhaupt had gedurfd.

Ronald was goed in voetbal. Erg goed in voetbal. Op zijn zestiende verliet hij de provincie om te gaan voetballen bij een profclub. We zagen elkaar steeds minder regelmatig. In de tussentijd kreeg ik ook mijn eerste vriendje. Ronald en ik begonnen elkaar wat meer los te laten. Het voelde niet dramatisch — zo gaan die dingen nu eenmaal in een mensenleven.

Toen ik ging studeren in Amsterdam, hielden we contact. We zagen elkaar regelmatig, en anders belden of chatten we. Buiten zijn wedstrijden en trainingen probeerden we elkaar op een terras te treffen. Zijn kenmerkende alternatieve kledingstijl was hij al een aantal jaar geleden verloren. Hij droeg steeds duurdere kleding en sierraden.

Ik kwam meestal alleen. Hij nam altijd een vriendinnetje mee. Ik moest goed mijn best doen om te zien of het nog dezelfde was, of alweer een nieuwe. Het waren nooit de meest intelligente meiden. En dan zeg ik het nog netjes. Het waren ordinaire gouddelvertjes. Ronald en ik spraken vaak gigantisch langs elkaar heen. Terwijl ik het had over het studentenleven, had Ronald het over een wedstrijd tegen een club die ik niet kende. Toch voelde het altijd vertrouwd bij Ronald. Als hij er was, was het oké. Ondanks een paar aardige studiegenoten voelde ik me nergens thuis in dat studentenhuis; een klik met mijn huisgenoten was er niet, en ik had er nooit een vaste relatie. Ook toen Ronald naar Italië vertrok bleef hij regelmatig naar Amsterdam komen.

Onze eerste keer kwam vaak ter sprake. Meestal gooide ik het er zelf in — gewoon om de gouddelvertjes te testen. Even stoken, kijken of hij over mij had gekletst. Al snel ontdekte ik dat gouddelvertjes zich niet snel van hun stuk laten brengen. Zoals die ene keer in april, op een mooie voorjaarsdag. Giulia heette ze, uit Napels.

Ze hadden elkaar daar ontmoet tijdens een tv-gala. Zij deed iets met mode of visagie voor de Italiaanse tv. Ze vond Ronald, en zijn geld waarschijnlijk, wel interessant. Ze kwamen naar Amsterdam om mijn verjaardag te vieren, bij Schiller aan het Rembrandtplein. Giulia en ik dronken Merlot, Ronald water.

Van alle gouddelvertjes die ik kende, was Giulia de levendigste. Ze probeerde ons in het gareel te houden als wij weer eens langs elkaar heen praatten. En ze kon praten, man. Onder die dikke laag make-up zat volgens mij best een knappe vrouw verborgen. Haar mooie bruine ogen waren zo diep dat je erin kon verdrinken. Alles aan haar was sierlijk, zelfverzekerd en doortastend. Als ik praatte, keek ze dwars door me heen. Als ik opstond om naar het toilet te gaan, bekeek ze me onbeschaamd van top tot teen. Soms werd ik er zelfs ongemakkelijk van.

In de avond besloot ik het ontmaagdingsverhaal er maar eens in te gooien. Giulia bleek niet alleen slim, maar ook scherp.
Ik vertelde hoe moeder Anna tegen Ronald had gezegd dat hij lief voor me moest zijn.
‘Ahhh, how sweet,’ zei Giulia, en ze gaf hem spontaan een kus op zijn wang.

Oké Eef, deze meid heeft emotie. Misschien moest ik het verhaal maar snel afronden.

Maar Giulia ging er eens goed voor zitten en luisterde aandachtig.
Ik werd onzeker en zei dat Ronald er in tien stoten klaar mee was — en dat het voor mij ook fijn was geweest. Giulia keek Ronald streng aan.
‘Did you finish the job, Ron?’ siste ze met een dik accent. Haar blik sneed door hem heen.

Ik voelde waar dit heen ging en verdedigde hem snel:
‘Oh, it felt really nice – it really did.’
Giulia was niet overtuigd en bleef hem strak aankijken. Ronald stamelde wat onverstaanbaars. – Ze richtte zich weer tot mij.

‘He took your virginity but you never came, that makes me really sad,’ zei ze bloedserieus. Ze trok een duckface en boog zich over de tafel om haar hand op de mijne te leggen.

Ronald keek verbaasd en trok zijn wenkbrauwen op.
‘Honey, we're going to make it up to her. We're celebrating her birthday, after all.’
Oké Eef, deze Giulia zit te hinten op een trio. Even bij de les blijven nu.
Ik had het ontmaagdingsbommetje gedropt en deze Italiaanse schone katapulteerde het in volle vaart terug.
Duidelijk: zij heeft de broek aan in deze relatie. Als het niet met mij is, gaat de beurt zeker weten naar een ander — en de kans is groot dat het ook een gouddelvertje is.

Ondertussen streek ze met haar wijsvinger zachtjes tussen mijn vingers. Geen idee welke gekke erogene zone dat was, maar ik voelde het tot in mijn hals kriebelen. Alsof ze me aan het hypnotiseren was met die mooie ogen van haar.

Ik was totaal niet van de vrouwenliefde. Tuurlijk, ik vond ons mooie wezens om te zien, maar dat was het wel. Tijdens het uitgaan had ik wel eens een jongen geteased door een studiegenote te zoenen, maar ik voelde er niks bij. Ronald zat ondertussen met z’n hoofd ergens anders. Ik haalde hem terug en sprak hem aan in het Nederlands.

‘Hoe denk jij hierover? Want ik sta hier al maanden droog,’ zei ik, iets te eerlijk.
‘Ja, god, weet ik eigenlijk niet zo goed,’ stamelde hij.
‘Het is niet dat ik er geen ervaring mee heb — ook wel eens met drie,’ zei hij iets zekerder.

‘Wááát? Drie vrouwen tegelijk?’ lachte ik verbaasd, terwijl Giulia mijn hand masseerde.
‘Tsja, living the life, Eef,’ zei hij grijnzend en streek spottend zijn vingers door zijn haar.
‘Yeah, well... back to English,’ zei Giulia ongeduldig.
‘Your hotel?’ zei ik aanvallend.
Giulia leunde achterover, keek me aan en zei:
‘Our hotel.’

Al in de taxi naar het hotel was Giulia, die tussen ons in zat, begonnen met het voorspel. Haar hand lag eerst op mijn knie, maar gleed langzaam omhoog — onder mijn rokje, tegen mijn huid. Bij elke drempel voelde ik haar vingers licht bewegen, alsof ze mijn grenzen aftastte. De taxichauffeur had het in de gaten; zijn blik bleef vaker hangen op de binnenspiegel dan op de weg, en we ontweken ternauwernood een tegenligger.

Haar hand trok zich kort terug naar mijn knie, maar haar neus vond mijn hals, haar adem warm en dichtbij. De geur van alcohol en frisse kauwgom. Ik voelde hoe de spanning tussen ons brandde — een mix van opwinding en een vleugje ongemak. Ondertussen zat Ronald aan de andere kant met zijn hoofd tegen de zijruit, weg te dommelen.

De deur van de hotelkamer klikte zacht achter ons dicht. Het schemerlicht van Amsterdam viel door de gordijnen en schilderde zachte schaduwen op de muren. Ronald gooide zijn jas op een stoel en rekte zich uit, zijn ontspannen glimlach was vertrouwd en warm — dezelfde vriend die ik kende sinds ons twaalfde jaar, degene die me heeft ontmaagd. Tussen ons was er afgezien van dat moment geen enkele sprake van seksuele spanning geweest, alleen vertrouwen. Giulia en ik vleiden ons op het grote bed.

Ze bleef dichtbij me liggen, haar vingers speelden voorzichtig onder mijn rokje terwijl ze zachtjes mijn huid streelde. Haar blik bleef op mijn gezicht gericht, zoekend naar elke reactie.

‘Are you okay?’ fluisterde ze, haar stem warm en geruststellend.
Ik knikte, nog wat onwennig, maar nieuwsgierig naar wat zij me wilde laten voelen. Die ogen, Jezus, die bruine doordringende ogen!

Haar aanraking werd langzamerhand zekerder, terwijl ze me ontdekte zoals niemand dat ooit had gedaan. Haar hand gleed onder mijn rokje, haar vingers vonden mijn huid, en ik voelde hoe de spanning zich in mijn lichaam begon op te bouwen. Mijn ademhaling versnelde, mijn hart klopte luid in mijn borstkas.

Ronald zat naast het bed, op een stoel, zijn ogen volgden ons met een kalme intensiteit. Hij was toeschouwer, maar zijn aanwezigheid voelde allesbehalve afwezig. Er hing een spanning in de lucht, niet alleen tussen Giulia en mij, maar tussen ons drieën. Mocht het voor mij niet lukken met Giulia, om de doodeenvoudige reden dat ik volgens mij gewoon hetero was, had ik altijd Ronald nog.

Giulia boog zich naar me toe, haar lippen vonden mijn hals, haar adem streelde mijn huid.
‘You’re beautiful,’ fluisterde ze, haar stem zacht en zwoel.
Ze leidde mijn hand naar haar lichaam, en voor het eerst voelde ik haar huid, warm en uitnodigend.

Langzaam leidde ze mijn hand tussen de band van haar zwarte rokje en haar warme huid. Ik voelde haar schaamlippen, met mijn middelvinger taste ik af of ze voldoende nat was om mijn vingers binnen te laten dringen. Mijn zenuwen werden minder, het vertrouwen groeide. Giulia glimlachte en keek even naar Ronald, die knikte, zijn goedkeuring zonder woorden. Giulia trok mijn hand terug uit haar rokje en gaf me een zoen op mijn mond. Ik zoende haar terug en drong mijn tong bij haar binnen, wat door haar werd beantwoord met de hare. Onze tongen maakten hun eigen liefdesspel, onzichtbaar voor wie dan ook.

Giulia trok zich langzaam terug, gleed uit bed en liet haar kleding stuk voor stuk op de grond vallen, tot ze alleen haar felrode lingerie nog droeg. Mijn adem stokte even. Mijn god, wat had dat meisje een lichaam om bij weg te dromen — volmaakt gevormd, soepel en uitnodigend. Het voelde alsof zij nu de macht had, alsof ze iets in mij wakker maakte dat ik nog niet helemaal durfde te omarmen.

Ze stapte terug het bed in, ging op haar zij liggen en legde haar hoofd op haar hand. Haar blik zocht de mijne, doordringend en uitdagend, alsof ze wilde zeggen: ‘Nu jij.’ Haar ogen waren intens vurig en ik voelde mijn hartslag versnellen.

Ik stond op, liet mijn kleding langzaam en zo elegant mogelijk op de vloer glijden. Mijn ondergoed was niet speciaal — niets verfijnds of bijzonders — ik was al lang blij dat ik iets droeg dat nog een beetje toonbaar was. Toch voelde ik me op dat moment zelfverzekerder dan ooit. Ik kroop op mijn meest sensuele manier terug het bed in, recht tegenover haar.

Een glimlach brak door op Giulia’ gezicht, zacht en speels. Ze schoof langzaam dichterbij, haar vingers vonden mijn lippen en mijn tong zocht onmiddellijk de hare. Haar hand gleed over mijn slipje, haar vingers streelden zacht door de dunne stof, alsof ze langzaam wilde binnendringen, voorzichtig en verlangend tegelijk. Onze tongen werden wilder, hongeriger.

Giulia richtte zich op en trok haar bh uit, haar borsten kwamen trots tevoorschijn, haar tepels hard en onmiskenbaar opgewonden. Geïnspireerd deed ik haar na en vervolgden onze tongen met steeds intensere passie. Haar handen vonden hun weg onder mijn slipje en begonnen me wild te vingeren. Het raakte me dieper dan ik verwacht had; mijn lichaam reageerde sterker dan mijn hoofd kon bijbenen. Het was alsof ik voor het eerst écht voelde wat een vrouwelijk lichaam kon doen — en tegelijkertijd wist ik niet goed wat ik ermee aan moest, terwijl ik toch zelf ook zo’n lichaam had.

Op zoek naar een anker richtte ik mijn blik even op Ronald, die nog naast het bed zat. Zijn getatoeëerde bovenlijf inmiddels ontbloot, zijn broek op de enkels. Hij had zichzelf al in handen genomen, leek op zijn gemak en genoot duidelijk van het schouwspel. Die aanblik gaf me even een sprankje veiligheid.

Giulia liet mijn slipje los en trok het behoedzaam van me af. Ze kronkelde zich naar beneden, positioneerde zich precies waar ze moest zijn. Haar handen plaatsten zich aan de binnenkant van mijn dijen en ze duwde ze langzaam wijd. Zonder waarschuwing boorde ze haar tong diep in mijn vochtige binnenste, maakte langzame, zuigende bewegingen alsof ze een man pijpte. Mijn lichaam reageerde instinctief: ik steunde op mijn ellebogen, mijn ademhaling versnelde en kleine kreuntjes ontsnapten mijn lippen.

Ronald bleef rustig en beheerst zijn halfharde lengte strelen, terwijl Giulia haar tong dieper en dieper boorde, tot haar neus mijn klit zacht raakte. Ze draaide er rondjes overheen, zacht en verlangend. Haar tong nam nu compleet bezit van mijn gevoelige plekje, terwijl haar vingers me krachtig en wild binnendrongen. Net toen mijn adem stokte, hield ze haar actie in. Ze wist precies wat ze deed — ik voelde dat ik op het punt stond te exploderen, en ze stopte net op tijd.

Ze richtte zich op haar knieën, wiegde haar heupen en trok haar slipje uit. Een klein, perfect strookje schaamhaar sierde haar mooie schaamstreek, en haar huid glansde in het zachte licht. Giulia duwde mijn benen voorzichtig naar beneden en bewoog zich langzaam omhoog, haar knieën op het bed. Ze zette haar kont op mijn borst, zodat ik haar van heel dichtbij kon zien. Het was de eerste keer dat ik een vrouw zó dichtbij bekeek, haar warme, vochtige schaamlippen vlak voor mijn neus. Voorzichtig liet ik mijn tong over haar snee glijden, drong voorzichtig naar binnen — een kreuntje was mijn beloning. Haar ziltige smaak maakte me nieuwsgierig.

Met mijn handen streelde ik haar borsten, speelde met haar tepels, terwijl mijn tong gulzig haar klit omcirkelde. Giulia slaakte kreten van genot, haar ademhaling werd onregelmatiger, tot ze zich plotseling van me afrolde.

Ronald stond inmiddels naakt op, liep naar ons toe, kroop over Giulia heen en liet zich uitnodigend tussen ons in op het bed zakken.
‘Are you comfortable?’ vroeg hij me zacht. Ik keek naar Giulia. Zij knikte en zei met een ondeugende grijns tegen hem: ‘Yes, you are going to work for us.’

Langzaam verkende Ronald mijn lichaam, zijn aanrakingen respectvol en zacht. De drie van ons zochten naar een stille harmonie, een spel van tederheid, verlangen en ontdekking. Giulia nam de leiding, van nature, als een maarschalk op het slagveld.

Zijn hand gleed over mijn tietjes, kneep erin terwijl Giulia zijn natte eikel in haar mond nam. Ze likte hem langzaam, kuste hem met open mond, tong cirkelend rond zijn eikel alsof ze hem wilde bezweren. Haar ogen — fel, doordringend — bleven strak op mij gericht. Ze wist wat ze deed. Ze wilde dat ik keek.

Ik wachtte niet en besloot aan te sluiten. Ik zakte tussen zijn benen, mijn tong tegen zijn ballen, warm, vochtig. Giulia zoog hem diep, ik likte langs zijn schacht, onze gezichten rakend terwijl we ons werk deden. Zijn lul stond als een paal. Kaal, glimmend. Ronald lag achterover, met zijn handen achter zijn hoofd gevouwen te glimlachen. Alsof Giulia hiertegen protesteerde, duwde ze me plots zacht maar onmiskenbaar opzij en gleed bovenop hem. Ze liet zich zakken op zijn lul met een diepe zucht en begon meteen te stoten — hard, hongerig. Ze reed hem als een stier, haar kut klappend op zijn bekken. Klets. Klets. Klets. Niet gracieus, maar begerige seks.

Ik kon niet meer toekijken zonder zelf te sidderen van geilheid. Ik spreidde mijn benen, vingers meteen op mijn klit, nat, kletsnat. Mijn vingers gleden moeiteloos naar binnen terwijl ik hun tempo volgde. Mijn ademhaling snel, oncontroleerbaar. Giulia liet zich op haar rug vallen, hijgend, haar kut druipend van zijn zaad. Ronald kreeg nauwelijks tijd te herstellen en werd door haar gedwongen tot een volgende ronde. Hij rolde bovenop haar en duwde zijn halfzachte lul er opnieuw in. Hij begon te pompen, maar te traag. Giulia gromde van frustratie, bewoog wild met haar onderlijf, sloeg hem keihard tegen zijn kont.
'Faster,’ siste ze. ‘Get hard, go deeper!’ 'Fanculo la mia fia!”

Ik kon mijn ogen niet afhouden van haar geil opengesperde kut, zijn lul die er in en uit gleed. Mijn vingers beukten in mezelf, de spetters geil spatten op mijn dijen. Toen Ronald haar wilde zoenen, duwde ze zijn gezicht met haar platte hand weg.
‘Not now!,’ gromde ze.
Ze gaf hem nog een duw, schopte hem bijna van zich af, draaide zich naar mij. Plots lag ze tussen mijn benen, haar dij over mijn been, haar natte kut tegen de mijne. Intens!
‘You like that, huh?’ gromde ze terwijl ze haar kut tegen de mijne begon te wrijven.

Het was dat ik zo vreselijk geil was, anders was ik bang van haar geworden. Wat een heftig mens was dit. Onze kutten glijdend, nat op nat. Onze sappen mengden zich, onze heupen botsten. Ik liet mijn vingers over mijn tepels glijden, mijn mond open, piepend van geilheid.

Ronald lag ernaast, zwijgend, langzaam sjorrend aan zijn half harde pik. Zijn ogen op ons gericht. Giulia kreunde rauw, haar heupen beukten tegen de mijne. Onze klitten schuurden, pulsten, onze hele onderlijven plakten aan elkaar. Mijn benen trilden. Het was wild. Dierlijk. Totaal overgeleverd. Ronald kreunde licht, zijn lichaam verstrakte. Een eerste dikke straal zaad spatte op Giulia’s dij, een tweede schoot tegen mijn zij. Hij kreunde nog na terwijl zijn hand losliet en zijn lul slap werd.

Maar Giulia was nog niet klaar. Ze beukte haar kut tegen de mijne alsof haar leven ervan afhing. Ze hijgde, grauwde, brabbelde in haar moedertaal. Haar hele lijf schokte, haar gezicht vertrok. En toen kwam ze. Hard. Luid. Gillend. Haar kut klopte tegen de mijne. Mijn vingers zaten diep in mezelf. En ik voelde het komen — alles trilde, alles trok samen, mijn hele lijf in vuur en vlam. Klaarkomen. Lang en schokkend.

Onder de hete stralen van de douche kwam ik langzaam weer tot mezelf. De roes van lust trok weg, maar liet een vreemde tinteling achter. Mijn spieren tintelden nog, mijn huid voelde gevoelig, maar mijn gedachten begonnen zich te roeren — scherp, onrustig.

Ik dacht aan Ronald. Aan hoe hij daar lag, passief, meegaand. En vooral: hoe zij hem behandelde. Giulia. Vurig? Zeker. Intens? Absoluut. Maar terugdenkend… zat er ook dwang in. Geen spel meer, geen samenspel — meer een machtsgreep. Alsof ze hem bezat, niet beminde. Ze bewoog alsof ze zijn lichaam als middel gebruikte, niet als mens voelde. Had ik me dan toch een beetje verkeken op haar empathisch vermogen? Haar passie was ruw. Té ruw. Op het randje en eroverheen.

Toen ik klaar was met douchen en mijn kleren had aangetrokken, voelde ik de realiteit weer indalen. Het was stil in de kamer. Giulia stond te roken op het balkon. Ronald zat op bed, half aangekleed, roerloos starend naar de vloer. We wisselden een paar woorden — niks diepzinnigs, gewoon functioneel — en toen besloot ik te gaan. Hij liep met me mee naar de deur. We stonden daar even, tegenover elkaar in het nauwe halletje. Ronald leunde achterover tegen de gesloten deur van de hotelkamer, zijn blik moe maar vriendelijk.

‘Let je goed op jezelf, Ronald?’ vroeg ik zacht, bijna fluisterend. Mijn hand gleed vluchtig over zijn arm, als een reflex.
‘Tuurlijk doe ik dat,’ antwoordde hij, met een scheef lachje.
Maar zijn ogen weken van me weg.
Ik boog iets naar hem toe.
‘Ik bedoel het echt. Ze is… wel héél temperamentvol. Misschien iets te veel voor nuchter volk als ons,’ fluisterde ik.
Hij glimlachte terug. Zijn handen pakten voorzichtig mijn gezicht vast en hij drukte een warme kus op mijn voorhoofd.
‘Ik red me wel,’ zei hij. ‘We bellen.’
En toen draaide hij zich om, verdween weer in de hotelkamer.

Ik liep naar de lift, met een knoop in mijn maag die ik toen nog niet helemaal kon verklaren. Het was geen jaloezie, dat zeker niet. Misschien bezorgdheid. Of misschien had ik net iets gezien wat ik liever had willen missen.