Mijn Fantastische Reis, Chantal, Eerste Keer - 1

Naar een idee van Chantal. En ook Josefien wilde graag weer eens in een verhaal optreden! Ook dit verhaal verschijnt weer in twee delen. Veel plezier met het lezen ervan.

“Hé Nicky! Nicky!”

Ik kijk achter me om te zien wie daar naar mij loopt te roepen. Chantal komt op haar hoge hakken aanrennen. Haar trolley danst achter haar op en neer. Als ze haar enkel verzwikt gaat ze tegen de vlakte en kan ze het deze vlucht wel schudden! Waarom loopt ze niet op gewone schoenen? We hoeven pas onze hoge hakken aan als we de passagiers ontvangen.

“Oh, gelukkig”, hijgt ze, als ze me heeft ingehaald. “Ik dacht al dat ik te laat was!”

Ze kijkt om zich heen alsof ze iets zoekt.

“Waar is Josefien?”, vraagt ze. “Gaat ze niet mee op deze vlucht?”

Ik schud mijn hoofd. “Nee, deze week heeft ze een paar vluchten binnen Europa. Vanaf volgende week weer.”

Josefien en ik zijn een stel. Nog maar een week of zes. Daarvoor hebben we overigens ook al wel een paar keer met elkaar gevreeën. Dat stewardessen en piloten het regelmatig met elkaar doen, weet natuurlijk iedereen. Maar dat stewards en stewardessen onderling ook regelmatig seks hebben, is net zo waar. In elke denkbare samenstelling trouwens. Waar al die verhalen het mis hebben, is als het aan boord van het vliegtuig wordt voorgesteld als een soort van Sodom en Gomorra. Verhalen over piloten die zich achter de stuurknuppel laten pijpen, zijn bijvoorbeeld echt niet waar. Er is gewoon geen ruimte voor in de cabine! En ook in de slaapcabines die op lange vluchten gebruikt worden, heb ik nog niet meegemaakt dat daar geneukt werd of zo. Oké, een beetje zoenen en een snelle knuffel, maar dat was het ook wel. Het is eigenlijk ook niet meer dan een open ruimte met een paar matrassen waar we even kunnen rusten. Er is geen privacy en de hele crew kan er vrij in en uit lopen en een dutje doen als ze even geen dienst hebben. Misschien dat het wel eens gebeurt in de slaapcabines van de cockpit crew. Als die met zijn tweeën zijn, kan er soms eentje even gaan rusten. Privacy is daar meer gegarandeerd. Nee, waar het eigenlijk altijd gebeurt, is in het hotel, als we een nacht, of soms meerdere nachten in het buitenland verblijven voordat we weer terugvliegen. Daar kan het er wel heet aan toe gaan!

Josefien en ik zijn niet persé exclusief. In het begin hadden we zelfs geen idee dat het zou uitdraaien op iets wat op een relatie lijkt. De laatste drie weken slapen we echter zowat continue om en om bij elkaar. We hebben wel afgesproken dat we het elkaar vertellen als er iets gebeurt met iemand anders. Overigens heb ik de laatste zes weken al geen seks meer met iemand anders gehad. We vliegen regelmatig samen, vooral op transcontinentale vluchten. Maar Josefien draait ook mee met de roosters binnen Europa. Ik niet. Chantal en ik vliegen vrijwel uitsluitend transcontinentaal. We zitten niet altijd in hetzelfde team, maar wel vaak. Het is een leuke meid, maar een beetje afstandelijk, vooral naar vrouwen. Als je het geroddel achter haar rug mag geloven, neukt ze daarentegen alles wat een pik heeft, mits het ook status, macht of geld heeft. Of liefst alle drie. Van mij mag ze. Van dat eerste ben ik ook nooit vies geweest. Die andere drie zaken hebben me nooit geïnteresseerd.

Chantal is super stressbestendig en weet vrijwel alle problemen soepel op te lossen. Dat ze nu denkt te laat te zijn, verbaast me dan ook. Maar goed, ook zij heeft blijkbaar wel eens een off-day. Ik mag haar wel, ook al is dat vooral van een afstandje. Ook op deze vlucht verloopt alles weer soepel, mede dank zij haar snelle ingrijpen bij een paar dreigende probleempjes. Als we in New York landen, zijn we allemaal moe. We zijn dan ook blij als we in het hotel aankomen. Piloten en de purser hebben ieder een eigen kamer. Stewards en stewardessen delen zoveel mogelijk een kamer. Een eigen kamer nemen is toegestaan, maar dan wordt er een eigen bijdrage verwacht. Ik deel dan liever een kamer. Goedkoper en gezelliger. En zo is het ook begonnen tussen Josefien en mij! Ik deel dit keer een kamer met Chantal. We ploffen gelijk met kleren en al op onze respectievelijke bedden. Mijn voeten doen pijn van het vele staan en lopen. Als ik opzij kijk, zie ik dat Chantal al slaapt. Die had niet veel nodig! Ik blijf even liggen en neem dan een hete douche. We eten gezamenlijk met de rest van de crew in het hotel. Nou ja, de meesten dan. Sommigen hebben al meteen wat anders te doen. We zijn weer vroeg terug op onze kamer. Chantal heeft nog plannen. Ik ben geen onderdeel van die plannen, maar ik heb wel een vermoeden.

Ik kijk op mijn horloge als Chantal de deur achter zich dichttrekt. Die zie ik waarschijnlijk de hele nacht niet meer. Het is acht uur in de avond, maar dat is wel twee uur ’s nachts in Nederland. Josefien slaapt al, maar we hebben afgesproken te bellen. Morgenochtend is ze vrij. Ze heeft alleen een vlucht laat in de middag, naar Madrid en dezelfde dag weer terug. Maar voordat ik haar bel, maak ik me klaar om naar bed te gaan. Ik poets mijn tanden en leeg mijn blaas. Mijn verplichte make-up had ik ‘s middags al verwijderd toen ik een douche nam. Sommige maatschappijen zijn daar al vanaf gestapt, maar wij zijn nog wat ouderwets. Het management vindt het nog steeds nodig dat we ons volledig opdoffen. Mascara, oogschaduw en rouge op de jukbeenderen, allemaal verplicht. We moeten er ‘representatief’ uitzien. Ammehoela, het zijn waarschijnlijk allemaal ouwe geile mannetjes die over dat soort regels beslissen. Stewardessen dragen bij ons ook nog standaard korte rokjes. Broeken zijn nog steeds taboe.

Ik bel Josefien via Whatsapp. Ik hoop dat het wifi-netwerk van het hotel stabiel en snel genoeg is. Ik probeer het met een videogesprek. Even vraag ik me af of het lukt om verbinding te krijgen. Dan klinkt er een geluid alsof de telefoon overgaat. Het duurt even voordat er iemand opneemt.

“Nicky?”, hoor ik een slaperige stem.

“Hallo lieverd”, zeg ik. “Heb ik je wakker gemaakt?”

Op het beeldscherm zie ik in eerste instantie niet veel meer dan een donkergrijze ruis. Dan zie ik de contouren van haar gezicht. Slecht verlicht, waarschijnlijk alleen door het oplichten van het scherm van haar telefoon. Haar telefoon beweegt alle kanten op. Ik denk dat ze probeert een makkelijkere positie in te nemen. Dan gaat het licht aan in haar slaapkamer en heb ik beter beeld. Ze zit nu rechtop in bed, achterover geleund tegen het hoofdeinde. Haar ogen dichtgeknepen in het plotseling scherpe licht. Haar lange blonde haren als een losgetrokken bos hooi rondom haar hoofd.

“Ik geloof het wel”, mompelt ze, nog steeds niet helemaal wakker.

Het beeld is hortend en stotend. Af en toe blokkerig. Langzaam opent ze haar ogen en wrijft er een keer doorheen. Er verschijnt een lach op haar gezicht.

“Ik mis je”, zeg ik.

Er klinkt alleen gekraak en het beeld bevriest. Ik denk niet dat dit iets wordt.

“Ben… … …oor je me?”, hoor ik door het gekraak heen. Haar bevroren lach gaat over in een blokkerig beeld van een gezicht dat ik nooit zou herkennen als dat van Josefien. Het lijkt meer op Ms. Pacman. Ik verbreek de verbinding. Al die techniek en dan nog geen fatsoenlijke verbinding. Ik vloek een keer in mezelf. Dan stuur ik een appje naar Josefien. Ik vraag of ze me belt op de vaste lijn van het hotel. Ik app haar het telefoonnummer van het hotel en het toestelnummer. Via een 0900 nummer kan ze me zo bellen voor 2 cent per minuut. Scheelt me heel wat tikken van mijn eigen abonnement.

Binnen 30 seconden gaat de telefoon naast het bed.

“Nicky”, zeg ik, hoewel het niemand anders dan Josefien kan zijn.

“Hallo lieverd”, hoor ik nu een kraakheldere stem die onmiskenbaar van mijn liefje is. Ja, dit is een stuk beter, al had ik haar ook graag gezien.

“Ik mis je”, zeg ik voor de zekerheid nog een keer.

“Ik mis je ook”, fluistert ze. “Het is leeg in bed.”

“Hier ook, hoor”, giechel ik.

Ik hoor haar zachtjes lachen aan de andere kant.

“Is Chantal op mannenjacht?”, vraagt Josefien.

“Wat denk je?”, vraag ik. “Ze is helemaal hotel de botel van Pim. Ze denkt echt dat die nog een keer van zijn vrouw gaat scheiden om met haar te trouwen.”

Pim is de co-piloot. Ik heb vaker met hem gevlogen. Hij is een knappe vent en eerlijk is eerlijk, de beide keren dat ik met hem naar bed ben geweest, heb ik er enorm van genoten! Maar dat is al weer wat langer geleden. Zodra ik in de gaten kreeg dat het voor Chantal zo serieus was met hem, wilde ik daar niet meer tussen zitten. Pim kennende is het voor hem namelijk helemaal niet serieus en gaat Chantal het deksel nog een keer flink op de neus krijgen. Ik heb geen zin in verwijten van haar als het zover komt terwijl ik ook nog steeds met hem neuk. Trouwens, ik bind me niet zo snel aan iemand en hou van variatie. En nu is daar natuurlijk Josefien. Pim laten gaan, kostte me dan ook geen enkele moeite.

“Wees een beetje lief voor haar”, zegt Josefien. “Je weet hoe verliefd ze is, en hoe kansloos het tegelijkertijd is.”

Ik knik, zonder te beseffen dat ze dat niet kan zien. “Natuurlijk. Je kent me. Als het mis gaat, ben ik er echt wel voor haar. Als ze dat nodig heeft, ten minste.”

Ik vertel haar hoe de vlucht ging. Er gaan altijd wat kleine dingen mis. We bespreken die altijd serieus om te zorgen dat het wel goed gaat als het ons overkomt. Er zijn ook altijd wel leuke of grappige dingen die we meemaken. We kletsen zo een uur weg. Ik geniet van haar stem, haar warmte die zelfs over de telefoon voelbaar is. Afgelopen nacht waren we te moe om te vrijen. Nu mis ik haar. Haar lach, haar lichaam, haar borsten, alles.

“Ik slaap vandaag helemaal naakt”, flap ik er uit, in het midden van een gesprek over de crew waar ze morgen mee vliegt.

Ik hoor haar giechelen.

“Dat is belangrijk nieuws!”, zegt ze. “Laten we daar even op doorgaan.”

Haar gegiechel gaat over in een schaterende lach. Ik smelt helemaal. Ik hou van haar humor.

“Sorry hoor”, lacht ze. “Dat je naakt bent, is eigenlijk niet om te lachen. Het was meer het moment.”

Ze plaagt graag. Meisje plagen, kusje vragen, zeiden we vroeger altijd op school. Dat gaat voor haar ook zeker op. Het is vaak de aanleiding om lekker met elkaar te vrijen.

“Ik heb alleen de babydoll aan die ik laatst van jou heb gekregen”, zegt ze. “Die roze doorschijnende.”

Ik had vorige maand in een opwelling twee identieke babydolls gekocht. Je draagt ze als een jasje, met een enkele sluiting aan de voorkant, net onder de borsten. Verder is het geheel open aan de voorkant, maar het kant valt wel zo dat het het lichaam en het kruis bedekt als je normaal staat of loopt. Ga je zitten of liggen, dan valt het gelijk open en blijft er weinig te raden over. We hebben er een paar keer lol mee gehad.

“Zo voel ik me toch nog dicht bij je”, fluistert ze. “En ik heb geen slipje aan.”

Mijn onderlichaam krimpt in elkaar bij die gedachte. Ik zie haar weer op het bed zitten, zoals de eerste keer dat we ermee speelden. Steunend op haar armen leunde ze iets naar achteren. Het roze stof gleed aan beide kanten over haar heupen naar opzij en naar achteren. Haar buik werd zichtbaar en toen ze haar benen iets uit elkaar deed, ook haar kaalgeschoren venusheuvel en haar mooie gleufje. Haar schaamlippen openden zich een klein beetje om me te laten genieten van haar nat glinsterende innerlijke. Genoten hebben we zeker die nacht!

“Hmmm”, kreun ik zachtjes. “Ben je al nat?”

“Zeker”, zegt ze, “Al een hele tijd. Er zit een nat plekje in het laken hier.”

Ik hoor haar weer giechelen.

“En jij?”, vraagt ze. “Vertel eens hoe nat jij bent.”

Ik glijd met mijn hand over mijn buik naar beneden. “Ik raak mezelf nu aan. Ik spreid mijn lipjes een beetje en glijd er met mijn middelvinger over heen. Het voelt nu al nat en glibberig aan. Wil je dat ik mijn vinger in mijn kutje steek?”

“Mmm, ja. Allebei samen dan”, kreunt ze. “De mijne glijdt zo naar binnen. Ik ben echt kletsnat!”

“Oh, ja”, kreun ik zachtjes. “Ik voel mijn vinger in mijn kutje soppen, zo nat ben ik.”

Ik hou de microfoon van de telefoon vlak bij mijn kut en beweeg mijn vinger op en neer. Het natte soppend geluid moet luid genoeg zijn om het haar te laten horen.

“God Nicky, wat ben je een geil ding!”, fluistert ze, als ik de hoorn weer aan mijn oor heb, en haar gevraagd heb of ze het ook kon horen. “Ik mis je lekkere kutje!”

“Niet te snel”, fluister ik. “Kus me!”

“Mmm, lekker zo’n kus”, fluistert ze.

Ik lig met gesloten ogen en voel met mijn vingers aan mijn lippen. Ik stel me voor hoe haar lippen de mijne beroeren, overgaand in een hartstochtelijke tongzoen. Wie zegt dat telefoonseks plat en oppervlakkig is? Met het juiste voorstellings- en inlevingsvermogen is het bijna net echte seks. Minder lichamelijk, maar meer in je hoofd.

“Ik streel mijn borsten alsof het die van jou zijn”, fluister ik. “Mijn tepels zijn hard en als ik er in knijp, voel ik mijn kutje samentrekken.”

“En ik streel mijn borsten alsof het die van jou zijn”, antwoordt ze. “Ze zijn zo lekker, zo zacht en toch stevig.”

Ik geniet met gesloten ogen van mijn eigen strelingen. Als ik me alleen op mijn borsten concentreer en op haar stem, lijkt het even alsof het niet mijn handen zijn, maar die van haar die me zo verwennen. In mijn hoofd streelt ze mij en ik haar, Niet alleen onze borsten, maar ons hele lichaam. Als mijn hand tussen mijn benen glijdt, voel ik dat mijn sappen zich ongeremd een weg naar buiten hebben gebaand.

“Oh god, wat ben ik kletsnat!”, kreun ik.

“Mmm, laat me je dan lekker uitlikken”, fluistert ze.

Ik spreid mijn benen maximaal en met mijn vinger glijd ik langs de binnenkant van mijn schaamlippen en streel ik inwendig mijn schede. In mijn hoofd is het weer haar tong die me verwent. Een tijd lang hoor ik alleen zacht gekreun aan de ander kant van de lijn. Ik weet dat ze zich nu vingert, net als ik mezelf aan het vingeren ben. Allebei fantaseren we over de ander en met kleine kreuntjes en steuntjes brengen we dat genot over.

“Oh Nicky, ik kom bijna”, kreunt ze even later zachtjes.

“Ik ook”, zeg ik. “Kom maar lekker! Laat het me horen!”

Ik hoor haar ademhaling steeds sneller gaan en onregelmatiger worden. Ik ga er in mee en begin ook luidruchtiger te hijgen. Het duurt nog zeker een minuut voordat ik hoor hoe ze plotseling haar adem inhoudt. Even is het doodstil, dan volgt er een lange kreun die overgaat in een langgerekte gil als ze de drempel overgaat en haar orgasme omarmt.

“Oh, Josefien!”, kreun ik. “Wat kom je weer lekker klaar!”

De vingers van mijn rechterhand vliegen nu over mijn klitje, terwijl ik drie vingers van mijn linkerhand diep in mijn schede heb gestoken. De telefoon ligt naast mijn oor op het kussen. Nog voordat haar gil wegsterft, openen de deuren van het walhalla zich ook voor mij. Hete bliksemschichten schieten vanuit mijn kut door mijn lichaam en zachtjes schokkend en trillend kom ik klaar. Zeker vijf, misschien tien seconden ben ik van de wereld en geniet ik in alle hevigheid van dit heerlijke orgasme, samen met Josefien.

Even later lig ik na te genieten van dit samenzijn. In afstand ver uit elkaar, maar toch echt samen genieten. Ik hoor haar hijgen over de telefoon. Zij hoort ongetwijfeld hetzelfde.

“Dat was lekker”, hoor ik haar zeggen. “Was het ook lekker voor jou?”

Het is een grapje wat we af en toe naar elkaar maken. Net als alle vrouwen hebben ook wij onze herinneringen aan mislukte seksdates. Mannen die zich uitleefden op ons lichaam, in de volle overtuiging dat ze geweldig in bed waren, maar in werkelijkheid nauwelijks in staat waren om een vrouw goed te bevredigen. Dat eindigde vaak met een zinnetje als: “Bedankt, het was lekker. Was het ook lekker voor jou?” of iets dergelijks.

Ons telefoongesprek duurt inmiddels al ruim twee uur. Mijn orgasme wordt langzaam geheel uit mijn lijf verdreven. Mijn zin in seks, mijn wens om met Josefien te zijn, is bevredigd. We kunnen nog uren doorpraten, maar we ronden af met nog wat kusjes. Dan verbreekt Josefien de verbinding.

Alles plakt in mijn kruis en mijn handen ruiken naar seks. Ik heb niet meer de energie om op te staan en me in de badkamer op te frissen. Morgenochtend maar. Ik schuif weer wat verder onder de lakens en als mijn hoofd mijn kussen raakt, weet ik niets meer. Ik val in een diepe slaap die me rust en eventueel een paar mooie dromen moet bezorgen. Hopelijk over Josefien. Het wordt een droom over Chantal. Ik kan me niet meer precies herinneren wat er in gebeurt, maar Pim is er ook. Er is een trouwerij, en een boze vrouw. De vrouw van Pim? Dan zit iedereen naakt in het zwembad. Geen idee waar dat zwembad plotseling vandaan komt, of wie al die mensen zijn. Het lijkt een feestelijke aangelegenheid. Dan vliegen de tuindeuren met een klap open, en weer die boze vrouw, die aan komt rennen. Ze is gekleed in een camouflagepak. Nat van het zweet word ik wakker. Komt het door de droom of het gestommel in de kamer? Ik weet het niet, maar het gestommel wordt veroorzaakt door Chantal, die zich een weg zoekt door het halve duister.

“Godverdomme, kutstoel!”, hoor ik haar vloeken.

Blijkbaar heeft ze zich gestoten. Ik draai me om in bed in een poging te zien wat er gebeurt. Ik ben klaarwakker.

“Ah, shit”, zegt ze. “Heb ik je wakker gemaakt met mijn gevloek?”

“Nee hoor”, stel ik haar gerust. “Ik was al wakker van al dat gestommel.”

Ze lacht niet. Blijkbaar landt mijn grapje niet helemaal. Aan haar stem te horen, heb ik het idee dat ze iets te veel gedronken heeft. Ik dacht dat ze erop uit was om Pim te neuken, niet om zich vol te laten lopen.

“Sorry”, zegt ze. “Ik probeerde stil te zijn, maar het lukt me niet. Nu je toch wakker bent, mag ik wel even douchen, ja?”

Zonder antwoord af te wachten verdwijnt ze in de badkamer. Er is duidelijk iets niet goed. Normaal komt ze pas ’s ochtends ergens weer terug, niet om drie uur ’s nachts. En ze lust best een biertje en een wijntje op zijn tijd, maar ik heb haar nog nooit aangeschoten of dronken gezien. Is ze wel bij Pim geweest? Of toch bij iemand anders? Ze papt ook regelmatig aan met passagiers, meestal uit de businessklasse, waar ze dan een paar nachten lol mee heeft. Is dat misgelopen?

Ze is verrassend snel klaar in de badkamer. Ik ken weinig vrouwen die zo snel en efficiënt zijn als Chantal als gaat om haar lichamelijke verzorging. Als de deur opengaat, staat ze even in het volle licht van de badkamer. Als ze het licht uitknipt, staat haar beeld al op mijn netvlies gegrift. Ze had haar donkerblauwe satijnen negligé aan. Ik heb haar daar vaker in gezien. Ze is niet graag naakt in het bijzijn van andere vrouwen. Met mannen heeft ze veel minder moeite. Het is een net, ondoorzichtig negligé, maar door de lamp op de achtergrond kon ik toch de vormen van haar lichaam door het stof ontwaren. Toen ze zich opzij draaide om het licht uit te doen, zag ik het silhouet van haar borsten onder het dunne stof. Kleine borsten, maar ogenschijnlijk stevig, met kleine, vooruitstekende tepels. Ook zonder dat beeld weet ik echt wel dat ze mooi is. Goed gevormd. Een echte dame in een mantelpakje, een vamp in uitgaanskleding. We weten allemaal dat ze er een losbandig leven op na houdt. Maar alleen met piloten en passagiers. Stewards die het wel eens geprobeerd hebben bij haar vingen steevast bot. Onvoldoende status! Haar interesses lijken verder strikt heteroseksueel te zijn.

In het halfduister gaat ze op de rand van haar bed zitten. Daar blijft ze even zitten.

“Chantal, is er iets”, vraag ik.

Ze geeft geen antwoord en dan zie ik dat haar schouders zachtjes schokken. Ze huilt!

“Chantal, wat is er?, vraag ik. “Huil je nou?”

Ik wil opstaan en naar haar toelopen, maar realiseer me net op tijd dat ik naakt in bed lig. Het hoeft ook niet, want Chantal staat op en met twee stappen staat ze naast mijn bed.

“Mag ik vannacht bij je komen liggen?”, vraagt ze.

Ze snikt en ik zie in het weinig licht hoe een traan zich een weg baant over haar wang.

“Maar ik ben helemaal naakt!”, protesteer ik nog even. Ik weet even niet wat ik moet doen. Moet ik haar terugsturen naar haar eigen bed, of even snel een lang t-shirt of zo aantrekken? Ze aarzelt even, maar het is blijkbaar geen drempel die haar ervan weerhoudt om het bed met me te delen.

“Het bed is toch groot genoeg?!”, zegt ze, half vragend, half als bevestiging voor zichzelf. “Ik heb even behoefte aan gezelschap.”

Nou, fuck haar dan maar, denk ik. Ik ga me ook niet aankleden voor haar. Dan realiseer ik me dat ik ook niet helemaal fris ben. Mijn schaamstreek voelt nog plakkerig van het deels opgedroogde geil en zweet en mijn handen ruiken nog sterk naar mezelf. Fuck haar, denk ik opnieuw. Als zij dit wil, dan maar zoals het is. Mooier kan ik het even niet maken.

Chantal schuift haar lichaam onder de lakens, haar negligé angstvallig naar beneden trekkend zodat ik zeker niks zie van haar slipje. We hebben twee queensize bedden op onze kamer. Iets groter dan wat we thuis een twijfelaartje zouden noemen. Niet heel ruim dus, maar wel te doen voor twee personen. Ik ben iets uit het midden gaan liggen, Chantal ligt bijna op het randje, zover mogelijk bij me vandaan, haar gezicht naar me toegedraaid. Tranen lopen over haar wangen. Haar ogen zijn rood. Veel meer kan ik niet onderscheiden. Ik ruik wel de drank in haar uitademingslucht. Sterker dan dat ik zelf ruik. Dat is dus weer een meevaller.

“Sorry, ik heb te veel gedronken”, zegt ze.

“Ja, ik ruik het”, zeg ik. “Maar je kon nog wel zelf de weg naar de kamer vinden?”

Ze giechelt. “Ik zat beneden aan de bar. Ik kreeg niks meer en een vriendelijke meneer in uniform heeft me naar boven gebracht. Hij probeerde niet eens iets.”

Ze zegt het alsof ze teleurgesteld is dat ze niet is aangerand. Gelukkig zat ze in het hotel en hoefde ze niet in deze toestand over straat. New York is in dit deel best veilig, maar je weet maar nooit. Dat ze al niks meer te drinken kreeg, is opvallend. Ze is niet echt dronken, hooguit aangeschoten.

“Waarom huil je?”, vraag ik. “Wil je erover praten?”

We zijn nooit echte vriendinnen geweest, maar ik heb ook niets tegen haar. Ze kan wat steun gebruiken en wie ben ik om haar dat te weigeren? Ze is een jonge vrouw, net als ik. Een collega. Als wij er niet voor elkaar zijn, wie dan wel? Ze zucht een keer diep, waarmee ze een opkomende snik onderdrukt.

“Pim”, zegt ze. “Die klootzak heeft het uitgemaakt.”

Ik wist helemaal niet dat het aan was. Pim is getrouwd, en niemand behalve Chantal had het idee dat hij van zijn vrouw af wilde. Ik hou wijselijk mijn mond.

“We hadden net weer lekkere seks gehad, en toen vroeg ik hem wanneer hij werk ging maken van zijn scheiding. Eerst draaide hij er nog om heen, maar uiteindelijk zei hij dat dat niet ging gebeuren. We kregen ruzie.”

Ze snikt weer een keer en kijkt me met grote ogen aan.

“Hij hield van me, en zou met me trouwen!”, roept ze. “En nu zei hij dat hij zijn vrouw nooit zal verlaten, maar dat we wel konden blijven neuken.”

Ik denk niet dat Pim haar ooit heeft beloofd om met haar te trouwen. Maar blijkbaar stak hij zijn pik zo graag in haar dat hij haar wel in die waan heeft gelaten. Pim is wat dat betreft niet echt eerlijk en open. Hij versiert zijn vrouwen op elke mogelijke manier en als hij ervoor moet liegen, dan is dat maar zo. Ik had daar geen moeite mee toen ik hem neukte. Voor mij was dat een wederzijds gebruik van elkaar voor een nachtje pret na een vermoeiende vlucht en ver van huis. Ik heb er ook geen moeite mee dat hij alles neukt wat los of vast zit. Maar ik zie nu wel wat dat gelieg aan schade kan opleveren voor iemand als Chantal.

“En toen zei hij dat het hem niks uitmaakte dat ik met zoveel andere mannen neukte, maar dat ik niet moest denken dat hij ooit met zo’n slet zou trouwen. Dat deed me heel erg pijn!”

Dat laatste komt er uit onder het vloeien van een paar tranen.

“Denk jij ook dat ik een slet ben?”, vraagt ze fluisterend.

Ik schud mijn hoofd. “Nee hoor. Ik denk dat je veel van seks houdt en elke gelegenheid benut. Als je een vent was geweest, was iedereen trots op je! Nu je een vrouw bent, ben ik in ieder geval nog trots op je.”

Ze giechelt en kijkt me dankbaar aan. Ze moest eens weten hoeveel verschillende mannen en vrouwen ik in mijn bed heb gehad.

“Natuurlijk zou ik hem trouw zijn zodra hij weg ging bij zijn vrouw. Maar nu neukte hij toch ook nog met haar? Waarom mag ik dan niet?”

Ik sta versteld. Is dit puur naïviteit, of heeft ze zich helemaal mee laten slepen in wat voor haar blijkbaar zoiets als de liefde van haar leven was? Ik ken haar als een redelijk slimme vrouw die echt wel wat van de wereld gezien heeft en weet waar Abraham de mosterd haalt. Ik gok erop dat ze langzaam weggezonken is in het web van haar eigen verlangen tot ze de werkelijkheid niet meer onder ogen kon zien. Misschien is het goed dat ze de waarheid een keer hoort.

“Had je echt verwacht dat hij zou gaan scheiden en dat jullie samen gelukkig zouden worden? Dat jij zijn kinderen zou adopteren en dat jullie met zijn allen regelmatig naar Disneyworld zouden gaan?”

Haar ogen stralen een combinatie van verdriet en boosheid uit.

“Je weet toch dat hij op bijna elke vlucht wel met één van de stewardessen het bed deelt?”, vraag ik haar. “Al voordat hij jouw leerde kennen, en dat ging daarna gewoon door, hoor. Hij is een knappe vent, en goed ik bed. Hij hoeft niet heel moeilijk te doen om zijn bed gevuld te krijgen.”

“Hoe weet je dat hij goed in bed is?”, vraagt ze. “Heb jij hem ook al geneukt?”

Ze is boos en ik ben even bang dat het uit de hand gaat lopen. Dit is nou precies waarom ik ermee gestopt ben toen ik door kreeg dat het voor Chantal zo serieus aan het worden was.

“Dat was voordat hij iets met jou kreeg”, zeg ik sussend. “Daarna ben ik niet meer met hem naar bed geweest.”

Chantal weet dat ik biseksueel ben, dus het verwondert haar niet dat ik met Pim naar bed ben geweest. Ze weet ook dat ik een relatie heb met een vrouw en dat ik in het verleden ook met andere stewardessen het bed heb gedeeld. Sterker nog, dat is waarschijnlijk ook de reden dat ze een beetje afstand tot me houdt. Ze denkt zeker dat ik elke mooie vrouw direct bespring voor mijn eigen genot?

Er valt een nieuwe traan uit haar ooghoek en onder de lakens zoek ik haar hand. Ik pak hem vast en knijp er geruststellend in. Ze laat het toe.

“Je bent verliefd op hem”, zeg ik. “Maar hij zal zijn vrouw nooit verlaten. Ook niet voor jou. Laat het los en probeer hem langzaam te vergeten.”

Ze snikt weer een keer.

“Het is niet makkelijk”, zeg ik. “Je kunt je gevoelens niet zomaar negeren. Maar je kunt wel besluiten er niet meer aan toe te geven. En hoewel het een cliché is, de tijd heelt alle wonden. Ook deze.”

Ik ben moe en wil graag gaan slapen. Het maakt me niet uit of ze bij me in bed wil blijven liggen of niet. Het is alsof ze mijn gedachten kan lezen. Ze trekt haar hand terug en gebruikt deze om het kussen iets meer in haar nek te duwen en de lakens verder over zich heen te trekken, alsof ze wil gaan slapen.

“Je ruikt naar seks”, giechelt ze dan. “Ben je ook bij iemand geweest?”

Eigenlijk heeft ze daar niks mee te maken, maar nu we toch zo persoonlijk aan het worden zijn…

“Ik heb met Josefien gebeld”, zeg ik. “Van het één kwam het ander.”

“Het moet fijn zijn om met iemand samen te zijn”, zegt ze.

Ik kan dat alleen maar beamen. Ik gaap een keer en als ze niks meer zegt, duurt het niet heel lang meer voor ik in een diepe slaap val. Geen droom dit keer, althans niet één die ik me kan herinneren.